Από τον Θοδωρή Λινάρδο
Αέρας αλλαγής προέκυψε στην Ραφήνα το καλοκαίρι, όχι από τα μποφόρ στο λιμάνι και παραπέρα στο Κάβο Ντόρο, αλλά γιατί η τοπική Θύελλα άρχισε να… θερίζει. Με κόουτς τον πολύπειρο Πέτρο Τσιγκούλη και με ανανεωμένες ιδέες στον αγωνιστικό σχεδιασμό, ο μόνος στόχος, αυτός της άμεσης επανόδου στην Γ’ Εθνική κατηγορία (Φούτμπολ Λιγκ 2), έδειξε να μην είναι και τόσο μακρινός.
Σαν να λέμε Ραφήνα-Άνδρος, δρομολόγιο… Τόσο κοντά μοιάζει η μεγάλη επιστροφή και δεν βάζουμε στο «ζύγι» τον επόμενο διάσημο προορισμό από εκεί, δηλαδή την Μύκονο, διότι, όντως, το «νησί των ανέμων» πέφτει λίγο πιο μακριά. Άνεμοι και θύελλες λοιπόν, για την ομάδα του Πέτρου Τσιγκούλη, ο οποίος μιλώντας στο irafina.gr, ανέλυσε το πλάνο του σωματείου και τις απόψεις του για το χθες, το σήμερα και (οπωσδήποτε) το αύριο του ραφηνιώτικου ποδοσφαίρου.
-Ξαναπεράσατε προ οκταετίας από την Θύελλα, αλλά με διαφορετικά δεδομένα…
«Ήταν για λίγα ματς, μεσούσης της σεζόν, οπότε αυτή η φορά ήταν ουσιαστικά η πιο δημιουργική, καθώς έχω την ομάδα από το ξεκίνημα της περιόδου. Ήθελα κι εγώ πολύ κάποια στιγμή να μπορώ να διαχειριστώ με τις επιλογές μου την ομάδα αυτή, ενώ πιο πριν έχω κοουτσάρει την Τριγλία, αλλά και άλλες ομάδες. Έχουμε την πεποίθηση ότι θα τα καταφέρουμε, κάνουμε πορεία πρωταθλητισμού στα τοπικά, όμως επειδή τα μπαράζ είναι πάντοτε μία άλλη δύσκολη ιστορία, όλοι μας πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Το θέμα είναι ότι η ομάδα μας έχει φιλοδοξίες, όρεξη, κάτι που χαρακτηρίζει κι εμένα. Όλοι μας έχουμε φιλοδοξίες και όνειρα για το βήμα παραπάνω, αλλά είναι καλό να είσαι κι ευχαριστημένος με όσα έχεις ήδη κάνει και πετύχει στην πορεία σου».
-Ενισχύεται, περαιτέρω, η ομάδα;
«Επέστρεψε, ήδη, ο αμυντικός Γιάννης Σερέτης, ήρθε ο φορ Γιώργος Καζάντζης, που έχει πολλές παραστάσεις, αναμένονται μερικές ακόμη κινήσεις, καθώς δεν επιτρέπεται εφησυχασμός. Οφείλουμε να είμαστε πανέτοιμοι, να ανταποκριθούμε. Υπάρχουν πολλές επικίνδυνες ομάδες, το Κορωπί, τα Γλυκά Νερά, ο Ολυμπιακός Αγίου Στεφάνου, ο Πρωτέας Παλαιάς Φώκαιας πχ και στο ποδόσφαιρο, όλα γίνονται, δεν αποκλείεις τίποτα. Αυτό έμαθα μέσα από 22 χρόνια που είμαι σερί σε πάγκους, τώρα που έφτασα τα 52. Κάναμε καλό προγραμματισμό το καλοκαίρι, βλέπουμε αυτά που θέλαμε, αλλά κοιτάμε κι ένα βήμα παραπέρα».
-Μπορεί μία ομάδα της Ραφήνας να βρεθεί και στην Β’ Εθνική;
«Θα ήταν για όλους μας κάτι το μοναδικό. Εγώ ζω στην Βραυρώνα για 15 χρόνια, είμαι δηλαδή γείτονας της περιοχής, αλλά η Ραφήνα είναι σαν σπίτι μου. Το θετικό είναι ότι από όλες τις ομάδες απέκτησα φίλους. Υπάρχουν προοπτικές να δούμε ομάδα της Ραφήνας στο επόμενο σκαλί, που ποτέ δεν ανέβηκε, στην Β΄ Εθνική, εννοώ. Πέρσι, έτυχε να είναι η Τριγλία και η Θύελλα στον ίδιο όμιλο της τρίτης κατηγορίας, παρέα με την ΑΕΚ. Μεγάλες στιγμές, για προπονητές, παίκτες, διοικούντες, κόσμο. Όλοι περίμεναν αυτά τα ματς. Οι παίκτες ανέμεναν να παίξουν κόντρα στην ΑΕΚ. Ήταν κάτι τρομερό. Ένας τεράστιος σύλλογος ήταν μεγάλη υπόθεση να είναι απέναντί μας, καθώς εγώ πέρσι ήμουν στον πάγκο του Αστέρα Βάρης, που είχε «κλέψει» ισοπαλία από την ΑΕΚ».
-Διατηρείται η σκέψη για δημιουργία μίας ομάδας στην περιοχή;
«Όπως συμβαίνει σε κάθε τοπική κοινωνία, ακόμη και στα ποδοσφαιρικά θέματα, υπάρχει, όχι η έχθρα, αλλά η αντιπαλότητα, με την καλή, όμως, έννοια. Έχει πέσει στο τραπέζι η σκέψη να δούμε μία ομάδα κάποτε στην Ραφήνα, δυνατή, μπορεί να είναι για καλό, ίσως κι εγώ να ήμουν θετικός σε μια τέτοια προοπτική, αλλά τα εμπόδια είναι αρκετά και δεν το βλέπω για άμεσα, τουλάχιστον. Ίσως δεν ωρίμασαν ακόμη οι συνθήκες. Και η Τριγλία, άλλωστε, κάνει τον δικό της δρόμο και έχει ανθρώπους πολλούς γύρω της. Το σίγουρο είναι πως εμείς, ως Θύελλα, έχουμε την χαρά να διαθέτουμε κοντά μας μία συνεπή διοίκηση, οι υποδομές έχουν πολύ υλικό και οι συνθήκες ευνοούν για πολλή δουλειά από τους τεχνικούς. Σκοπός μας είναι να φτιάξουμε, μάλιστα, τον κορμό, με τον οποίο θα προσχωρήσουμε».
-Η άλλη αγάπη σας, εξάλλου, είναι ο Απόλλων Σμύρνης.
«Στον Απόλλωνα έπαιξα μπάλα (όπως και σε Τριγλία και Νέα Ιωνία), αγωνίζομαι και στα ματς παλαιμάχων, πηγαίνω σε εκδηλώσεις, μιλάω με πολλούς από τον σύλλογο. Υπηρέτησα την «ελαφρά ταξιαρχία» και ως μέλος του τεχνικού τιμ (1998-2000) επί Μιχαλόπουλου, Αρχοντίδη και προεδρίας Αλαμάνου. Ο Απόλλων είναι κομμάτι της ιστορίας, άλλωστε. Παρακολουθώ την ομάδα όλα τα χρόνια, ενημερώνομαι διαρκώς».
