Συντρόφισσα Ρένα Δούρου, σύντροφε Ιούλιε Συναδινέ, σύντροφε Σπύρο Πάντζα.
Ξεκινώντας να γράφω αυτή την επιστολή θέλω να ξεκαθαρίσω προς όλες τις κατευθύνσεις, πως δεν έχω πια καμιά Πολιτική Φιλοδοξία, μιας και θεωρώ πως ότι είχα να δώσω το έδωσα-χωρίς μεγάλη επιτυχία ,είναι η αλήθεια- και πως χρησιμοποιώ αυτή την μέθοδο επικοινωνίας, όχι γιατί θέλω να εντυπωσιάσω, ούτε γιατί μου αρνήθηκαν τα όσα θα ζητήσω.
Χρησιμοποιώ αυτή την μέθοδο ,γιατί δεν είμαι καθόλου καλός στα Πρωτόκολλα και στα κλεισίματα Πολιτικών ραντεβού, αλλά και γιατί πιστεύω πως πράγματα αυταπόδεικτα και πανθομολογούμενα, δεν πρέπει να κουβεντιάζονται στα στενά όρια κάποιων γραφείων, αλλά δημόσια και με ανοιχτές διαδικασίες.
Αυτή άλλωστε είναι και η έννοια της Λαϊκής Συμμετοχής, που όλοι μας επαγγελθήκαμε και πιστέψαμε.
Αφορμή για να γράψω αυτή την επιστολή, αποτέλεσαν δύο γεγονότα, ιδιαίτερα σημαντικά για μένα, σαν γονιός αρχικά, αλλά και σαν πολίτης στην συνέχεια, που θέλει να ζει σε μια κοινωνία, που σέβεται τα παιδιά της και που στέλνοντας τα νιάτα της στον “ιερό” χώρο του Αθλητισμού, τα οπλίζει με όλες εκείνες τις αρετές, που αύριο θα διαμορφώσουν έναν πολίτη που θα σέβεται και θα αγαπά ,την ζωή, την συμμετοχή και την Δημοκρατία.
Τα γεγονότα είναι :
1)Ο 4ος κατά σειρά σοβαρός τραυματισμός ενός παιδιού-αθλητή, στο άθλιο και εντελώς κατεστραμμένο γήπεδο των Νέων Παλατίων και
2)Η αγωνιώδης κραυγή δεκάδων γονιών, που τα παιδιά τους αγωνίζονται και συμμετέχουν στις δραστηριότητες του Γυμναστικού Συλλόγου Ωρωπού, με πολύ μεγάλες επιτυχίες, που γνωρίζουν όμως πως με την έλευση του Χειμώνα, θα πρέπει για άλλη μια χρονιά να σταματήσουν να γυμνάζονται όπως πρέπει, γιατί απλούστατα δεν υπάρχει μια υποδομή κλειστού Προπονητηρίου , που θα ανακούφιζε και θα έδινε την ευκαιρία για ακόμα πιο μαζική συμμετοχή και για ακόμα πιο αποτελεσματική εκγύμναση και άθληση.
Ο Ωρωπός μια τεράστια περιοχή, λίγα μόλις χιλιόμετρα από την Αθήνα, είναι μια περιοχή “ορφανή” σε αθλητικές εγκαταστάσεις, εγκαταλελειμμένη από τις κεντρικές Διοικήσεις για πολλά χρόνια.
Εκατοντάδες παιδιά συνωστίζονται σε ελάχιστα γήπεδα και οι Υποδομές είναι από ασήμαντες έως μηδαμινές.
Απευθύνομαι σε εσάς, μιας και γνωρίζω από πρώτο χέρι-από την πρόσφατη συμμετοχή μου στα Δημοτικά πράγματα- πως οι δυνατότητες που έχει ο Δήμος Ωρωπού να παρέμβει είναι απειροελάχιστες, μιας και οι δυσμενής οικονομικές συνθήκες, προτάσσουν την επίλυση άλλων προβλημάτων, που αφορούν την καθημερινή επιβίωση βασικών λειτουργιών και βασικών υποδομών του Δημοτικού οργανισμού.
Και είμαι βέβαιος πως δεν θα παρεξηγήσετε, αλλά και ούτε θα πάρετε “στραβά’ την επιστολή μου, μιας και γνωρίζετε, πως την γράφει ένας πολίτης, που σας αγαπά, πιστεύει σε σας και είναι περήφανος που είστε φίλοι και σύντροφοι του.
Συντρόφισσα Ρένα
Πριν 4 χρόνια, μια κουβέντα 5 λεπτών μαζί σου, μου έδωσε την απόλυτη βεβαιότητα και την απόλυτη πεποίθηση πως είσαι πρώτα από όλα άνθρωπος, και μετά αγωνιζόμενη πολιτικός με ειλικρινής και πρωτοποριακές ιδέες και απόψεις. Με κέρδισες και γιαυτό τάχθηκα δίπλα σου και υποστήριξα με όλη την δύναμη της ψυχής μου την υποψηφιότητα σου, βάζοντας θεωρώ ένα μικρό λιθαράκι στην μεγάλη μας νίκη.
Με την μετέπειτα πορεία σου, δικαίωσες και δικαιώνεις, αυτή την επιλογή μου και αυτή μου την πεποίθηση.
Κάθε μέρα αποδεικνύεις, πως είσαι ότι καλύτερο μπορούμε να περιμένουμε από μια επόμενη γενιά Πολιτικών, με αγαθές προθέσεις και αγνά κίνητρα.
Και ξέρουμε και οι δυο, πως δεν μείνατε πολλοί τέτοιοι.
Ήρθε η ώρα συντρόφισσα να στρέψεις τα μάτια σου και προς την περιοχή που λέγεται Ωρωπός και να αποδείξεις πως η στήριξη και η βοήθεια που σου προσέφερε(και αριθμητικά και ηθικά), δεν πήγε χαμένη. Υπάρχουν οι συνθήκες, υπάρχουν τα υπαρκτά προβλήματα που απαιτούν άμεσες λύσεις και νομίζω πως έχουν ωριμάσει οι συνθήκες να επέμβεις, με τον τρόπο που μόνο εσύ ξέρεις.
Άμεσα και καταλυτικά.
Σύντροφε Ιούλιε
Είσαι ίσως ο πρώτος Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού που προέρχεσαι από τα σπλάχνα του Μαζικού Λαϊκού Αθλητισμού και που πιστεύεις στην συμμετοχή των πολιτών στα Αθλητικά δρώμενα, χωρίς περιορισμούς, ισότιμα και με απόλυτη ελευθερία.
Γνωρίζοντας σε και παρακολουθώντας την μέχρι τώρα πορεία σου, ξέρω πως είσαι απόλυτα δίκαιος, απόλυτα καθαρός και απόλυτα προσηλωμένος στο τεράστιο έργο που έχεις αναλάβει και που υπηρετείς με αυταπάρνηση και απόλυτη νομιμότητα.
Σε μια Ελλάδα πληγωμένη, από μια φρούδα ελπίδα που κάποιοι έντεχνα καλλιέργησαν , προκειμένου να εξυπηρετήσουν προσωπικά συμφέροντα-μιλώ για την Ολυμπιάδα του 2004- βρέθηκε επιτέλους ένας άνθρωπος να μιλήσει και να αποκαλύψει το μεγάλο φαγοπότι, αλλά και ταυτόχρονα να μπει στην διαδικασία της αναστήλωσης των Αθλητικών Υποδομών, που ρήμαζαν ανά την Ελλάδα.
Σύντροφε Ιούλιε
Διακατέχομαι απέναντι σου, μόνο από αισθήματα αγάπης και σεβασμού.
Μόνο με αυτά τα κίνητρα κινούμενος, σου ζητώ να “σκύψεις” πάνω σε αυτά τα δύο μεγάλα Αθλητικά προβλήματα του Ωρωπού και στα πλαίσια των δυνατοτήτων σου να προσπαθήσεις να δώσεις διεξόδους.
Ξέρω πως θα ευαισθητοποιηθείς και είμαι στην διάθεση σου, μαζί με εκατοντάδες γονείς που ελπίζουν σε αυτό, για να συζητήσουμε και να προσπαθήσουμε από κοινού να καταλήξουμε σε κοινά αποδεκτές λύσεις.
Σύντροφε Σπύρο
Με χαρά παρακολουθώ τον συνεχή αγώνα σου και την συνεχή παρουσία σου σε εκδηλώσεις εγκαινίων, νέων ή ανακατασκευασμένων Αθλητικών χώρων, στα πλαίσια της αρμοδιότητας σου, σαν επιτετραμμένος στα θέματα Αθλητισμού της Περιφέρειας Αττικής.
Δεν σου κρύβω, πως ονειρεύομαι την μέρα, που θα σε δω να προίστασε στα εγκαίνια του ανακατασκευασμένου χλοοτάπητα του γηπέδου του Ωρωπού(ο ίδιος από το 2002) και στην θεμελίωση του κλειστού Προπονητηρίου Ωρωπού.
Και το πιστεύω πως μπορεί να γίνει, γιατί είναι η πρώτη φορά που ένα παιδί τόσο αγνό και τόσο απλό, βρίσκεται σε αυτή την θέση.
Οι συνθήκες φίλε Σπύρο είναι γόνιμες, το έδαφος είναι μια χαρά “στρωμένο”, οι προϋποθέσεις υπάρχουν ,οι άνθρωποι είναι εδώ και σε περιμένουν και εγώ είμαι σίγουρος, πως δεν θα αφήσεις να πάει αυτή η ευκαιρία χαμένη.
Κλείνοντας την επιστολή μου αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι ,θέλω να τονίσω πως δεν την έχει γράψει το δικό μου χέρι, αλλά το χέρι εκατοντάδων γονιών, που αγωνιούν και θέλουν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους, με το ιδανικό του Αθλητισμού και με τις ιδέες της άθλησης , της ευγενούς άμιλλας και του “ευ αγωνίζεσθε”.
Το χέρι εκατοντάδων γονιών, που σε αυτή την εκφυλισμένη κοινωνία που ζούμε, παλέυουν να κρατήσουν ζωντανά στις ψυχές των παιδιών τους, όλα όσα εμάς τους Έλληνες μας κατέστησαν περιούσιο και πρωτοπόρο λαό και μας κατέγραψαν με χρυσά γράμματα στην Παγκόσμια Ιστορία.
Αλλά και το χέρι εκατοντάδων παιδιών που ζητούν από μια κοινωνία και μια πολιτεία, το απλούστερο.
Αξιοπρεπείς και ανθρώπινους χώρους για να αθληθούν και γιατί όχι και απλά για να παίξουν!
Με την ελπίδα πως η επιστολή μου, θα εκληφθεί όπως ακριβώς την απέστειλα, εξακολουθώ να πιστεύω σε σας και να είμαι βέβαιος πως αποτελείται και οι τρεις την άλλη “διαφορετική” εικόνα του Πολιτικού που ονειρευόμαστε και θέλουμε και γι αυτό θα κάνετε αυτό που πρέπει.
Με αγάπη και συντροφικότητα
ΖΑΦΕΙΡΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ
Απλά γονιός
