Την κυρία Πολυτίμη Μεταξά οι περισσότεροι την γνωρίσαμε πριν λίγες μέρες όταν έκανε δωρεά ένα περιπολικό στην Αστυνομία. Είναι η γυναίκα που πήρε τηλέφωνο μια ωραία πρωία τον Διοικητή του Αστυνομικού Τμήματος της Ραφήνας και του είπε έτσι απλά… «Καλημέρα σας, θέλω να σας πάρω ένα εκατό»!
Η κυρία Πολυτίμη όμως δεν είναι μια τυχαία γυναίκα. Έχει σπίτι στην Ραφήνα εδώ και πάρα πολλά χρόνια, αγαπάει την περιοχή μας, άλλωστε το αποδεικνύει η προσφορά που έκανε στην Αστυνομία, είναι ιδιαίτερα αγαπητή σε όσους την ξέρουν από παλιά και βοηθάει αθόρυβα και χωρίς τυμπανοκρουσίες πολύ κόσμο.
Μία από τις γυναίκες που την γνωρίζουν από «πρώτο χέρι» και έχει πολλά να μας πει για την αγαπημένη της κ. «Πόλυ» όπως την αποκαλεί και όπως την αποκαλούν όσοι την ξέρουν καλά, είναι η Ματίνα Σκουλαρίκη. Η οποία μόλις έμαθε για την δωρεά της κ. Πολυτίμης από το irafina.gr έσπευσε να επικροτήσει αυτή της την ενέργεια.
Εμείς συναντήσαμε αυτές τις μέρες την Ματίνα Σκουλαρίκη και ζητήσαμε να μας πει ποια είναι η κ. Πολυτίμη Μεταξά. Για να μάθει περισσότερα κι ο κόσμος, που ήδη την έχει αγαπήσει τόσο πολύ μετά την προσφορά του περιπολικού στην Αστυνομία.
«Την κ. Πόλυ, εμείς έτσι την αποκαλούσαμε, την γνωρίζω από το 1986, όντας μικρή τότε εγώ πήγα για δουλειά στο κομμωτήριο του «Άγγελου», στην Αθήνα, στην Οδό Ομήρου θυμάμαι, όπου εκείνη ήταν στέλεχος της επιχείρησης και είχε υπό την επίβλεψή της όλες τις κοπέλες που εργαζόντουσαν εκεί»… ξεκίνησε να μας λέει η Ματίνα κι όση ώρα μιλούσε για την κ. Πόλυ το πρόσωπό της άστραφτε από χαρά.
«Ήταν ο μέντορας μου – συνέχισε να λέει – εκείνη μου έμαθε τα μυστικά της δουλειάς και όλα όσα ξέρω τα οφείλω στην κ. Πόλυ. Βέβαια οφείλω να ομολογήσω πως στην δουλειά της ήταν «κέρβερος», ο λόγος της ήταν… νόμος, μας είχε στην τσίτα όμως μας πρόσεχε πολύ, μέχρι φαγητό έφερνε από το σπίτι της και μας έδινε, ήταν όμως δίκαιη και αντικειμενική με όλες μας, μας αγαπούσε το ίδιο, ενώ ήξερε όλες τις πελάτισσες και μιλάμε για μεγάλα ονόματα της εποχής εκείνης, κι ανάλογα μας έλεγε πώς να τις χειριστούμε. Είχε τον σεβασμό όλων, γιατί ήταν άψογη σας επαγγελματίας αλλά και σαν άνθρωπος».
Εσένα πως σε αντιμετώπιζε;
«Με λάτρευε. Πήγαινα στο σπίτι της, είχα γνωρίσει την οικογένειά της, τον σύζυγό της τον κ. Δημήτρη έναν εξαιρετικό Κύριο πραγματικά και τον Γιάννη τον μονάκριβό της γιο που του είχε μεγάλη αδυναμία. Ακόμα και από τη δουλειά που ήξερε ότι μένω Ραφήνα δεν με άφηνε ποτέ να πληρώσω το εισιτήριο. Θυμάμαι επίσης πως με έπαιρνε μαζί της στις μονοήμερες εκδρομές τα Σαββατοκύριακα όπου πήγαιναν, ενώ όταν ερχόταν στην Ραφήνα μου έκανε μαθήματα (βαφές, πέρμανάντ κ.α.) για να εξελιχθώ και να γίνω πιο γρήγορη και πιο καλύτερη. Πώς να ξεχάσεις έναν τέτοιο άνθρωπο. Πρόκειται για μια φοβερή γυναίκα που πάντα με συμβούλευε σε πολλά θέματα που αντιμετώπιζα στη ζωή μου».
Πόσο καιρό δουλέψατε στον ίδιο χώρο;
«Περίπου 12 χρόνια είμασταν μαζί. Μετά παντρεύτηκα, έκανα παιδιά και οι δρόμοι μας χώρισαν. Ωστόσο βλεπόμασταν τα καλοκαίρια στο Πάρκο του Καραμανλή και τα λέγαμε. Θυμόμασταν όλα αυτά που είχαμε περάσει μαζί και γελάγαμε καμιά φορά με αστείες καταστάσεις που είχαμε βιώσει ή με κάποιες επώνυμες πελάτισσες που είχαν τις παραξενιές τους».
Έχεις ακούσει για άλλες αγαθοεργίες που έχει κάνει;
«Βοηθούσε πολύ κόσμο. Είναι ο άνθρωπος της προσφοράς. Έτσι ‘έχω χαρακτηρίσει την κ. Πόλυ. Πήγαινε κατά καιρούς στην ιδιαίτερη πατρίδα της στην Πελοπόννησο και έδινε σε φτωχούς και αδύναμους, Δεν της αρέσει η προβολή. Ότι κάνει το κάνει επειδή εκείνη νοιώθει πάνω απ όλα καλά κι όχι για να γίνει γνωστή. Κι εδώ γι αυτό το έκανε. Αγαπάει την Ραφήνα και γι αυτό θέλει να κάνει κάτι καλό γι αυτό τον τόπο. Γνώρισε την περιοχή πριν χρόνια, αγόρασε ένα σπίτι εδώ κι από τότε δηλώνει Ραφηνιώτισσα. Γιορτές και Σαββατοκύριακα έρχεται πάντα, ενώ τα καλοκαίρια είναι μόνιμη κάτοικος».
Κλείνοντας θέλεις να της πεις κάτι μέσα από το irafina.gr;
«Ναι, της εύχομαι να την έχει ο Θεός γερή και να πραγματοποιήσει όλες τις επιθυμίες της. Τα υπόλοιπα θα της τα πω από κοντά».
Ματίνα σ’ ευχαριστούμε.
