Πολλές φορές ερχόμαστε αντιμέτωποι με διάφορα ερωτήματα από τους γονείς και είναι απόλυτο θεμητό και φυσικό. Για παράδειγμα… «πώς το παιδί μου θα αρχίσει να μιλάει πιο καθαρά;», «πώς το παιδί μου θα αρχίσει θα μάθει να κοιμάται μόνο του;», «πως το παιδί μου θα βγάλει την πάνα;», «πώς το παιδί μου θα σταματήσει να θηλάζει την πιπίλα;»…. όλα αυτά είναι ερωτήματα που απασχολούν κάθε γονιό κάθε μέρα 24 ώρες το 24ωρο.
Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν να κατανοήσει ο γονιός ότι το θέμα της λογοθεραπευτικής παρέμβασης δεν είναι μόνο θέμα του λογοθεραπευτή, το θέμα της έργοθεραπευτικής παρέμβασης δεν είναι μόνο θέμα του εργοθεραπευτή, το θέμα της συναισθηματικής ανάπτυξης, δεν είναι θέμα απλά ενός παιδοψυχολόγου… όλα αυτά είναι θέματα των θεραπευτών μαζί με τους γονείς.
Η συμβουλευτική προσέγγιση προς τους γονείς σε όλα αυτά τα θέματα που τους απασχολούν θεωρείται πλέον ως πρωταρχικό βήμα για την εξέλιξη την βελτίωση, την αλλαγή αλλά και την πετυχημένη θεραπευτική παρέμβαση.
Η βιβλιογραφία και η κλινική εμπειρία έχει δείξει ότι όσο πιο στενή συνεργασία υπάρχει μεταξύ των θεραπευτών και των γονέων τόσο πιο πολλά και ποιοτικά αποτελέσματα βλέπουμε στην εξέλιξη της ανάπτυξης των παιδιών.
Λέγοντας στενή συνεργασία δεν εννοούμε ο γονιός να γίνει θεραπευτής ούτε ο θεραπευτής φυσικά γονιός, όμως η κατανόηση των αναγκών του παιδιού, ο τρόπος που θα χρειαστεί να το βοηθήσουμε να αναπτυχθεί σε κοινωνικό επίπεδο, είτε σε λεκτικό επίπεδο είτε ακόμα και σε συναισθηματικό επίπεδο παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη γενική εικόνα της ανάπτυξης του.
Φανταστείτε να ζητάμε από ένα παιδί να μάθει να ντύνεται μόνο του και κάθε πρωί επειδή είμαστε αγχωμένοι γονείς και τρέχουμε να τα προλάβουμε όλα να το ντίνουμε εμείς αντί να του δίνουμε χρόνο να μπορέσει να ετοιμαστεί όσο καλύτερα γίνεται μόνο του. Δεύτερο παράδειγμα, θέλουμε το παιδί να μιλάει καθαρά, όμως όταν το παιδάκι τεσσάρων χρόνων τρώει ακόμα αλεσμένα φαγητά γιατί έτσι διευκολύνει το γονιό και νιώθει ασφάλεια ότι λαμβανει όλες τις βιταμίνες ή γιατί έχει ακόμα πιπίλα ή/και μπιμπερό, ή γιατί είναι το μικρό μας και του μιλάμε ακόμα σας μωράκι για να μη το χάσουμε από την αγκαλιά μας, άραγε το βοηθάμε να μιλήσει καθαρά;
Πώς ζητάμε, λοιπόν, από ένα παιδάκι να ωριμάσει κινητικά, συναισθηματικά, λεκτικά όταν εμείς του φερόμαστε ακόμα σαν μωρό; Πώς του ζητάμε να ετοιμαστεί για το δημοτικό όταν εμείς το έχουμε ακόμα σε κούνια ή όταν εμείς ακόμα το έχουμε σε ένα δωμάτιο που του θυμίζει ότι είναι πραγματικά μωρό, οπότε δεν χρειάζεται να συμπεριφερθεί σαν παιδί σχολικής ηλικίας.
Όταν ζητάμε λοιπόν ή ακόμα και απαιτούμε από το θεραπευτή να αλλάξει (σε εισαγωγικά ή μη) το παιδί του εμείς ως γονείς, τι αλλάζουμε; Τι βάζουμε ως προτεραιότητες; Πόσο διατεθειμένοι είαμστε να μειώσουμε την διευκόλυνση μας σε καθημερινή βάση για να βοηθήσουμε ένα παιδάκι να αναπτύξει τις δεξιότητες αυτονομίας, τις δεξιότητες αυτοπεποίθησης, την ομιλία του και την άρθρωση του;
Όταν, λοιπόν, ο θεραπευτής σας σας προτείνει κάποιες συνεδρίες συμβουλευτικής για να μπορέσει να υπάρξει μία ολοκληρωμένη παρέμβαση σε αυτά τα θέματα που αντιμετωπίζει το παιδάκι σας, μην το φοβηθείτε! Δείτε το σα δώρο! Δείτε το σαν έναν δρόμο να μπορέσετε εσείς να βοηθηθείτε για να βοηθήσετε το παιδί σας διότι μέσα στο σπίτι γίνονται πολύ πιο μαγικά πράγματα, πολύ πιο ποιοτικές και πετυχημένες σε εισαγωγικά ή μη παρέμβασης απ’ οτι μόνο σε ενα θεραπευτικό χώρο.
Κίκα Γιαξόγλου
Λογοπεδικός – Λογοθεραπεύτρια, BSc, Med (Αυτισμός)
Επιστημονική Υπεύθυνη
Ινστιτούτο Επικοινωνίας & Ανάπτυξης Παιδιού
«Λόγος & Έργα»
Τηλ. Επικοινωνίας: 2294304643, 6944310900,
[email protected]
