Συνέντευξη στο περιοδικό «Λοιπόν» παραχώρησε ο Τάκης Βαμβακίδης. Ο γνωστός ηθοποιός αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην περίοδο που ήταν εθισμένος στον τζόγο, φτάνοντας στο σημείο να μην έχει λεφτά να πάρει γάλα στο παιδί του.
Που ξόδεψες τα χρήματά σου;
Εκδικήθηκα τη φτώχεια μου, τα πέτρινα χρόνια. Κέρδισα, πλήρωσα, διασκέδασα. Γύρω στα 2.5 χρόνια είχα «αρρωστήσει» με το σατανικό παιχνίδι του τζόγου, όχι καζίνο, αλλά ομάδες με ποδόσφαιρο. Επειδή μου αρέσει το ποδόσφαιρο, νόμιζα ότι μπορεί να κερδίσω και λεφτά από αυτό. Είχα εθιστεί. Έχασα αρκετά χρήματα.
Πώς το σταμάτησες;
Είχα «αρρωστήσει», το κατάλαβα και μόλις δεν είχα να πάρω στο παιδί μου γάλα, κοιτάχτηκα στον καθρέφτη και είπα: «Πόσο εγκληματίας είσαι;». Αμέσως ζήτησα προστασία και θεραπεία για την ψυχή μου από τη γυναίκα μου και το ξεπέρασα. Δεν χρειάστηκα κάποιον ειδικό. Έχω τη Φανούλα, που είναι πάνω απ’ όλα. Σε αυτή την ιστορία δεν υπάρχει γυρισμός. Όλα όμως κόβονται, το τσιγάρο, τα ναρκωτικά, ο τζόγος. Στην αρχή αστειεύτηκα και για να περάσει ευχάριστα το βράδυ, κοίταζα το ποιος θα νικήσει και χωρίς να το καταλάβεις σε βάζει από κάτω. Το κατάλαβα, το αντιμετώπισα και τώρα είμαι ελεύθερος και απεξαρτημένος.
Η περιπέτεια με τον τζόγο ήταν η δυσκολότερη κατάσταση της ζωής σου;
Η πιο τραγική στιγμή της ζωής μου ήταν όταν ένας επιλοχίας στο στρατό μου ζήτησε να κάνω καψόνι και αρνήθηκα. Μου είπε να σηκώσω το σκαπανικό (μικρό φτυαράκι) και να πω «Είμαι ο μαλ….ας». Του είπα: «Δεν θα το κάνω, σου ορκίζομαι στη μάνα μου» και μου είπε: «Γα….σαι εσύ και η μάνα σου». Σηκώθηκε το σκαπανικό και πήγε κατευθείαν να τον στείλει στον άλλο κόσμο. Ευτυχώς μπήκαν στη μέση ο Ανδρούτσος και ο Ζορμπάς και ζει κι εγώ δεν έχω πάει ισόβια. Είναι τραγική η στιγμή της προσβολής της μάνας μου. Δεν αγαπάω τίποτα πιο πολύ, ακόμα και από τον πατέρα μου… Έχω πρόβλημα με τη μανούλα μου. Ένα δεύτερο ήταν όταν σήκωσα το τηλέφωνο και μου είπε κάποια συγγενής ότι τράκαρε ο μπαμπάς μου. Τον «έχασα» σε τροχαίο. Ήταν 73 χρονών και μπορούσε να ξεκινήσει το τρίτο αντάρτικο. Το χειρότερο τηλεφώνημα. Έτρεχε περιοδείες μαζί μου, χαιρόταν τη ζωή. Μετά από αυτά τίποτα άλλο δεν φοβήθηκα και δεν φοβάμαι.
