Ραφήνα τόπος φωτεινός και ευλογημένος, στην αγκαλιά του Ν. Ευβοϊκού, με πλούσιους ψαρότοπους, δαντελωτά ακρογιάλια, και την πεύκη να φτάνει μέχρι το κύμα.
Τα καλοκαίρια το βαθυκάρινο μελτέμι τη δροσίζει, ενώ οι χειμώνες είναι ήπιοι.
Σ΄αυτόν τον τόπο, το 1922, κούρνιασαν και φώλιασαν οι ξεριζωμένοι από την Τρίγλια και τις άλλες χαμένες πατρίδες (όχι ξεχασμένες).
Πλίνθο την πλίνθο έκτισαν τα σπίτια τους με αναμνήσεις και μεράκι. Πλίνθο την πλίνθο έκτισαν τα όνειρά τους και αφού βρήκαν την περπατησιά τους, ανέδειξαν τον πολιτισμό που έφεραν μαζί τους.
Σήμερα η Ραφήνα, ξεκινώντας το 1922 από το μηδέν και παρά τις όποιες περιττές και όχι αναγκαίες υπερβολές στη δόμηση, είναι μια περικαλλής κωμόπολης και το λιμάνι της συνδέει με πορθμεία , την Αττική με την Ν.Εύβοια και τις Βόρειες και κεντρικές Κυκλάδες. …
Και κει στην άκρη του βράχου, πάνω από το λιμάνι. πάνλευκος φάρος της ορθοδοξίας σκέπει την πόλη, ακρίτας και βιγλάτορας των ανέμων, σκέπει την πόλη, ο προστάτης των ναυτικών ο ΑΪ ΝΙΚΟΛΑΣ.
Νίκος Μπληζιώτης
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες ΕΔΩ
