Όλα έγιναν σχεδόν… αστραπιαία! Ότι θα έπαιζε η Θύελλα στον μεγάλο τελικό με τον Νέστο Χρυσούπολης ήταν γνωστό, ότι θα έπαιζαν την Καρδίτσα, το μάθαμε μετά. Στην αρχή δεν το πήραμε και τόσο ζεστά (το ταξίδι εννοώ) και για να πω την μαύρη μου αλήθεια, ήταν κάπως μακριά. Ξαφνικά όμως λίγες μέρες πριν τον αγώνα τρώμε… φλασιά!
Μιλάω στο καπάκι με τον Βαγγέλη και αποφασίζουμε σε χρόνο dt, ότι σε αυτό το ταξίδι δεν πρέπει να λείψουμε με τίποτα.
Η απόφαση λαμβάνετε αμέσως -όπως σας είπα-, οι συνεννοήσεις γίνονται στο τσακ μπαμ, και με την βοήθεια του γενικού αρχηγού της Θύελλας Σπ. Λουκάτου, βρίσκομαι και εγώ μαζί με την αποστολή της ομάδας να οδεύουμε προς Καρδίτσα.
Τρίτη απόγευμα ήταν το ραντεβού για την αναχώρηση. Να σου κι εγώ, με τα απαραίτητα παραμάσχαλα, κάμερα, φωτογραφική μηχανή, laptop και όλα τα σχετικά. Μαζευόμαστε στο γήπεδο της Ραφήνας. Οι παίκτες, το τεχνικό team, μέλη της διοίκησης και μια ομάδα πιστών οπαδών με πρώτο τον Τάκη μαζί με τον γιο του (μελλοντικό αστέρι της Θύελλας).
Το πούλμαν ξεκινά με μικρή καθυστέρηση και η πρώτη στάση γίνεται στην Διασταύρωση. Εκεί περίμεναν ο Πρόεδρος της Θύελλας Μπ. Μπήλιος με την σύζυγό του Αναστασία, ο γενικός αρχηγός Χρ. Μυτιληναίος και το συνεργείο του sportaltv, Κώστας και Μπάμπης με όλα τα σύνεργα. Επόμενη στάση: Παλλήνη. Στο πούλμαν ανεβαίνει ο δημοτικός σύμβουλος Μπ. Ζαφειρόπουλος (γνωστός οπαδός των Λιγνιτωρύχων ). Με το που σκάει μύτη ο ψηλός, ξεκινούν και τα πρώτα πειράγματα. Γνωστός ατακαδόρος άλλωστε, δεν έχασε την ευκαιρία. Άλλη μια στάση στον Αγ. Στέφανο, με τον κόουτς να τραγουδάει το μια στάση εδώ μια στάση εκεί…, για τους τελευταίους παίκτες που περίμεναν και το ταξίδι πλέον συνεχίζεται με πλήρη απαρτία.
Μετά από περίπου πέντε ώρες και με μια μικρή στάση στην Λαμία βρισκόμαστε στην Καρδίτσα. Οι πρώτες εντυπώσεις για το ξενοδοχείο, που είχε κανονίσει η διοίκηση λίγο έξω από την πόλη, θετικότατες. Μαζευόμαστε στο λόμπι μοιράζονται τα κλειδιά των δωματίων και αφού αφήσαμε τις αποσκευές μαζευτήκαμε όλοι στην τραπεζαρία για φαγητό.
Οι περισσότεροι είχαν το ένα αυτί στην τηλεόραση για να ακούν τι γίνεται στο παιχνίδι της Γιουβέντους με την Ρεάλ που έπαιζαν για το Τσάμπιονς Λιγκ, εκτός από τον Τάκη ο οποίος σκαρφιζόταν τα πρώτα συνθήματα για το παιχνίδι.
Μετά το φαγητό οι παίκτες παρακολούθησαν τον υπόλοιπο αγώνα του C. L , δημοσιογράφοι και διοίκηση κάθισαν δίπλα, στην άδεια δυστυχώς πισίνα, για ένα ποτό ενώ ο κόουτς Πέτρος Τσιγκούλης, βρέθηκε με έναν παλιό συμφοιτητή του που συνάντησε στο ξενοδοχείο. Οι παίκτες μετά το παιχνίδι πήγαν στα δωμάτια τους, ενώ οι υπόλοιποι συνεχίσαμε την κουβέντα (επί παντός επιστητού) μέχρι αργάμιση και κάτι!
Την επόμενη μέρα βρεθήκαμε για ένα «ελαφρύ» πρωινό, ο Αλεξ. Σακελαρίου ξέρει τι εννοώ, και δόθηκε το καθιερωμένο ραντεβού για την ανάλυση του παιχνιδιού από τον κόουτς.
Κάποιοι από την αποστολή κατέβηκαν στην πόλη της Καρδίτσας για μια βόλτα και καφεδάκι, κάποιοι κάτσαμε στο ξενοδοχείο, αλλά όλοι συζητάγαμε για την ζέστη και το πόσο θα επηρεάσει την απόδοση των παικτών μετά και από τα συνεχόμενα παιχνίδια που δίνουν Κυριακή-Τετάρτη-Κυριακή.
Γύρω στις 15.00 αφήσαμε το ξενοδοχείο για να πάμε στο γήπεδο. Μια αναμνηστική φωτογραφία και όλοι στο πούλμαν.
Για το αγωνιστικό κομμάτι τα γνωρίζετε. Αυτό που μπορώ να μεταφέρω, για αυτούς που δεν βρέθηκαν εκεί, είναι ότι τα παιδιά το πάλεψαν κάτω από ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες και τους αξίζουν συγχαρητήρια. Στεναχώρια υπάρχει αλλά δεν υπάρχει απογοήτευση. Συγχαρητήρια αξίζουν και στους παίκτες του Νέστου που μαζί με αυτούς της Θύελλας έδειξαν πως πραγματικά ένας αγώνας ποδοσφαίρου μπορεί να είναι μια γιορτή μακριά από τις αθλιότητες που βασανίζουν το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Μετά τον αγώνα όλοι ήμασταν κατάκοποι. Άλλοι από την υπερένταση του αγώνα, άλλοι από την υπερένταση και το τρέξιμο της δουλειάς, άλλοι από την πολύ ζέστη… όλοι πάντως νοιώθαμε να πέφτουμε!
Στο ταξίδι της επιστροφής βγήκε η κούραση. Μια στάση για φαγητό και λίγο χάζι στο παιχνίδι της Μπάρτσα με την Μπάγερν.
Γύρω στις μία τα ξημερώματα φτάσαμε Ραφήνα. Χαιρετηθήκαμε και δώσαμε ραντεβού για τα επόμενα και ποιο σημαντικά παιχνίδια της Θύελλας για τα μπαράζ της ανόδου.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλη την ομάδα για την φιλοξενία αυτές τις δύο μέρες που βρέθηκα μαζί τους. Παιδιά ευχαριστώ…
Μάκης Κελέκης
