Άντε δύο και σήμερα μείνανε μέχρι τις εκλογές. Ευτυχώς που με την πάροδο του χρόνου άλλαξε πολύ και ο προεκλογικός αγώνας των κομμάτων και των υποψηφίων δεν μοιάζει σε τίποτα πια με την όχι και τόσο παλιά εποχή.
Από τον Βαγγέλη Ιωάννου
Θυμάστε τι γινότανε με τα προεκλογικά φυλλάδια; Ντάνες μοίραζαν στους δρόμους και να το σκουπιδομάνι πήγαινε και ερχότανε. Τέλος πάντων τι τα θέλουμε. Αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Σήμερα υπάρχει το διαδίκτυο, τα sms και οι συγκεντρώσεις σε κλειστούς χώρους. Αλλά το πιο βασικό απ΄ όλα υπάρχει η τηλεόραση. Αααα σπουδαίο πράγμα το γυαλί. Θες να μπεις στην Βουλή, πρέπει να βγεις στο γυαλί. Κι όταν λέμε γυαλί εννοούμε την TV. Αυτό το επεσήμανε πολύ ορθά και ο Δήμαρχος, ο Βασίλης ο Πιστικίδης μεταξύ ημών και υμών πρόσφατα.
Έχετε ρίξει μια ματιά στις έκτακτες εκπομπές των καναλιών; Οι ίδιοι και οι ίδιοι. Τα ίδια πρόσωπα, ο ίδιος μοντερνοξύλινος λόγος, σαν να μην πέρασε μέρα από τα παλιά. Στα πάνελ μία από τα ίδια. Ονόματα δεν λέμε υπολήψεις δεν θίγουμε, αλλά με την πρώτη ματιά, καταλαβαίνεις τι παίζει. Μέχρι και στο «Αργά» ή «Μεσανιχτάμιση», – έτσι το βάφτισε ο Αθερίδης- είδα τον Γεράσιμο Γιακουμάτο. Τον Μάκη, όχι τον δικό μας, τον Ραφηνιώτη. Κι αυτός (ο Γιακουμάτος) «φίλος» της TV δηλώνει. Όπως τόσοι και τόσοι άλλοι. Ε λοιπόν να ξέρετε αυτοί, οι τηλεπανελάκηδες, θα πάρουν και τις περισσότερες ψήφους.
Τον έξυπνο δεν κάνω. Ούτε παραδίδω… μαθήματα σε φιλόδοξους υποψήφιους βουλευτές, αλλά η πραγματικότητα αυτή είναι. Και μια και λέμε για εκλογές και για Γεράσιμους, βρέθηκα προχθές (για το irafina.gr) στην ανοιχτή συζήτηση του Γεράσιμου (Μάκη) Βουδούρη που έγινε σε γνωστό μαγαζί της πλατείας. Πολλοί φίλοι του ήταν εκεί. Αυτούς που δεν είδα ήταν δύο ή μάλλον τρείς. Ο ένας, ο Γιώργος Χριστόπουλος ήταν δικαιολογημένος απών μια και κατεβαίνει στις Κυκλάδες. Δεν τον έφτανε η Αττική τον γιατρό λένε οι κακεντρεχείς. Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα… λέω εγώ. Το παρόν έδωσε πάντως, έστω και καθυστερημένα η κ.Σουζάνα Χριστοπούλου. Η άλλη απουσία που τουλάχιστον σε μένα έγινε αντιληπτή, ήταν του Ανδρέα Κεχαγιόγλου. Κι αυτό γιατί δεν πέρασε καιρός από τότε που διάβασα στο rpn για τις χαιρετούρες των δύο ανδρών. Άλλαξε κάτι; Ρωτάω κι εγώ με την σειρά μου. Ο τρίτος είναι ο έτερος doctor (και δικός μου γιατρός), ο συνοδοιπόρος του κ. Βουδούρη στον Δήμο, ο Ευάγγελος Μαυρουδής. Δεν τον είδα.
Με την ευκαιρία αυτή πάντως, της συνεύρεσης, γνώρισα και τον Κυριάκο Μαϊόπουλο (του rpn), ο οποίος μου ευχήθηκε «καλή επιτυχία» για το site. Να σαι καλά Κυριάκο, σε ευχαριστούμε.
Λεφτά από ότι φαίνεται υπάρχουν, για να πάμε σε άλλο θέμα. Η Θύελλα σκορπίζει… ανέμους στο διάβα της και πήρε δύο παίχτες ακόμα, παρότι όλα δείχνουν ότι θα τερματίσει πρώτη και με μεγάλη διαφορά. Ο στόχος βέβαια είναι τα μπαράζ και η άνοδος στην Γ’ Εθνική.Κι αυτό που κατάλαβα, είναι πως από τώρα (χειμώνας) ετοιμάζουν την ομάδα για τον Μάϊο. Καζαντζής, Μουλάκης είναι δύο πολύ καλές προσθήκες στο ήδη καλό ρόστερ της Θύελλας. Και με τον Πέτρο στο τιμόνι, έχουν ελπίδες πολλές. Κάποιοι βέβαια δεν άκουσαν ευχάριστα το νέο της μεταγραφής Μουλάκη. Τα χρόνια που έπαιζε στην Τριγλία δεν ξεχνιούνται εύκολα. Από την άλλη θα μου πεις οι παίκτες είναι επαγγελματίες κλπ κλπ. Δίκιο έχουν και αυτοί.
Σε μια άλλη περίπτωση όμως λεφτά φαίνεται πως δεν υπάρχουν. Στα μαθήματα Γερμανικών που γίνονται δύο φορές την εβδομάδα στην βιβλιοθήκη, στο παλιό Δημοτικό Σχολείο στα πλαίσια των προγράμματων του ΕΣΠΑ οι… μαθητές πρέπει να πηγαίνουν ντυμένοι για χιόνια! Η θέρμανση ανεπαρκής, το ένα κλιματιστικό δεν δουλεύει και δεν υπάρχουν ούτε τα βασικά. Χωρίς κιμωλίες, σφουγγάρια, τι μάθημα θα παραδώσεις κυρία δασκάλα; Φυσικά και δεν φταίει εκείνη.
Μήπως να το κοίταγε κάποιος υπεύθυνος, να βρεθεί μια λύση… Ή μήπως γίνεται εσκεμμένα για να αρχίσουμε σιγά σιγά να μπαίνουμε σε υψηλά βαρομετρικά.
Α να και κάτι που με χαροποίησε. Τις τελευταίες μέρες παρατηρώ έντονη κινητικότητα στην Λεωφ. Φλέμινγκ. Τα συνεργεία του Δήμου δουλεύουν με φουλ τις μηχανές. Κόβουν κλαδιά. Καθαρίζουν τους δρόμους, όλα οκ. Αλλά να εδώ μου ‘ρχεται και θα το πω. Σίριαλ έχει καταντήσει το… θέμα με τα τεράστια κλαδιά που ακουμπάνε στα καλώδια της ΔΕΗ, απέναντι από το Δημοτικό Σχολείο στην Οδό Κ. Παλαμά. Ο Δήμος λέει ότι είναι δουλειά της ΔΕΗ, η ΔΕΗ λέει ότι δεν είναι δική της ευθύνη αλλά του Δήμου και πάει λέγοντας κι ένας σε στέλνει στον άλλο…
Κάποιος πρέπει να νοιαστεί πριν πέσει κανα κλαδί σε κεφάλι παιδιού ή γονέα. Από κει έρχονται και φεύγουν τα παιδιά, οι γονείς και όσοι τα συνοδεύουν στο σχολείο
Διπλά συγκινήθηκα με το θέμα της επιστολής που μας έδωσε η κ. Άννα Αρβανιτίδου σχετικά με την τοποθέτηση κεραίας κινητής τηλεφωνίας στην οδό Αθηνών. Πρώτα γιατί είχα καιρό να μιλήσω μαζί της και μου ήρθαν στο μυαλό μνήμες απ’ όταν ήμουν μικρό παιδί, τότε που με τα άλλα φιλαράκια παίζαμε στην γειτονιά. Αλλά πιο πολύ συγκινήθηκα όταν μου είπαν ότι ξέσπασε σε λυγμούς διαβάζοντας το κείμενο που έγραψα στο irafina.gr. Με πήρε την επόμενη μέρα να με ευχαριστήσει και να μου ευχηθεί τα καλύτερα για μένα και την οικογένεια μου. Εγώ σε ευχαριστώ κ.Άννα για τις όμορφες αναμνήσεις που ξύπνησαν μέσα μου. Να χαίρεσαι τα παιδιά και τα εγγόνια σου. Και μακάρι να βρουν το δίκιο τους οι κάτοικοι της περιοχής στο πρόβλημα με την κεραία (του θανάτου). Όλοι είμαστε μαζί σας.
Μαθαίνω πως ο ΔΟΠΑΠ θέλει να επαναφέρει το Ραφηνιώτικο καρναβάλι που για δύο χρόνια (πέρσι και πρόπερσι) δεν έγινε. Κι αλήθεια είναι ότι μας έλειψε πολύ. Δεν είναι το μόνο που λείπει από την ζωή μας, αλλά σίγουρα είναι κάτι που το έχουμε ανάγκη. Άντε να ξεδώσουμε λιγάκι, γιατί πολύ μιζεριάσαμε τα τελευταία χρόνια.
