Η ουρά ενός σκύλου, είναι ένα από σημαντικότερα μέσα επικοινωνίας που διαθέτει. Στο μυαλό του ανθρώπου, το κούνημα της ουράς υποδηλώνει ένα σκύλο ευδιάθετο και φιλικό, έτοιμο για χάδια και παιχνίδι. Αν και τις πλείστες φορές, αυτό είναι η πραγματικότητα, εντούτοις υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις που το κούνημα της ουράς, μπορεί να ερμηνεύεται διαφορετικά.
Στην πραγματικότητα, για να μπορέσουμε να ερμηνεύσουμε με ακρίβεια τί σημαίνει η κίνηση αυτή, θα πρέπει να λάβουμε υπόψην μας και άλλους παράγοντες. Ποια είναι η στάση του σώματος; Ποιες είναι οι εκφράσεις του προσώπου; Τί συνθήκες επικρατούν τη δεδομένη στιγμή; Οι σκύλοι κουνούν την ουρά τους όταν είναι χαρούμενοι, φοβισμένοι, ταραγμένοι ή επιφυλακτικοί για κάτι.
Την κουνούν ακόμα όταν είναι έτοιμοι για παιχνίδι, όταν θέλουν σημασία, ή όταν είναι έτοιμοι να επιτεθούν. Πώς λοιπόν μπορούμε να καταλάβουμε τη διαφορά;
Πριν απαντήσουμε στο ερώτημα αυτό, θα ήταν καλό να αναφερθούμε στην «ιστορία της ουράς».
Αν και αποτελεί σήμερα ένα βασικό μέσο επικοινωνίας του σκύλου, η αρχική χρησιμότητά της, είχε να κάνει με την ισορροπία. Απλούστατα, η ουρά λειτουργεί ως αντίβαρο, καθώς ο σκύλος εκτελεί μια στροφή με μεγάλη ταχύτητα. Χωρίς την παρουσία της ουράς, το αποτέλεσμα θα ήταν η δραματική μείωση της ταχύτητας του σκύλου, ή ακόμα και πτώση καθώς προσπαθεί να «πάρει τη στροφή» με μεγάλη ταχύτητα. Οι σκύλοι χρησιμοποιούν επίσης την ουρά τους όταν περπατούν πάνω σε στενές επιφάνειες. Αυτό που κάνουν είναι να μετακινούν την ουρά τους αντίθετα με την κλίση του σώματός τους, πράγμα που τους βοηθά να διατηρούν την ισορροπία τους. Κάτι παρόμοιο με τον ακροβάτη του τσίρκου, ο οποίος χρησιμοποιώντας μια μακριά βέργα, επιτυγχάνει να περπατήσει πάνω σε τεντωμένο σχοινί.
Ο πρωταρχικός λοιπόν ρόλος της ουράς, ήταν να υποβοηθά το σκύλο σε κάποιες συγκεκριμένες κινήσεις του. Με την εξέλιξη όμως, και τις απαραίτητες προσαρμογές, η ουρά αποτελεί σήμερα έναν τρόπο επικοινωνίας του σκύλου με άλλους σκύλους, καθώς επίσης και με διαφορετικά είδη. Με ένα κούνημα της ουράς, ο σκύλος μεταδίδει πληροφορίες για την πνευματική του κατάσταση, την κοινωνική του θέση και τις προθέσεις του.
Το κούνημα της ουράς, είναι κοινωνικό σινιάλο από τη μεριά του σκύλου. Με τον όρο αυτό, εννοούμε ότι το κάνει μόνο όταν κάποιος είναι παρόν. Μπορεί να κουνά την ουρά του όταν ακούσει τα κλειδιά σας στην πόρτα, όταν δει μια γάτα, ένα άλογο, έναν ποντικό ή ακόμα μια πεταλούδα. Ποτέ όμως όταν είναι μόνος του ή σε κάτι άψυχο. Αν βάλετε στο σκύλο ένα μπωλ με φαγητό, τότε θα κουνήσει την ουρά του για να σας δείξει την ευγνωμοσύνη του για το φαγητό που του προσφέρετε. Αν όμως βρει ένα μπωλ γεμάτο φαγητό, τότε ναι μεν θα το καταβροχθίσει με την ίδια ευχαρίστηση, χωρίς όμως το παραμικρό κούνημα της ουράς του. Αυτό αποτελεί ένδειξη ότι το κούνημα της ουράς λειτουργεί ως μέσο επικοινωνίας. Απλούστατα, όπως εμείς οι άνθρωποι δεν μιλούμε σε τοίχους, έτσι και οι σκύλοι δεν κουνούν την ουρά τους σε κάτι το άψυχο, από το οποίο δε θα λάβουν οποιαδήποτε αντίδραση.
Αυτό αποτελεί και την εξήγηση ενός αξιοπερίεργου φαινομένου, που μπορεί να εκπλήξει πολλούς. Τα κουταβάκια δεν κουνούν την ουρά τους όταν είναι πολύ μικρά! Αν και έχουν την ικανότητα, εντούτοις δεν το κάνουν γιατί δεν υπάρχει λόγος. Για τις πρώτες τρεις περίπου εβδομάδες της ζωής του, το μόνο που χρειάζεται να κάνει ένα κουταβάκι είναι να τρώει και να κοιμάται. Δεν υπάρχει ανάγκη για αλληλεπίδραση και επικοινωνία και συνεπώς δεν υπάρχει λόγος να κουνήσει την ουρά του.
Πως λοιπόν λειτουργεί ακριβώς αυτό το εργαλείο επικοινωνίας; Και πόσο εύκολο είναι για μας να ερμηνεύσουμε τα διαφορετικά κουνήματα;
Ένας ευδιάθετος, φιλικός σκύλος, κουνά την ουρά του με πλατιές κινήσεις, η έκφραση του προσώπου του είναι χαρούμενη, σαν χαμογελαστή.
Ένας φοβισμένος σκύλος, κουνά την ουρά του χαμηλά και πολλές φορές την έχει ανάμεσα στα πόδια του –εξ’ ου και η έκφραση «με την ουρά στα σκέλια»-. Στην περίπτωση αυτή, είναι πιθανόν τα αυτιά να «κολλήσουν» στο κεφάλι και ο σκύλος χαμηλώνει το βλέμμα ή γυρίζει το κεφάλι κάπου αλλού, με αποτέλεσμα να φανερώνεται το άσπρο των ματιών.
Όταν η ουρά κουνιέται ψηλά, με αργό ρυθμό, τότε ο σκύλος είναι σε εγρήγορση και έχει αυτοπεποίθηση. Τα αυτιά είναι χαλαρά και το βλέμμα αδιάκριτο.
Ένα γρήγορο, ενθουσιώδες κούνημα της ουράς, υποδηλώνει ότι ο σκύλος αδημονεί για κάτι καλό το οποίο πρόκειται να συμβεί. Παιχνίδι, λιχουδιά ή χάδια και σημασία. Το σώμα είναι χαλαρό, το πρόσωπο «χαμογελαστό» και τα αυτιά σηκωμένα ψηλά.
Όταν η ουρά κινείται αργά, ο σκύλος είναι ευχαριστημένος και ήρεμος.
Όταν η ουρά είναι ακίνητη, σε οριζόντια θέση και χαλαρή, τότε αυτό δηλώνει ότι ο σκύλος είναι περίεργος με τα όσα συμβαίνουν γύρω του. Αν όμως είναι ακίνητη, σε οριζόντια θέση και άκαμπτη, τότε πιθανόν ο σκύλος να είναι αντιμέτωπος με έναν απειλητικό εισβολέα ή ένα νέο, άγνωστο αντικείμενο.
Όταν η ουρά είναι άκαμπτη και κουνιέται ψηλά, αυτό υποδηλώνει ένταση ή και επιθετικότητα. Τα πόδια είναι άκαμπτα, το βλέμμα επίμονο και οι τρίχες κάτω από το κεφάλι και πίσω από τους ώμους είναι σηκωμένες. Η ουρά κουνιέται ψηλά ακόμα και όταν ο σκύλος κυνηγά τον αντίπαλό του, ή κατά την επίθεση.
Ένας επιθετικός σκύλος, έχει την ουρά σηκωμένη ψηλά, ακίνητη και άκαμπτη. Έχει το κεφάλι πολύ ψηλά, και τα αυτιά πιεσμένα στο κεφάλι. Το βλέμμα είναι πολύ έντονο. Ο σκύλος εστιάζει απευθείας στον αντίπαλό του, χωρίς να τον «αφήνει από τα μάτια του» ούτε για δευτερόλεπτο. Φανερώνει τα δόντια του και γρυλλίζει.
Μια ουρά που κουνιέται σε μεσαίο ύψος, με μεσαίο ρυθμό, είναι συνήθως καλό σημάδι, μια και δηλώνει ότι ο σκύλος δεν είναι σε υπερένταση ή στενοχωρημένος, αλλά ήρεμος και ευτυχισμένος.
Εκτός από την εξωτερίκευση συναισθημάτων, η ουρά έχει ακόμα μία χρησιμότητα. Είναι ένας τρόπος μέσω του οποίου ο σκύλος κάνει γνωστή τη θέση του στην ιεραρχία μιας αγέλης. Ως κοινωνικά όντα, οι σκύλοι έχουν την ανάγκη μιας ιεραρχίας στην οικογένειά τους.
Σε μια αγέλη, ο αρχηγός έχει την ευθύνη της διοίκησης και της ασφάλειας της αγέλης, απολαμβάνει όμως και διάφορα προνόμια όπως το ότι τρώει το καλύτερο φαγητό, κοιμάται στα πιο αναπαυτικά σημεία, εξερευνά πρώτος νέες περιοχές και φυσικά έχει την ευκαιρία να αναπαραχθεί μεταφέροντας τα γονίδιά του στις επόμενες γενιές. . Η ιεραρχία αυτή μπορεί να φαίνεται άδικη και αντιδημοκρατική για τα δεδομένα των ανθρώπων, αλλά στην πραγματικότητα είναι ζωτικής σημασίας για την ευημερία της αγέλης. Έτσι, όταν δύο σκύλοι πρωτοσυναντιούνται, ο πιο δυνατός, φανερώνει την κυριαρχία του στον αδύνατο. Η ουρά είναι σηκωμένη και κινείται ελαφρά. Ο αδύναμος σκύλος από την άλλη, αναγνωρίζει την «κατωτερότητά» του, και βάζει την ουρά ανάμεσα στα πόδια του κουνώντας την ελαφρά. Μπορεί ακόμα και να γυρίσει ανάσκελα, αφήνοντας την κοιλιά του εκτεθειμένη και έχοντας τα πόδια του ψηλά.
Τέλος, με το κούνημα της ουράς, ο σκύλος σκορπίζει γύρω του φερεμόνες. Οι φερεμόνες είναι ορμόνες οι οποίες παράγονται από αδένες κοντά στον πρωκτό του σκύλου και παρέχουν σημαντικές πληροφορίες για το συγκεκριμένο ζώο όπως το φύλο του και το κοινωνικό του στάτους. Είναι για αυτόν ακριβώς το λόγο που κατά την πρώτη επαφή δύο σκύλων, ο ένας μυρίζει τον πισινό του άλλου. Μπορεί να σας φέρνει σε άβολη θέση, αλλά μην ξεχνάτε ότι η απρεπής αυτή κίνηση για τα ανθρώπινα δεδομένα, αντιστοιχεί με την ανθρώπινη χειραψία!
Τα παραπάνω υποδεικνύουν ότι το κούνημα της ουράς αποτελεί ένα εργαλείο επικοινωνίας του σκύλου, πολύ πιο πολύπλοκο στην ερμηνεία απ’ ότι κάποιος θα περίμενε. Εκφράζει μια ποικιλία συναισθημάτων και μεταδίδει μια ποικιλία μηνυμάτων, ανάλογα με το πού απευθύνεται και ποια είναι η διάθεση και οι προθέσεις του. Όταν όμως ο σκύλος κουνά την ουρά του στον άνθρωπο που το φροντίζει και τον αγαπά, είναι σχεδόν πάντα βέβαιο ότι το κάνει με τις καλύτερες προθέσεις. Μπορεί να τον ευχαριστεί για αυτά που του παρέχει, μπορεί να τον προσκαλεί για παιχνίδι, μπορεί να θέλει την προσοχή του, μπορεί απλούστατα να θέλει να δείξει πόσο πολύ τον αγαπά. Μοιάζει λίγο πολύ με ένα ανθρώπινο χαμόγελο. Και όλοι όσοι είναι τυχεροί αρκετά ώστε να μοιράζονται τη ζωή τους με αυτά τα αξιαγάπητα πλάσματα, συμφωνούν στο ότι δεν υπάρχει ωραιότερο χαμόγελο από το κούνημα της ουράς ενός σκύλου!
(πηγή: cypruspet.com)
