Kεντρική πλατεία, πάρκο αναψυχής ή παιδότοπος; Τελικά τι θέλουμε…

Πολύ ωραία μας τα παρουσίασαν χθες στο δημαρχείο τόσο ο κ. Πιστικίδης όσο και ο κ. Μπουρνούς. Όπως φαίνεται και από τις μακέτες πρόκειται για μια “άλλη” πλατεία, εντελώς διαφορετική απ ότι την βλέπουμε σήμερα. Όμως υπάρχει ένα βασικό ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί!

Μιλάω φυσικά για την ανάπλαση της κεντρικής πλατείας της Ραφήνας και την μελέτη που παρουσιάστηκε επίσημα από την δημοτική αρχή στους καταστηματάρχες, στους ιδιοκτήτες των μαγαζιών και στα τοπικά ΜΜΕ (όσοι ήταν, κι όσο ήταν).  Και αναφέρομαι στην κεντρική πλατεία διότι όπως πολύ σωστά ειπώθηκε χθες από τον Δαμιανό Φαφούτη είναι η “εικόνα”, η “ταυτότητα” της πόλης και της περιοχής.

Όντως τα σχέδια, οι μακέτες με το πράσινο, τις ενιαίες πέργκολες στα μαγαζιά, τα τραπεζοκαθίσματα, τα συντριβάνια και όλα τα σχετικά που τα είδατε εδώ στο irafina.gr (πιο αναλυτικά δε γίνεται), τα δείχνουν υπέροχα και δεν αμφισβητεί κανείς ότι όντως έτσι μπορεί να γίνουν.

Άλλωστε για να υλοποιηθεί αυτό το πρότζεκτ χρειάζονται δύο πράγματα: Πρώτον η βούληση της δημοτικής αρχής, ότι δηλαδή “αυτό έτσι θα γίνει και πάει τελείωσε”, χωρίς παρεμβάσεις, σχόλια, παρατηρήσεις, εκτός αν γίνει το θαύμα και συμφωνήσουν όλοι μαζί. Και δεύτερον τα χρήματα. Φυσικά κι εγώ είμαι της άποψης και συμφωνώ απόλυτα με τον Περιφερειακό Σύμβουλο και κάτοικο Ραφήνας, Σπύρο Πάντζα να μην “χρεωθούν” οι επιχειρηματίες το κόστος αυτό.

Για μένα ένα είναι το ερώτημα και αυτό κατά την γνώμη μου θα κληθούν να απαντήσουν οι έχοντες και οι κατέχοντες. Διότι καλός ο ανοικτός διάλογος, σωστές οι απόψεις όλων, σεβαστές οι επιθυμίες του καθενός, αλλά… Τελικά τι θέλουμε να γίνει η κεντρική πλατεία; Επειδή κάθε νοήμων άνθρωπος τον χαρακτηρισμό “πλατεία” τον αντιλαμβάνεται με το δικό του σκεπτικό και πολλές φορές με τα δικά του τα “θέλω”.

Έχω μικρά παιδιά, εγώ η μαμά, ο μπαμπάς, ο παππούς και θέλω να παίζουν στην πλατεία, άρα είναι απλό: χρειάζεται να πάρει την μορφή του παιδότοπου. Κάτι τέλος πάντων σαν το χωριό του Αη Βασίλη, μια και είναι πολύ νωπή αυτή η εικόνα. Θέλω να αράζω να λιάζομαι ή να ακούω μουσική στη διαπασών, γιατί έτσι μ αρέσει. Ε τότε μακριά από βαβούρα, παιδιά, φωνές, ποδήλατα, σκέιτ, μπαλόνια.

Συνεπώς η πλατεία, η κεντρική επαναλαμβάνω με ότι αυτό συνεπάγεται, δεν είναι ολίγον από παιδική χαρά, από πάρκο αναψυχής (βλέπε Κολυμβητήριο, Πάρκο Καραμανλή), με καφέ, ούζο, λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ αγόρι μου, που τραγούδαγε η Μαρινέλλα στα νιάτα της!

Τα παιδιά πρέπει να έχουν χώρο, επιβάλλεται να έχουν τον δικό τους χώρο, να μπορούν να παίξουν, να τρέξουν. Παιδιά είναι. Θα ναι αυτός ο χώρος η συγκεκριμένη κεντρική πλατεία; Αν ναι, καλώς να έρθουν και να πλημμυρίσει η πλατεία παιδικές φωνούλες. Αν όχι πάλι, υπάρχουν άλλοι χώροι για να παίζουν άφοβα και ακίνδυνα.

Γι αυτούς λοιπόν τους βασικούς λόγους καλοί μου φίλοι και συντοπίτες, πάνω απ όλα ας αποφασίσουμε τι θέλουμε. Κι όλα τα υπόλοιπα θα τα βρούμε στην πορεία. Διότι στο κάτω κάτω της γραφής κι η πλατεία μια εποχή (όχι πολύ μακρινή), ήταν μια χαρά. Και πράσινο είχε και συντριβάνι να πέφτουν τα γάργαρα νερά ολούθε είχε, και καθαρή ήταν και άλλες οι ανάγκες θα μου πουν κάποιοι υπήρχαν τότε. Όμως σιγά σιγά έφθασε σ αυτό το χάλι που είναι σήμερα.

Διότι καλά είναι τα έργα, αλλά έλα μου που θέλουν και συντήρηση, απαιτούν ανάλογο σεβασμό από τους δημότες και τους επισκέπτες. Και από την εκάστοτε δημοτική αρχή, να διατηρούν τους χώρους στην κατάσταση που πρέπει. Ανθρώπινο δυναμικό υπάρχει; Άλλο θέμα αυτό.

Mε αγάπη

Βαγγ.

 

 

Δείτε τις ειδήσεις από την Ανατολική Αττική και όλη την Ελλάδα και όλο τον κόσμο στο irafina.gr.
Κάντε like στη σελίδα του irafina.gr στο Facebook
Ακολούθηστε το irafina.gr στο Twitter

© 2022 - iRafina. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.

© 2022 - iRafina. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.