Η Άννα Βαγενά σπάει τη σιωπή της λίγες εβδομάδες μετά τον θάνατο του αγαπημένου της Λουκιανύ Κηλαηδόνη και μιλά τόσο για τον άνθρωπο με τον οποίο έζησε 45 χρόνια, τις επικρίσεις που δέχθηκε με τον χαμό του αλλά και τη ζωή μετά.
Η ηθοποιός αποκαλύπτεται σε συνέντευξή της στην εφημερίδα Realnews.
Είσαι έτοιμη να προχωρήσεις μπροστά μετά τον χαμό του Λουκιανού, που μας πόνεσε όλους;
Δουλεύω, προχωράω, κάνω θέατρο. Δεν είναι εύκολο, αλλά πρέπει να συνεχίσω, παρά τον πόνο μου.
Θα το ήθελε και ο Λουκιανός αυτό.
Φυσικά! Όσο κι αν είναι το πένθος, δεν μπορείς παρά να προχωράς -ο καθένας όπως μπορεί. Το δικό μου το καταφύγιο ήταν πάντα το θέατρο -σε όσα δύσκολα πέρασα, από αυτό έπαιρνα οξυγόνο. Έτσι και τώρα. Εδώ, στο «Μεταξουργείο» μας, που φτιάξαμε μαζί με κατάθεση ψυχής και αγάπης…
Ζήσατε μια ολόκληρη ζωή… Μια ολόκληρη ζωή. 45 χρόνια…
Δέχτηκες άγριες επιθέσεις για την απόφασή σου για το δημόσιο προσκύνημα του Λουκιανού. Δεν παρακολουθώ το διαδίκτυο. Προτιμώ να παρακολουθώ την πραγματική ζωή, παρά την εικονική. Έμαθα κάποια από αυτά που έχουν γραφτεί και ειπωθεί και αναρωτιέμαι πόση κακία και πόσο δηλητήριο μπορούν να κρύβουν μέσα τους οι άνθρωποι -τόσο που θα δηλητηριαστούν και οι ίδιοι. Έχυσαν δηλητήριο χωρίς να ντρέπονται.
Ποιο είναι το αντίδοτο σε αυτό το δηλητήριο;
Η οικογένειά μου, οι κόρες μου και η εγγονή μου.
