«Αγαπητά μου παιδιά, δεν βρέθηκα στην τάξη αυτή για να σας γεμίσω μόνο με γνώσεις από έξω προς τα μέσα. Βρέθηκα κυρίως για να βγάλω από μέσα προς τα έξω τις ψηλότερες, ευγενέστερες και καλύτερες ιδιότητες που βρίσκονται έμφυτες στον κάθε έναν και στην κάθε μια από εσάς».
Ως μαθητής κάποτε και εγώ, θυμήθηκα τα λόγια αυτά του δασκάλου μου τα οποία μου έμειναν βαθιά χαραγμένα στη μνήμη μου. Γι’ αυτό και από τα μαθητικά μου χρόνια ήξερα τι ακριβώς ήθελα να σπουδάσω. Διάλεξα αυτό που πραγματικά με εξέφραζε. Την εκπαίδευση.
Όταν επίσης ξεκίνησα τον εργασιακό μου βίο διάλεξα και πάλι αυτό που επιθυμούσα, αυτό που σπούδασα και αυτό που ονειρευόμουν από μικρός. Η εκπαίδευση με έκανε και με κάνει να αισθάνομαι χρήσιμος και σημαντικός στην κοινωνία.
Πιστεύω πως η μόρφωση είναι πρωτίστως δικαίωμα και μετά επένδυση. Αισθάνομαι ειλικρινά προνομιούχος και ευτυχισμένος με το να μοιράζομαι από το να ανταγωνίζομαι. Πιστεύω δε ότι το μεγαλύτερο προνόμιο ενός εκπαιδευτικού είναι αυτό της επικοινωνίας.
Ο εκπαιδευτικός λοιπόν έχει την τύχη και τη χαρά να επικοινωνεί καθημερινά με τους μαθητές του, να τους μεταφέρει τον πολιτισμό του, τις γνώσεις του, να τους μαθαίνει να ξεχωρίζουν την αξία από την τιμή και να τους δίνει πάντα τον καλύτερο εαυτό του μεταλαμπαδεύοντάς τους την άσβεστη ελπίδα για ζωή.
Σπ. Παππάς
