Το non paper – η άτυπη ενημέρωση προς τους πολιτικούς συντάκτες – που εκπορεύτηκε από το Μέγαρο Μαξίμου την Τρίτη 5 Μαΐου, όταν η Εκκλησία μας εόρταζε την μνήμη της μεγαλομάρτυρος Ειρήνης, αποκάλυψε, αιφνιδίως, ένα σκηνικό πολέμου με τους δανειστές, τη στιγμή κατά την οποία οι αρμόδιοι υπουργοί μας μιλούσαν για κλείσιμο συμφωνίας. Ας δούμε τμηματικά τα έξι σημεία του κειμένου με ενδιάμεσα δικά μας ερωτήματα:
1. « Οι σοβαρές διαφωνίες και αντιθέσεις μεταξύ ΔΝΤ και ΕΕ, δημιουργούν εμπόδια στις διαπραγματεύσεις και υψηλούς κινδύνους. Ενώ μέχρι πρότινος το βασικό επιχείρημα των θεσμών ήταν ότι η ελληνική πλευρά δεν κατέθετε ολοκληρωμένες προτάσεις τώρα, πλέον, είναι φανερό ότι και προτάσεις έχουν κατατεθεί και ουσιαστικές υποχωρήσεις έχουν γίνει στην κατεύθυνση ενός «έντιμου συμβιβασμού».
– Συγγνώμη, αλλά τώρα ανακαλύψατε πως ΔΝΤ και Ευρωπαϊκή Ένωση είναι … συνιστώσες που διαφωνούν πως θα μας… ξανασώσουν;
2. « Η διαφορά, όμως, στρατηγικής ανάμεσα στους θεσμούς δημιουργεί εμπόδια.
α. Το ΔΝΤ θέτει τις κόκκινες γραμμές τους στις μεταρρυθμίσεις, ιδιαίτερα στο συνταξιοδοτικό και στα εργασιακά, ενώ έχει χαλαρές γραμμές στο θέμα του πρωτογενούς πλεονάσματος. Στο πίσω μέρος της σκέψης του ΔΝΤ βρίσκεται η διαγραφή του χρέους ώστε αυτό να καταστεί βιώσιμο.
β. Αντιθέτως η Κομισιόν έχει κόκκινες γραμμές στο θέμα του πρωτογενούς πλεονάσματος και συνεπακόλουθα στην μη διαγραφή του χρέους και χαλαρές γραμμές στις σκληρές μεταρρυθμίσεις όπως αυτές του συνταξιοδοτικού και των εργασιακών».
– Αυτά τα… χρώματα τώρα μπήκαν; Δεν είχατε διαβλέψει τόσο καιρό τις κοκκινίλες;
3. «Το αποτέλεσμα είναι το σύνολο των θεσμών να έχει κόκκινες γραμμές παντού: Συνταξιοδοτικά, εργασιακά [ΔΝΤ] και πρωτογενές πλεόνασμα [Κομισιόν]. Με αυτά τα δεδομένα δεν μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός. Η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά στους θεσμούς και στην αδυναμία συνεννόησης μεταξύ τους».
– Αρχίζω να ανησυχώ από το πολύ κόκκινο και αναρωτιέμαι αν εσείς – διαλεκτικοί της Αριστεράς- θεωρούσατε μέχρι τώρα ότι τα δύο αυτά… φιλανθρωπικά ιδρύματα- ΔΝΤ και Κομισιόν- θα έσπευδαν να συμμορφωθούν μα τις προγραμματικές σας δηλώσεις χωρίς δεύτερη κουβέντα;
4. «Έχοντας η ελληνική κυβέρνηση συνειδητοποιήσει την κραυγαλέα αντίφαση πήρε την πρωτοβουλία:
α. Να μη φέρει στην Βουλή το πολυνομοσχέδιο πριν υπάρξει προοπτική συμφωνίας.
β. Να βάλει στο τραπέζι της συζήτησης την επόμενη μέρα, δηλαδή το σχέδιο εξόδου στις αγορές και χρηματοδότησης της ανάπτυξης στην μετά τον Ιούνιο εποχή».
– Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης συμφωνεί; Τι λέει ο Δημήτρης Στρατούλης; Την επαναστατική γνώμη του Στάθη Λεωτσάκου την πήρατε;
5. «Στους σημερινούς FT αποκαλύπτονται πλήρως οι στρατηγικές αντίθεσης μεταξύ Ευρωζώνης και ΔΝΤ [άρθρο του Peter Spiegel]. Οι FT αποκαλύπτουν ότι ο επικεφαλής του ευρωπαϊκού τμήματος του ΔΝΤ, Paul Thomsen, προειδοποίησε τους Υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης ότι «ενδεχομένως το ΔΝΤ να μην δώσει το μερίδιο που του αναλογεί στη δόση ύψους 7,2 δισ. ευρώ» αν «δεν διαγράψουν σημαντικό μέρος του χρέους της Ελλάδας». Την ίδια ώρα, σημειώνει ο P. Spiegel, «η Ευρωζώνη, που έχει στην κατοχή της το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους, είναι σταθερά αντίθετη σε ελάφρυνση χρέους».
– Θυμάστε όταν σας ρωτούσαν προεκλογικά τι θα κάνετε αν οι δανειστές αρνηθούν τη διαγραφή του χρέους;
6. « Την ίδια ώρα ο Επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων, Πιερ Μοσκοβισί, επιβεβαίωσε την αντίθεση μεταξύ Κομισιόν και ΔΝΤ, δηλώνοντας ότι το ζήτημα του χρέους «μπορεί να συζητηθεί μόνο μετά από μια συμφωνία για ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων». Μια στρατηγική διαφωνία, με επίκεντρο την Ελλάδα, μεταξύ Κομισιόν και ΔΝΤ που λειτουργεί σε βάρος της χώρας».
– Τελικά τι θα γίνει; Πάμε για συμφωνία; Πάμε για διαφωνία; Είναι καυγάς πριν το γάμο; Είμαστε σοβαροί; Δεν είμαστε; Είναι το κακό το ριζικό μας; Είναι ο… Θεός που μας μισεί;
Ο Κώστας Μαρδάς έχει δουλέψει επί σειρά ετών σε εφημερίδες και τηλεόραση, έχει γράψει πολλά βιβλία και τώρα εργάζεται στο “Καρφί” ως Διευθυντής Σύνταξης
