Η όποια καλοπροαίρετη σύγκριση της πόλης της Αρτέμιδος, με τις γειτονικές της, θα καταλήξει εις βάρος της, παρόλο που υπερτερεί από φυσική ομορφιά, τοποθεσία και προσβασιμότητα. Η δώδεκα και πλέον χιλιομέτρων παραλίας της είναι ένα ξεχωριστό «χάρισμα» που θα το ζήλευαν, πολλές πόλεις της Ελλάδας.
Κι όμως αυτή η πόλη, που θα μπορούσε να είναι πόλος έλξης χιλιάδων ξένων και Ελλήνων τουριστών, παρέμεινε και παραμένει ανεκμετάλλευτη και έχει παραδοθεί από τις εκάστοτε διοικήσεις, βορά σε κάθε μικροσυμφέροντούχο του οποίου μοναδικός σκοπός είναι να «θάβει» την αξιοποίηση της για δικό του συμφέρον.
Ανατρέχοντας στην τελευταία, δεκαετία (την οποία ο γράφων έχει παρακολουθήσει) θα διαπιστώσουμε ότι κανένα έργο, ή σχεδόν κανένα, δεν έγινε που να βελτιώνει τη διαβίωση των κατοίκων της και προ παντός την αξιοποίηση της ως περιζήτητο παραλιακό τόπο με δυνατότητες οικονομικής ανάπτυξης και ωφέλειας των δημοτών.
Το ερώτημα είναι τί και ποιος είναι ο κύριος υπεύθυνος που η πόλη όχι μόνο δεν ακολούθησε το ρυθμό ανάπτυξης της εποχής, αλλά, πισωγύρισε.
Δυστυχώς τα αίτια, ή, ο αίτιος δεν είναι μόνο ένας. Η αδιαφορία, η ανικανότητα και ανευθυνότητα των διοικήσεων που πέρασαν αλλά και τις παρούσας, καθώς και η ανεπάρκεια του εργατοϋπαλληλικού προσωπικού ήταν και είναι οι βρόγχοι που έπνιξαν και πνίγουν κάθε προσδοκία των κατοίκων, που και αυτοί έχουν μεγάλο, αν όχι το μεγαλύτερο, μέρος ευθύνης, αφού αδιαμαρτύρητα δέχονται την απραξία.
Επί μια εικοσαετία και πλέον, ο πρώην δήμος Αρτέμιδος, παραμένει «αναλλοίωτος» και χαρακτηρίζεται σε όλους τους τομείς του ως η αναρχούπολη της Ανατολικής Αττικής. (Για να είμαστε δίκαιοι, στα «κοσμητικά επίθετα» περιλαμβανόταν ο σκουπιδότοπος, η χωματερή, η πίσω αυλή του αεροδρομίου, η χαβούζα ( ρέοντα βοθρολύματα στους δρόμους) κ.λ.π, που ευτυχώς τελευταία και σε μεγάλο βαθμό, αυτά τα «προτερήματα» μειώθηκαν).
Ας δούμε κάποιες κραυγαλέες περιπτώσεις πρώην διοικούντων:
Περίπτωση 1η: Πρώην δήμαρχος απευθυνόμενος στους εργατοϋπαλλήλους του Δήμου όπου οι υπηρεσίες είχαν απόλυτα διαλυθεί τους έλεγε. «Κάντε ότι θέλετε αρκεί να ξαναβγώ δήμαρχος»!!
Περίπτωση 2η : Οι εργατοϋπάλληλοι του Δήμου απευθυνόμενοι σε πρώην δήμαρχο που είχε πάρει απόφαση οι 11 διευθύνσεις να γίνουν πέντε με στόχο την οικονομία και την εύρυθμο λειτουργία του είπαν: «αν πειράξεις τις διευθύνσεις των υπηρεσιών και τον εσωτερικό κανονισμό θα σου διαλύσουμε το Δήμο»! Αποτέλεσμα, το θέμα «θάφτηκε».
Καρμπόν απόφαση έχει λάβει προ καιρού και το σημερινό Δημοτικό Συμβούλιο, χωρίς μέχρι σήμερα να έχουν ξεκινήσει οι παραμικρές διαδικασίες. Άραγε ισχύει η ίδια απειλή;
Αναρίθμητες είναι οι περιπτώσεις, όπου οι υπηρεσίες του Δήμου στάθηκαν εμπόδιο σε κάθε έργο που προϋπέθετε τη δική τους συμμετοχή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το γεγονός ότι ουδεμία!!! μελέτη για κάποιο σημαντικό έργο εκπορεύθηκε από τις υπηρεσίες του πρώην Δήμου.
Με αυτές τις συνθήκες και σχέσεις διοικήσεων και υπηρεσιών δεν είναι πλέον ερωτηματικό πως ο πρώην δήμος Αρτέμιδος επί εικοσαετία και πλέον παραμένει «αναλλοίωτος» .
Σήμερα, (αλλά συνέβαινε και παλαιότερα, όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω), σε θέματα έργων για καλυτέρευση της διαβίωσης των Δημοτών παίρνονται ομόφωνες αποφάσεις από το ΔΣ, εκ των οποίων ελάχιστες υλοποιούνται. Μάλιστα δε, στο παρελθόν, πρώην δήμαρχος μου έλεγε: «και το 30% του προγράμματος που υποσχέθηκε προεκλογικά ο εκλεγμένος δήμαρχος να υλοποιήσει, πρέπει οι δημότες να είναι απόλυτα ικανοποιημένοι».
Γιατί όμως πολλές αποφάσεις του ΔΣ μένουν μόνο στα «χαρτιά»; Οι κύριοι λόγοι είναι μετρημένοι στα δάκτυλα.
Ως πρώτο και κύριο λόγο καταγράφουμε την αδυναμία των διοικήσεων να πείσουν (και ίσως να επιβληθούν) στους πολυπληθείς εργαζόμενους ότι η ανάπτυξη και η ανάπλαση της πόλης θα είναι πρωτίστως και προς το συμφέρον τους.
Εξ ίσου σημαντικός λόγος είναι οι βλέψεις των εκάστοτε «εξουσιαστών» που δεν βλέπουν το δημαρχιλίκι τους ως λειτούργημα και προσφορά στους δημότες, αλλά ως δίκη τους επαγγελματική αποκατάσταση. Ζοφερό (διάβαζε θλιβερό) παράδειγμα είναι η «σφαγή» που γίνεται για μια θέση στην αντιδημαρχία.
Ποια είναι κατ’ αυτούς η συνταγή διατήρησης τους στις κρατικές μισθολογικές καταστάσεις του κράτους; Να μην κάνουμε τίποτε που μπορεί να υπάρχουν παράπλευρες απώλειες ψήφων. Έτσι η παραλία παραμένει ως «καραγκιόζ μπερντέ», δρόμοι δεν ανοίγονται, πλατείες δεν κατασκευάζονται, οι Πράξεις Εφαρμογής διαιωνίζονται και… ζήσαμε εμείς καλά… αφού μιζέρια, φουκαροσύνη και αθλιότητα παραλάβαμε και αυτή συνεχίζουμε και ίσως παραδώσουμε.
Οξύμωρο παραμένει το γεγονός ότι η απραξία δεν συμβαδίζει με την έλλειψη χρημάτων. Σήμερα, στο ταμείο του Δήμου, κατά δήλωση του κ. Μάρκου, «λιμνάζουν» σχεδόν δέκα εκατομμύρια Ευρώ, χρήματα τα οποία προέρχονται από φόρους και εισφορές των Δημοτών. Αυτά τα χρήματα πρέπει να δοθούν πίσω στους δημότες υπό μορφή έργων. Από αυτούς προέρχονται και σε αυτούς ανήκουν. Το ζητούμενο είναι η υπεύθυνη αρχή να μας δώσει μια απάντηση για ποιους λόγους καθυστερούν τα έργα.
Κι ενώ οι πολίτες δεν είναι άμοιροι ευθυνών, ακροθιγώς ας δούμε και τις θέσεις της αντιπολίτευσης. Το Δημοτικό Συμβούλιο εκτός από τη διοικούσα παράταξη, αποτελείται από τρεις παρατάξεις και δύο ανεξάρτητους δημοτικούς σύμβουλους.
Την παράταξη «Νέα Πόλη» του πρώην δήμαρχου κ. Χρήστου Μάρκου, με έξι μέλη, την παράταξη ΑΝΑΣΣΑ, της κ. Άννας Ραφτοπούλου, με τρία μέλη και την παράταξη ΔΥΡΙΖΑ, της κ. Ντελάκη, ένα μέλος (ανεξαρτητοποιήθηκε ο κ. Τσαντήλας, την παράταξη Λαϊκή συσπείρωση (ΚΚΕ) ένα μέλος, και τον κ. Γρηγόρη …. ανεξάρτητο πλέον (κατέβηκε μα τη σημαία της Χρυσής Αυγής).
Η μείζονα αντιπολίτευση, σε μερικά και επιλεγμένα θέματα βρίσκει το ρόλο της, συμβάλλοντας ακόμα και στην ψήφιση θεμάτων, που σκοπό έχουν τη βελτίωση των συνθηκών των δημοτών. Π.χ. την ψήφιση κατασκευής ΚΕΛ. Ωστόσο, επειδή ακούγεται θέμα διαδοχής του κ. Χρήστου Μάρκου, η αντιμετώπιση χαριστικών πράξεων εκ μέρους της δημοτικής Αρχής ,έχει χαλαρή μορφή. Ειδικά, στην ανασύσταση λειτουργίας του Δήμου, και όχι μόνο ως παθών, αλλά ως γνώστης θα μπορούσε και θα έπρεπε να ήταν ο κύριος μοχλός πίεσης για να τελειώσει η τσαπατσουλιά και η κατασπατάληση του χρήματος των δημοτών.
Η κ. Άννα Ραφτοπούλου, αποτέλεσε έκπληξη των προηγούμενων εκλογών συγκεντρώνοντας ποσοστό περίπου 20%, δυστυχώς, έχει ταυτίσει τον πολιτικό βηματισμό της με τη παλαιομοδίτικη νοοτροπία. «όλα καλά κι όλα ωραία» αρκεί να κερδίσουμε τις επόμενες εκλογές.
Η παράταξη ΔΥΡΙΖΑ, της κ. Ντελάκη, αφότου ανεξαρτητοποιήθηκε ο κ. Τσαντήλας και υπερασπιζόμενη τις κυβερνητικές θέσεις, συμπορεύεται με τη σημερινή κυβέρνηση, η πολιτική παρουσία της θυμίζει στάση … πελαργού.
Η «Λαϊκή Συσπείρωση» του κ. Νίκου Δάρδαλη, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη μνεία. Παραμένει πιστή στις ανεδαφικές και παρωχημένες ιδέες που πρεσβεύει το κόμμα που ανήκει.
Τέλος, ο ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος κ. Γρηγόρης Γερακόπουλος προσπαθεί να βρει πολιτική στέγη στη διοικούσα παράταξη.
Άραγε, θα εμφανιστεί στο μέλλον κάποιος υποψήφιος δήμαρχος, ο οποίος θα κοιτάξει κατάματα τους δημότες και θα τους πει: «η βελτίωση συνθηκών περνάει μέσα από την ανάπτυξη, η οποία για να επιτευχθεί χρειάζονται κάποιες θυσίες. Μέλημα μου θα είναι οι θυσίες αυτές, ή οι παράπλευρες απώλειες να είναι όσο το δυνατόν λιγότερες. Όμως η ανάπτυξη έχει τον πρώτο λόγο».
Άραγε θα βρεθεί;
Άρθρο του Δημήτρη Πνευματικάτου στην εφημερίδα “Poliis”
