Το πανηγυρικό της 25ης Μαρτίου εκφώνησε φέτος ο Δήμαρχος Ραφήνας – Πικερμίου Ευάγγελος Μπουρνούς, μετά το πέρας της Επίσημης Δοξολογίας.
Αναλυτικά:
“Είναι ομολογουμένως ασύνηθες ο πανηγυρικός της ημέρας αυτής να εκφωνείται από τον δήμαρχο. Αποτελεί μια εξαίρεση, όπως εξαίρεση θέλουμε να αποτελέσουν οι δύσκολες μέρες που περνάμε ως χώρα, ως κοινωνία και ως οικογένεια.
Αυτή ακριβώς η έκτακτη κατάσταση- η εξαίρεση – αποτελεί τη γενεσιουργό αιτία που με οδήγησε σήμερα στην απόφαση να λάβω το λόγο στο βήμα αυτό, γιατί αισθάνομαι ότι οφείλουμε να σταθούμε σε γεγονότα και αναφορές που συνδέουν το σήμερα με το χθες.
Αν θεωρηθεί ότι ο χριστιανισμός αντλεί τη δύναμή του από την Ανάσταση του κυρίου-που τιμούμε σε λίγες μέρες, τότε σίγουρα ο ελληνισμός αντλεί τη δύναμή του από την 25η Μαρτίου.
Φίλες και Φίλοι
Μεγάλη γιορτή η σημερινή.
Μεγάλη γιορτή για το Έθνος , την Ορθοδοξία, τόν τόπο μας.
Τιμούμε σήμερα τους Ήρωές μας – επώνυμους ή ανώνυμους- τιμούμε εκείνους που μας εξασφάλισαν την Ελευθερία μας και την ανεξαρτησία μας .
Για κάθε έθνος, σε ολόκληρη την υφήλιο, δεν υπάρχει πιο σημαντική και πιο ξεχωριστή ημέρα από την ημέρα της ανεξαρτησίας του, χύνοντας ποταμούς αίματος
Για κάθε Έλληνα αυτή η μέρα είναι γεμάτη συμβολισμούς, ιστορικούς αλλά και θρησκευτικούς
Διπλή γιορτή λοιπόν η σημερινή!
Γιορτή του Ευαγγελισμού, των καλών νέων για τον ερχομό του Σωτήρα . Αλλά συνάμα και γιορτή για την λύτρωση του Γένους από το σκοτάδι των τεσσάρων και πλέον αιώνων δυσβάσταχτης σκλαβιάς.
Η Ελλάδα και η Παναγιά γιορτάζουν την ίδια μέρα – ασφαλώς όχι τυχαία – αφού οι αξίες και τα ιδανικά της πατρίδας προσωποποιούνται στην εικόνα της Υπερμάχου Στρατηγού της.
Φίλες και φίλοι,
Κοντά διακόσια χρόνια πίσω , οι πρόγονοί μας πήραν την απόφασή τους. <<Ελευθερία ή Θάνατος>>.
Όλοι μαζί, πλούσιοι και φτωχοί, μορφωμένοι και αγράμματοι, αγωνίστηκαν για τον υπέρτατο κοινό σκοπό. «Για του Χριστού την πίστη την Αγία και της Πατρίδας την ελευθερία».
Και έδωσαν στον αγώνα της Επανάστασης τέτοια φλόγα που ήταν αδύνατον να καταπνιγεί.
Για αυτό και γράφτηκε με χρυσά γράμματα στις σελίδες της νεότερης ιστορίας μας και λογίζεται ακόμη και σήμερα ως ένα γεγονός παγκόσμιας σημασίας και εμβέλειας.
Κι όμως όλοι οι οιωνοί ήταν εναντίον των Ελλήνων στο ξεκίνημα της Επανάστασης.
Η υπεροχή του Τούρκου Κατακτητή φάνταζε συντριπτική. Κι απέναντί του στεκόταν ένας λαός υποδουλωμένος για 400 χρόνια, ταλαιπωρημένος και σε πολλές περιπτώσεις εξαθλιωμένος.
Με την ελπίδα για την απελευθέρωση όμως να παραμένει άσβεστη και να τους γιγαντώνει, παρά τις αντιξοότητες .
Γνώριζαν από την αρχή ότι το τίμημα θα ήταν μεγάλο.
Δεν πτοήθηκαν όμως.
Δεν συμβιβάστηκαν και δεν δείλιασαν.
Δεν υπολόγισαν τις θυσίες μπροστά στον ιερό σκοπό που αποτελούσαν : η ελευθερία , η ανεξαρτησία, η αξιοπρέπεια και το δικαίωμα στην ελεύθερη βούληση.
«Στο Θαύμα και όχι στη λογική , χρωστάει την Ανάστασή του το Γένος» έγραψε στα απομνημονεύματά του ο Στρατηγός Μακρυγιάννης.
«Ο κόσμος μας έλεγε τρελούς» είπε ο Κολοκοτρώνης.
Pώτησαν κάποτε τον πυρπολητή Κανάρη, εκείνο το σεμνό ήρωα του ΄21, που ΄γινε κατόπιν ναύαρχος, υπουργός και πρωθυπουργός.
– Πως τον έκανες τον άθλο Ναύαρχε;
Κι αυτός απάντησε:
-Να, ξύπνησα εκείνο το πρωί και είπα:
Απόψε Κωσταντή θα πεθάνεις για την Ελλάδα.
Ποιός άραγε μπορούσε να του σταθεί εμπόδιο με τέτοιο μεγαλείο ψυχής; Κανείς και τίποτα.
Στηρίχθηκαν κυρίως στις δικές τους δυνάμεις και όχι τόσο στην ξένη βοήθεια που υπηρετούσε τα δικά της συμφέροντα.
Κι όμως κατάφεραν να νικήσουν και να μεγαλουργήσουν.
«Ο Θεός έχει υπογράψει τη λευτεριά της Ελλάδος και δεν θα πάρει πίσω την υπογραφή Του» είχε πει ο Γέρος του Μοριά.
Φίλες και Φίλοι,
Δεν υπάρχει όμως ηρωική περίοδος στην Ιστορία της Ελλάδας που να μην έχει και τις σκοτεινές πλευρές της.
Δυστυχώς και ο αγώνας του 1821 δεν αποτελεί εξαίρεση.
Οι εμφύλιοι πόλεμοι που ξέσπασαν κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα στα έτη 1823-24 λίγο έλειψε να καταστρέψουν ότι κερδήθηκε στο πεδίο της μάχης. Οι διαφορετικές πολιτικές και ιδεολογίες της εποχής έγιναν η αιτία που ακυρώθηκε έστω και προσωρινά το μεγαλείο των Ηρώων της Εποχής και τους μετέτρεψε από Ήρωες σε Κατάδικους. Χωρίς αυτές τις εμφύλιες διαφορές δεν θα είχαμε ανάγκη ποτέ την επέμβαση ξένων δυνάμεων που οδήγησαν μεν στην απελευθέρωση αλλά και στην υποδούλωση ταυτόχρονα αφού το ελεύθερο φρόνημα των Ελλήνων υποδουλώθηκε κάτω από το βάρος των Δανείων που οι εγγυήτριες δυνάμεις έδωσαν στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος.
Τι ειρωνεία αλλά και τι ομοιότητα με τις σημερινές συνθήκες που όλοι βιώνουμε.
Και τότε και σήμερα οι ελευθερωτές -εγγυήτριες δυνάμεις-είναι συνάμα και οικονομικοί δυνάστες.
Πρέπει όμως να θυμόμαστε ότι το δικαίωμα για την καταδυνάστευσή μας το δίνουμε πάντα εμείς με τη συμπεριφορά μας και τις πράξεις μας.
Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης η μεγάλη αυτή μορφή της Ελληνικής Επανάστασης φυλακίστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο ,στη χώρα που αφιέρωσε τη ζωή του για την απελευθέρωσή της. Ευτυχώς η ποινή δεν εκτελέστηκε και η αξία του αναγνωρίστηκε έστω και αργά.
Ο Νικηταράς γνώρισε τη φυλακή και την ταπείνωση, θύμα της πολιτικής οξύτητας και των παθών της εποχής και κατέληξε μετά την απελευθέρωσή του μισότυφλος και πάμπτωχος . Βίωσε την αχαριστία και την αγνωμοσύνη του νεοσύστατου τότε ελληνικού κράτους, το οποίο του αρνήθηκε μια αξιοπρεπή σύνταξη ώστε να ζει αυτός και η οικογένειά του ευπρεπώς και αντί αυτού, του χορηγήθηκε “άδεια επαιτείας”
Ο Μαυροκορδάτος έγραψε για τον Καραϊσκάκη που έπασχε από φυματίωση πως η «κακιά του αρρώστια» ήταν περίπου απόφαση του Θεού να απαλλάξει το έθνος από τον «γιο της καλόγριας» Τις τελευταίες του λέξεις όμως αυτός που απηύθυνε στον στρατηγό Μακρυγιάννη: <<Εγώ πεθαίνω. Όμως εσείς να είστε μονιασμένοι και να βαστήξετε την πατρίδα>>
Από τα πλέον άγρια περιστατικά του εμφυλίου πολέμου που είχε ξεσπάσει ανάμεσα στις διάφορες φατρίες των οπλαρχηγών και της πολιτικής ηγεσίας της εποχής ήταν τα βασανιστήρια και η δολοφονία του Οδυσσέα Ανδρούτσου.
Οι διαφορετικές απόψεις και πολιτικές αλλά και το πάθος για Εξουσία έγιναν αιτία για να μετατραπούν οι Ήρωες σε κατάδικοι , το μεγαλείο της ψυχής σε μίσος και η ομαδική προσπάθεια για την αναγέννηση της Πατρίδας σε προσπάθεια για έλεγχο της εξουσίας.
Διαχρονικά αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της Ελλάδας.
Η Ιστορία έχει αποδείξει ότι ενωμένοι μεγαλουργούμε, ενώ όταν μας χωρίζουν οι προσωπικές φιλοδοξίες γινόμαστε έρμαιο και εύκολος στόχος για επίδοξους κατακτητές.
Φίλες και φίλοι, πολίτες της Ραφήνας,
Οι ήρωες του 1821 μας άφησαν βαριά κληρονομιά και παρακαταθήκη, που οφείλουμε να υπερασπιστούμε.
Τα ιδανικά του μεγάλου ξεσηκωμού που σηματοδότησαν την πιο λαμπρή σελίδα της νεότερης ιστορίας μας είναι σήμερα, πιο επίκαιρα από ποτέ.
Τα μηνύματα είναι απλά , διαχρονικά και αγγίζουν τον καθένα μας: Οταν είμαστε ενωμένοι και βάζουμε το κοινό καλό πάνω απ΄όλα, μπορούμε το ακατόρθωτο. Αυτό είναι και το μήνυμα που πρέπει να περάσουμε στα παιδιά μας.
Με ενότητα, αποφασιστικότητα και ρήξεις , μπορούμε να αντιμετωπίσουμε κάθε μας πρόβλημα. Συλλογικά, όπως οι πρόγονοί μας. Με σκοπό το κοινό συμφέρον. Με όσες θυσίες κι άν χρειαστούν.
Στους δύσκολους καιρούς που διανύει η χώρα μας και κόντρα στη λογική κάποιων που υποβαθμίζουν τη σημασία της εθνικής μας ταυτότητας, η συμμετοχή σας στον εορτασμό της εθνικής μας επετείου έχει ξεχωριστή σημασία.
Γιατί μέρες σαν και τη σημερινή μπολιάζουν με δύναμη και κουράγιο το λαό μας.
Του θυμίζουν το μεγαλείο και τα κατωρθώματά του στο διάβα της ιστορίας , γεμίζοντάς τον με αυτοπεποίθηση και πίστη για το μέλλον.
Σήμερα ζούμε έναν διαφορετικό <<ζυγό>> και καλούμαστε να τον αποτάξουμε με έναν διαφορετικό τρόπο. Είναι επιτακτικό μας καθήκον. Καθήκον για εμάς και τα παιδιά μας.
Καλούμαστε ενωμένοι και αποφασισμένοι να απαλλάξουμε τις επόμενες γενιές από το <φαύλο-κύκλο> των κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων που μας ταλανίζουν ως κοινωνία.
Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με σκληρή , καθημερινή, προσπάθεια. Ο καθένας από το μετερίζι του και όλοι μαζί.
Έγιναν λάθη πολλά, κυρίως από αυτούς που διαχειρίστηκαν και διαχειρίζονται τις τύχες μας.
Έχουμε Ιστορική ευθύνη να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις της εποχής , και με σκληρή δουλειά από οποιαδήποτε θέση ευθύνης ,να βάλουμε όλοι το λιθαράκι μας ώστε να ελευθερωθούμε από αυτήν την πρωτόγνωρη οικονομική και κοινωνική κρίση.
Να κερδίσουμε την χαμένη αξιοπιστία μας και με οδηγό τις αξίες και τις αρχές που έχουμε κληρονομήσει από τους προγόνους μας να εξασφαλίσουμε μια καλύτερη ζωή για τα παιδιά μας. Οι θυσίες των προγόνων μας μας δείχνουν το δρόμο.
Για να γίνει αυτό όμως , χρειάζεται να λειτουργούμε με γνώμονα το συνολικό και όχι το ατομικό συμφέρον.
Χρειάζεται να εργαστούμε με σύνεση και αποφασιστικότητα , αφήνοντας στην άκρη τα όποια προσωπικά μικροπολιτικά και κομματικά συμφέροντα.
Από την πλευρά μας ως δημοτική αρχή, ως εκπρόσωποι του λαού της πόλης μας, είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε αυτό ακριβώς που οι καιροί επιτάσσουν.
Να αγωνιστούμε, κόντρα σε κάθε εμπόδιο για να κάνουμε την ζωή μας στον τόπο μας καλύτερη. Για να αναδείξουμε την αξιοσύνη των ανθρώπων του, να επενδύσουμε στα όνειρά και τις ελπίδες του για καλύτερο αύριο. Για τον τόπο μας , για εμάς και τα παιδιά μας.
Αγαπητοί φίλοι μου και συμπολίτες,
Σήμερα δίνουμε και ένα μήνυμα και σε όλους αυτούς που προσπαθούν να αμφισβητήσουν όλα όσα απλόχερα μας εξασφάλισαν οι προγονοί μας.
Να είναι σίγουροι όλοι αυτοί , ότι αν χρειαστεί οι Έλληνες θα επαναλάβουν την ιστορία τους.
Παρα τα όποια προβλήματά μας, είμαστε αποφασιμένοι να μην επιτρέψουμε ποτέ και σε κανέναν να διεκδικήσει ό,τι μας ανήκει. Τίποτα περισσότερο, μα τίποτα λιγότερο!
Και αυτό το μήνυμα πρέπει να ακουστεί παντού.
Τιμούμε, λοιπόν, σήμερα τους αθάνατους ήρωες του 1821 και υποκλινόμαστε στο μεγαλείο της ψυχής τους.
Υψώνουμε τη γαλανόλευκη ως ελάχιστη ένδειξη ευγνωμοσύνης στην προσφορά τους.
Αντλούμε δύναμη από το παράδειγμά τους και έμπνευση για να δώσουμε το δικό μας δύσκολο καθημερινό αγώνα.
Να οδηγήσουμε και πάλι την πατρίδα μας στην πρόοδο και την ευημερία.
<<να στήσουμε και πάλι μες στο ουράνιο θείο φως, μια Ελλάδα τρισμεγάλη». Την Ελλάδα που μας αξίζει!
Ζητώ το 1821! Ζήτω η Ελλάδα μας! Ζήτω το Εθνος!”
