Ο Διονύσης (Ντένις) Σπήλιος ίδρυσε την πασίγνωστη «Ραφήνα» πριν από 25 ολόκληρα χρόνια, στη συμβολή της 78ης οδού με την Γιορκ. Παρέμεινε εκεί για 12 χρόνια, μέχρι να πάρει την απόφαση να μετακομίσει στη συμβολή της 37ης με την 1η Λεωφόρου.
«Μου έλεγαν ότι ήταν ένα μαγαζί σπάνιας ομορφιάς, που δεν είχαν δει ξανά στην Ομογένεια», θυμάται στον «Ε.Κ.», επιβεβαιώνοντας ότι η δεύτερη «Ραφήνα» έγραψε την δική της, ξεχωριστή ιστορία στην ελληνοαμερικανική διασκέδαση. Μετά από δέκα και πλέον χρόνια, όμως, πήρε την απόφαση να αποσυρθεί από τη νύχτα και το μαγαζί της 37ης αποτέλεσε παρελθόν, δυσαρεστώντας τους σταθερούς, αλλά και περιστασιακούς, πελάτες του.
«Κάποια στιγμή ένοιωσα ότι κουράστηκα. Τότε, είπα θα κάτσω με τα εγγόνια μου, για να αναπληρώσω τον χρόνο που τους στέρησα. Πούλησα την «Ραφήνα» κι έκατσα για δυο χρόνια σπίτι μου», αναφέρει ο κ. Σπήλιος.
Παρόλα αυτά, το «μικρόβιο» της νύχτας και η αγάπη για το τραγούδι δεν τον άφησαν για πολύ εκτός χώρου. Πριν από δυο χρόνια, αποφάσισε ότι ίσως η «Ραφήνα» πρέπει να επιστρέψει. Αυτήν την φορά, στην 46η οδό και Μπροντγουέι, στην Αστόρια. Στην περιοχή, δηλαδή, που διαχρονικά η Ομογένεια θεωρεί πως «παίζει στην έδρα της».
«Οι πιο πολλοί πελάτες δεν είναι στην πραγματικότητα πελάτες μου – είναι φίλοι μου. Εχουν όλοι το κινητό μου, με ξέρουν με το μικρό μου. Μου έστελναν στο facebook, τηλεφωνούσαν και με ρωτούσαν γιατί πούλησα την Ραφήνα. Τότε αποφάσισα να ανοίξω μαγαζί, για πρώτη φορά, στην Αστόρια. Για να διασκεδάζω κι εγώ μαζί τους – οι βραδιές με την μουσική είναι και για μένα», τονίζει ο γνωστός επιχειρηματίας-τραγουδιστής, τονίζοντας ωστόσο ότι πλέον θα ήταν δύσκολο να επιβιώσει ένα μαγαζί στις περιοχές του Μανχάταν που άνοιγε νωρίτερα.
«Μουσική και φιλοξενία»
Ο Διονύσης Σπήλιος είναι ευρύτερα γνωστός ως «Ντένις». Επιχειρηματίας που ασχολείτο παλαιότερα με τα εστιατόρια, αλλά με αγάπη για την μουσική. Μάλιστα, είχε κυκλοφορήσει μέχρι και CD, το οποίο διαφημιζόταν από την τηλεόραση του Δημήτρη Καστανά. Στην «Ραφήνα», τότε και σήμερα, δεν έχει συγκεκριμένο μουσικό πρόγραμμα, αλλά «ακολουθεί την παρέα».
«Στο δικό μου το μαγαζί δεν υπάρχει… κασέτα. Δεν παίζουμε στις 11:00 το άλφα τραγούδι, στις 11:03 το βήτα, να έρθουν δυο-τρεις φορές να μας δουν και να μας βαρεθούν. Πάμε ανάλογα ποιος είναι στο μαγαζί. Αν είναι νησιώτες, θα πω νησιώτικα. Αν είναι άλλοι, μπορεί να πω δημοτικά. Το παίρνω προσωπικά. Θέλω να ευχαριστήσω αυτόν που μπήκε μέσα. Να ξέρεις, δεν υπάρχει άνθρωπος που να ήρθε στην ‘Ραφήνα’ και να μην κεράστηκε. Σπεσιαλιτέ μας είναι η φιλοξενία».
Αναφορικά με τους συνεργάτες του, ο κ. Σπήλιος εμφανίζεται αυστηρός και δηλώνει ότι δεν δίνει μικρόφωνο με βάση την εμφάνιση, αλλά την φωνή.
«Υπάρχουν άνθρωποι που μπαίνουν στα μαγαζιά για να χαζέψουν τραγουδίστριες. Δεν είμαστε σε αυτό το στυλ εμείς. Αν δεν μπορείς να τραγουδήσεις, δεν πιάνεις μικρόφωνο».
«Δύσκολη η επόμενη μέρα»
Ως άνθρωπος που έφαγε με το «κουτάλι» τη νύχτα, πριν ακόμη μεταπηδήσει επιχειρηματικά στη διασκέδαση, βλέπει πως τα τελευταία χρόνια ακόμη και η Αστόρια αλλάζει. Οι μουσικές προτιμήσεις της νεότερης γενιάς, η αύξηση των εμφανίσεων «ονομάτων» της ελληνικής μουσικής σκηνής, αλλά και τα οικονομικο-κοινωνικά δεδομένα, έχουν επηρεάσει τις προτιμήσεις του κοινού.
«Κάποτε η Αστόρια είχε πολλά θρυλικά μπουζουκτσίδικα και δεν έβρισκες τραπέζι. Πλέον βλέπεις Παρασκευο-Σάββατα τα λίγα μαγαζιά που έμειναν να έχουν κενές θέσεις. Τα μπουζούκια περνάνε μια κρίση την οποία δεν θα την ξεπεράσουν, θα χειροτερεύει κιόλας. Εγώ στην ‘Ραφήνα’ προσφέρω και φαγητό με τιμές χαμηλότερες από everyday εστιατόριο, αλλά δεν υπάρχει ‘απαίτηση’ από την ζήτηση να είμαι ανοιχτός πέντε μέρες την εβδομάδα».
Για την ώρα, η «Ραφήνα» είναι διαθέσιμη και για δεξιώσεις βαφτίσεων, γάμων και άλλων περιστάσεων, πάντα με την υπογραφή του Διονύση Σπήλιου. Εστω κι αν οι δεύτερες σκέψεις για να αποσυρθεί εκ νέου, για χάρη της οικογένειας, δεν απουσιάζουν, αλλά πολλοί εκτιμούν ότι θα παραμείνουν «σκέψεις».
Πηγή: www.ekirikas.com
