Από το λιμάνι της Ραφήνας έχουν περάσει πολλά πλοία. Από το 1934-1935 πρέπει να έχουν περάσει πάνω από εκατόν πενήντα πλοία.
Αν ρωτήσεις δειγματολειπτικά κάποιους ανθρώπους που το έχουν ζήσει το λιμάνι να σου πουν τα δώδεκα πλοία που το σημάδεψαν πιο πολύ οι απαντήσεις που θα πάρεις θα πρέπει να είναι:
Καταρχήν το πρώτο “Κάρυστος” του 1947, αν ξεκινήσουμε μεταπολεμικά.
Στη συνέχεια το “Μοσχάνθη” στα τέλη της δεκαετίας του ’50.
Στη συνέχεια το “Έλενα Π” και το “Μεγαλόχαρη”, τα πρώτα επηβατηγά/οχηματαγωγά που δρομολογήθηκαν το 1965 και το 1966, αντίστοιχα.
Το 1969 θα δρομολογηθεί το “Πόρτο Λάφια”, το μετέπειτα “Κάρυστος”.
Παρέμεινε σταθερά επί των επάλξεων για 31 συναπτά έτη.
Αποχώρησε το 2001.
Στη δεκαετία του ’70 θα πούμε οπωσδήποτε το “Χρυσή Άμμος ΙΙ” και το”Χρυσή Αυγή”.
Το πρώτο γιατί έφερε μαζί του μια νέα εποχή και το δεύτερο για το άτυχο τέλος του.
Το “Επτάνησος” υπήρξε το πλοίο-σταθμός.
Δρομολογήθηκε το 1985 και κατάφερε να αλλάξει για πάντα το ρου της ιστορίας του λιμανιού.
Το 1988 θα δρομολογηθεί το “Μπάρι Εξπρές”, το πλοίο που κέρδισε με τη σπαθί του τις καρδιές των επιβατών για το ταξίδεμά του και τη σιγουριά που έδινε στον επιβάτη.
Το 1992 θα είναι η σειρά της “Πηνελόπης Α” να έρθει στο λιμάνι και να αποτελέσει ένα ακόμα κομβικό σημείο στην εξέλιξη του λιμανιού.
Ένα χρόνο μετά θα καταπλεύσει ο μεγάλος γητευτής του λιμανιού, το “Superferry II”.
Επί 23 συναπτά έτη βρίσκεται σταθερά πρώτο στις καρδιές των επιβατών.
Συνώνυμο της φράσης “ταξίδι από τη Ραφήνα”.
Το 2008 κατέπλευσε ο “Θεολόγος Π” που μέσα σε μικρό χρονικά διάστημα πέτυχε την απόλυτη καταξίωση.
Αυτό θα μπορούσε να είναι ένα άτυπο “Top 12″ για το λιμάνι της Ραφήνας.
Πλοία και πληρώματα που πάλεψαν σκληρά για να καταξιώσουν ένα λιμάνι που δεν είναι λιμάνι.
Κόντρα στον καιρό.
Κόντρα στη λογική.
Με αγώνα και συνεχή προσπάθεια.
Χωρίς αυτά τα πλοία το λιμάνι της Ραφήνας δεν θα ήταν αυτό που είναι σήμερα.
Αντώνης Λαζαρής
[pro_ad_display_adzone id=”72175”]
