Πέρασαν 20 χρόνια ακριβώς. Ήταν 29 Ιουνίου του 1996 όταν οι καμπάνες χτυπούσαν πένθιμα. Ο Αθανάσιος Ηρ. Ψάλτης, ο αγαπητός σε όλους παπα-Θανάσης είχε φύγει από τη ζωή.
Το irafina.gr αισθάνεται την υποχρέωση να επαναφέρει στις μνήμες μας το σπουδαίο έργο που επιτέλεσε στη Ραφήνα αλλά και να μάθει στους νεότερους την ιστορία, ενός από τους πιο σημαντικούς και αξιαγάπητους ανθρώπους της πόλης μας.
Να θυμίσουμε ότι ως ιερέας υπήρξε πάντα πράος προσφιλής και άνθρωπος με το αίσθημα της ευθύνης για βοήθεια σε κάθε περίπτωση να είναι μέσα στις προθέσεις του.
Γεννήθηκε στην Ραφήνα στο τέλος Δεκεμβρίου του 1925. Ήταν το τρίτο παιδί της τετραμελούς οικογένειας του Ηρακλή και της Ευανθίας Ψάλτη, η καταγωγή των οποίων ήταν από την Τρίγλια της Μικράς Ασίας. Την παιδική του και εφηβική ηλικία την διάνυσε στην Ραφήνα.
Μέχρι να χειροτονηθεί διάκος από τον τότε Μητροπολίτη Αττικής και Μεγαρίδος Ιάκωβο το 1958 στην Κηφισιά αφενός για βιοποριστικούς λόγους εργάστηκε στην οικοδομή, στην καλλιέργεια των αγρών και στα τοπικά ψαροκάικα. Στις αρχές του 1958 νυμφεύεται την Μαρία Πολιτάκη και έκανε τρία παιδιά.
Το 1959 χειροτονείται στην Παιανία ιερέας και αμέσως αναλαμβάνει την διακονία του Ιερού Ναού της Παντοβασίλισσας εδώ στην Ραφήνα.
Με την ανάληψη των καθηκόντων του και με την βοήθεια των επιτρόπων του Ιερού μας Ναού συνέχισε το έργο του πατέρα Στέφανου με την ολοκλήρωση της διαμόρφωσης και ευπρεπισμού του Ιερού Ναού.
Μερικά από αυτές ήταν:
η ολοκλήρωση των μωσαϊκών εντός του Ναού
η τοποθέτηση κεραμιδιών στον τρούλο και τις καμάρες
η δημιουργία του καμπαναριού και η τοποθέτηση των σημάντρων
ο εξωτερικός καλλωπισμός του Ναού – σοφαντίσματα –
η ανάπτυξη εσωτερικά του Ναού των Αγιογραφιών – που ξεκίνησαν στο τέλος της δεκαετία του 1960 και ολοκληρώθηκε το 1994 από τον ίδιο Αγιογράφο κ. Μάριο Βατζια.
Μάλιστα στην είσοδο του Ναού στο δεξιό άκρο υπάρχει χειρόγραφη αναφορά για την αγιογράφηση του Ιερού Ναού καθώς και τα ονόματα των Επιτρόπων που βοήθησαν σε αυτή την προσπάθεια όπως και το όνομα του π. Αθανασίου.
Η εξωτερική καλαισθησία του ναού ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1980 και τελείωσε στις αρχές της δεκαετίας του 1990 – μάρμαρα σε όλες τις σκάλες – Βόρειο Ανατολικό Δυτικό τμήμα όπως και πλακόστρωση μπροστά από την κεντρική είσοδο του Ναού.
Ο Ιερός Ναός με ευθύνη του εκλιπόντος – είχε πάντα επιτρόπους Τριγλιανής καταγωγής με εξαιρετική συνεργασία μαζί τους.
Αυτοί ήταν οι Αδαμάντιος Πριονάς, Γεώργιος Φράγκος, Σταύρος Κελέκης, οι οποίοι είναι εν ζωή.
Αποθανόντες είναι οι: Αλέξανδρος και Διογένης Παλπατζής, Βασίλειος Βουδούρης, Δημήτριος Αραπκιλής, Δημήτριος Αγαπητός, Παναγιώτης Πικουλίδης, Κων/νος και Ιορδάνης Κελέκης, Δημήτριος Καπάνδριας.
Για την επιβράβευσή των ιερατικών του καθηκόντων ο τότε Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Αγαθόνικος το 1980 του αποδίδει τον βαθμό του Οικονόμου. Το επόμενο έτος του δίδει την ευχή της Αγίας εξομολόγησης και το 1991 του έδωσε τον μεγαλύτερο βαθμό για έγγαμο ιερέα, του απέδωσε των βαθμό του Πρωτοπρεσβύτερου.
Απεβίωσε στις 29 Ιουνίου 1996. Παπα-Θανάση όσα χρόνια κι αν περάσουν θα είσαι για πάντα στις καρδιές μας.
