Ένα έργο σχεδόν ποιητικό για την απώλεια της αθωότητας και τη σαθρή εποχή μας δεν θα μπορούσε παρά να είναι τολμηρό, να προκαλεί ένταση συναισθημάτων, να σοκάρει. Αυτό συμβαίνει με το «Η Λίλα λέει», που σκηνοθετούν η Μαριάννα Κάλμπαρη και ο Βασίλης Μαυρογεωργίου στο Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν».
Ο Σιμώ γεννιέται στη Γαλλία από Άραβες γονείς και μεγαλώνει στο γκέτο ενός παρισινού προαστίου. Δεν έχει δουλειά, λεφτά, όνειρα. Καμία ελπίδα και καμία προοπτική. Ώσπου γνωρίζει τη Λίλα, ένα πανέμορφο πλάσμα με αγγελικό πρόσωπο, αλλά γλώσσα τόσο χυδαία «που νόμιζες πως οι λέξεις θα πλήγωναν τα χείλη της». Κι όμως, η Λίλα λέει τα πιο ακραία πράγματα απλά, απαλά, «σαν αναγγελίες πτήσεων που δεν θα προσγειωθούν ποτέ». Κι αυτό την κάνει μοναδική.
Μαζί της ο Σιμώ βρίσκει επιτέλους νόημα στην άθλια ζωή του: γράφει μια ιστορία. Και η ιστορία αυτή δεν είναι παρά όλα όσα του περιγράφει η Λίλα και τον τρελαίνουν: οι ερωτικές εμπειρίες της με άλλους άντρες, οι φαντασιώσεις της, η εμμονή της με το σεξ. Ο Σιμώ, όλο και πιο βαθιά ερωτευμένος, δεν μπορεί να φανταστεί πόσο βίαια και αναπάντεχα θα τελειώσει η ιστορία του.
Το ποιητικό, σχεδόν πορνογραφικό, αλλά και γεμάτο χιούμορ κείμενο του Σιμώ, παρουσιάστηκε στα γαλλικά γράμματα το 1996, προκαλώντας μεγάλη αίσθηση.
Ακόμα και ο εκδοτικός οίκος που το παρουσίασε καταθέτει τις αμφιβολίες του σε σχέση με την πραγματική ταυτότητα του συγγραφέα. Πρόκειται όντως για κάποιον άγνωστο συγγραφέα ή πίσω από το ψευδώνυμο «Σιμώ» κρύβεται κάποιος καθιερωμένος δημιουργός; Το ερώτημα μένει αναπάντητο μέχρι σήμερα. To διήγημα μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο το 2004, σε σκηνοθεσία Ziad Doueiri. Είναι η πρώτη φορά που παρουσιάζεται στο θέατρο.
Μετάφραση – Διασκευή: Μαριάννα Κάλμπαρη
Σκηνοθεσία: Βασίλης Μαυρογεωργίου & Μαριάννα Κάλμπαρη
Παίζουν: Λένα Δροσάκη, Βασίλης Μαυρογεωργίου
*Η παράσταση είναι αυστηρώς ακατάλληλη για ανηλίκους
