ΜΙΑ ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ
Wohin mich meine Theorien auch führten, ich stellte fest, dass dort bereits ein Dichter gewesen war ! Η βαθιά σκέψη του Φρόυντ φαίνεται πως δεν έχει ίχνος υπερβολής. Και, βέβαια, μια τέτοια διαπίστωση, που βάζει στην πρωτοπορία την τέχνη των ποιητών στην καθ’ ολοκληρίαν έκφανση της ζωής δεν είναι η μοναδική μέσα στο πλήθος των ιστορικών εμπειριών, που διαμορφώνουν το πρόσωπο της ανθρωπότητας σχεδόν από καταβολής πολιτισμού.
Για είκοσι χρόνια το Ευρωπαϊκό Κέντρο Τέχνης φιλοξένησε και τίμησε πάνω από εκατό ποιητές απ’ όλο τον κόσμο. Φτασμένους από τα μέσα του προηγούμενου αιώνα αλλά και καταξιωμένους ελάσσονες. Σχεδόν όλοι γνώρισαν την Ελλάδα για πρώτη φορά. Ιδιαίτερα την Αττική, τα Μεσόγεια και την ιστορική Παιανία, τη γενέτειρα του ποιητή της νέας αττικής κωμωδίας Φιλιππίδη, του μέγιστου Δημοσθένη, του Ολυμπιονίκη (328 π.Χ.) Δημάδη, του πρωταγωνιστή της αθηναϊκής παλινόρθωσης ύστερα από τον Πελοποννησιακό Πόλεμο Καλλικράτη, του «πατέρα του λογισμού των μεταβολών» Ζηνόδωρου, του στρατηγού Ρίνωνα και του ναύαρχου Φορμίωνα, του Παναθηναιονίκη Ξένωνα και των σωκρατικών φιλοσόφων.
Τη βυζαντινή και μεταβυζαντινή πόλη της καλλιτεχνικής ακμής του Γεωργίου Μάρκου του Αργείου και της περίφημης «σχολής» του όπου και το νεώτερο δημιουργικό ενδιαίτημα του Φώτη Κόντογλου.
Η μνημειακή αφθονία του τόπου, το απύθμενο χρονικό βάθος των σταλακτιτών, η πανάρχαια αμπελόεσσα φύση αλλά και τα σύγχρονα πολιτιστικά φανερώματα συγκίνησαν τους ποιητές. Πήραν μαζί τους την έμπνευση ενός πρωτόγνωρου πνευματικού ταξιδιού και φίλιωσαν με τους φιλόξενους ομοτέχνους τους. Ήταν για όλους ένα οδοιπορικό, που είχε παντού μόνο ποίηση!
Καίτη Νικολοπούλου
Ευρωπαϊκό Κέντρο Τέχνης
& Έρευνας του Πολιτισμού του Ανατολικού Ρωμαϊκού Κράτους στην Ευρώπης
