Μια χαρά τα κατάφερε η “νέα” διοίκηση Βαγγέλη Σολδάτου τη φετινή περίοδο. Ο πρόεδρος των κιτρινόμαυρων ανέλαβε τη διοίκηση της ομάδας πέρσι το καλοκαίρι και τώρα που τελείωσε η αγωνιστική χρονιά για την Τριγλία ήρθε η ώρα του απολογισμού…
Έχουμε και λέμε: Τρίτη θέση στο πρωτάθλημα της Γ΄Εθνικής με καλές εμφανίσεις, διεκδίκηση της πρώτης θέσης μέχρι τα μέσα περίπου του πρωταθλήματος, κατάκτηση του Κυπέλλου ΕΠΣΑΝΑ για πρώτη φορά στην ιστορία της ομάδος μετά από αρκετούς χαμένους τελικούς και μέχρι τα ημιτελικά στο Κύπελλο Ερασιτεχνών. Διόλου άσχημα!
Αυτά λίγο πολύ είναι γνωστά. Το θέμα είναι από δω και πέρα τι γίνεται. Ποια είναι η επόμενη μέρα στον σύλλογο. Κατ΄αρχάς παραμένει η ίδια διοίκηση. Συνεπώς το οικονομικό βάρος θα πέσει και πάλι στις πλάτες του Βαγγέλη Σολδάτου αλλά και των υπολοίπων που βάζουν το χέρι βαθιά στην τσέπη. Να θυμίσω ότι φέτος το μπάτζετ εκτινάχθηκε στα ύψη. Κάτι ο πρωταθλητισμός, κάτι οι νέοι παίκτες που αποκτήθηκαν, κάτι τα μειωμένα έσοδα, κάτι που ο κόσμος περνά δύσκολα και δεν στηρίζει την ομάδα… τα λεφτά ήταν πολλά.
Τα ερωτήματα που τίθενται είναι πολλά. Θα ξαναβάλουν τα ίδια λεφτά οι χρηματοδότες; Οι πληροφορίες λένε πως ο πρόεδρος είναι δυσαρεστημένος, από την… αδιαφορία που δείχνει ο φίλαθλος κόσμος της ομάδας. Με εξαιρέσεις η ομάδα δεν είχε την συμπαράσταση των φιλάθλων και τις περισσότερες φορές οι εξέδρες ήταν μισοάδειες. Και μπορεί εν μέρει εν μέσω μνημονίων λεφτά να μην υπάρχουν όμως η διοίκηση πίστευε πως το γήπεδο θα γέμιζε με τα καλά αποτελέσματα της Τριγλίας. Αμ δε… Πέρα πάντως απ αυτό θεωρούμε δεδομένο ότι η διοίκηση Σολδάτου θα συνεχίσει με τον ίδιο ζήλο και την επόμενη χρονιά.
Ένα άλλο ερώτημα που τίθεται φυσικά είναι πρώτα τι μέλλει γενέσθαι με το προπονητικό σταφ και κατά δεύτερον με τους παίκτες της ομάδας. Κατά γενική ομολογία και βάση αποτελεσμάτων το τεχνικό τιμ με τον Ηλία Καλοπήτα και την ομάδα του πήγε καλά. Ο νεαρός κόουτς σύμφωνα με τις μαρτυρίες όσων γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα στην ομάδα είναι άριστος γνώστης της προπονητικής, δουλεύει πολύ, σε επαγγελματικά πλαίσια και το μέλλον του ανήκει. Στην Τριγλία όμως θα είναι και του χρόνου; Ο χρόνος θα δείξει…
Ο προπονητής δούλεψε φέτος με μικρό ρόστερ. Δεν χρησιμοποίησε πολύ τους “μικρούς” από τις Ακαδημίες, στηρίχτηκε στις μεταγραφές και στους παίκτες που γνώριζε από πριν και τον ακολούθησαν στην Ραφήνα. Απ ότι ξέρουμε άλλωστε το είχε δηλώσει εξ αρχής στους ιθύνοντες της ομάδες. Καθαρές κουβέντες και μπράβο του. Από την άλλη όμως οι περισσότεροι ήταν χαρούμενοι πέρσι (προ Καλοπήτα), γιατί ειδικά προς το τέλος της σεζόν η Τριγλία έβγαλε κάποιους νεαρούς παίκτες που είχαν προοπτική να παίξουν στην μεγάλη ομάδα. Αυτό φυσικά δεν έγινε φέτος. Θα γίνει του χρόνου;
Κρατάς τον Καλοπήτα που έχει φιλοδοξίες και με το δίκιο του θέλει να κοουτσάρει μια ομάδα που θα αποτελέσει εφαλτήριο για κάτι καλύτερο στο μέλλον. Ποντάρεις στα “δικά” σου παιδιά κι ότι κάτσει; Ή συνεχίζουμε όπως είμαστε και πάμε για άνοδο…
Τώρα όσον αφορά το έμψυχο δυναμικό. Δηλαδή τους παίκτες. Ως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις οι περισσότεροι υπογράφουν μονοετή συμβόλαια. Που σημαίνει ότι πρέπει να έρθουν σε νέα συμφωνία και οι δύο πλευρές εάν επιθυμούν την ανανέωση της συνεργασίας τους. Κατά την ταπεινή μου γνώμη όλα εξαρτώνται από την διοίκηση. Στόχος, μπάτζετ και προπονητής. Πρώτα τι ζητάς, ποιος είναι ο στόχος σου, μετά φωνάζεις τον προπονητή, τα βάζετε κάτω και προχωράτε στο ρόστερ. Σίγουρα οι μεταγραφές έχουν ένα ρίσκο. Όταν όμως ξέρεις τι θέλεις και κυρίως τι παίρνεις, το περιορίζεις σημαντικά.
Άρα: Ποιους κρατάς και ποιους αφήνεις. Η ομάδα έχει έλλειψη στον πάγκο. Ή οι παίκτες που προορίζονται για εφεδρικοί δεν κάνουν, συνεπώς θες άλλες λύσεις, ή σου κάνουν αλλά τους χρησιμοποιείς. Έπειτα υπάρχει ένα ζήτημα στο χώρο του κέντρου με δύο παίκτες που αγωνίζονται πολλά χρόνια στην ομάδα και έχουν προσφέρει πολλά. Μιλάω φυσικά για τον Τσέπα και τον Σκαφίδα. Συμφωνούμε ή διαφωνούμε είναι οι πιο παλιοί και ανεξάρτητα αν η προσφορά τους είναι ικανοποιητική ή μη υπάρχει ένα “δέσιμο”: Παικτών και Τριγλίας. Ακούγεται από κάποιους πως δεν θα συνεχίσουν. Είναι επιθυμία τους ή δεν τους θέλει η ομάδα; Οι “διόσκουροι” ως παλιές καραβάνες θέλουν μια ξεχωριστή διαχείριση. Διότι εκτός από το αγωνιστικό υπάρχει και το ηθικό μέρος. Όταν ένας παίκτης είναι η “σημαία” σου, πρέπει να λαμβάνεις υπόψη σου και όλα τ άλλα.
Τέλος για να μην σας κουράσω: Οι μικροί της ομάδος. Ή τους υπολογίζεις και τους περιλαμβάνεις στα πλάνα σου. Ή δεν σου κάνουν και τους αφήνεις να πάνε αλλού να αναζητήσουν την τύχη τους σε άλλη γη σ άλλα μέρη… Υπάρχει βέβαια και ο δανεισμός. Σε ομάδες που θα παίζουν και θα αποκτήσουν εμπειρίες. Θα πάρουν παιχνίδια στα πόδια τους. Και φυσικά το καίριο ερώτημα πάνω σε αυτό είναι; Μια Τριγλία με παίκτες εγνωσμένης αξίας και καλοπληρωμένους ή μια ομάδα με παλιούς και νέους από τα σπλάχνα της ομάδας.
Όσοι έχουν τον λόγο, ας αποφασίσουν…
