Καθαρά Δευτέρα, 27 Φεβρουαρίου 2012. Η πιο δύσκολη νύχτα για το λιμάνι της Ραφήνας τα τελευταία χρόνια. Η πιο δύσκολη προσέγγιση για το “Superferry II” και το “Πανόραμα”.
Τέλος καλό, όλα καλά.
Αλλά το τι τράβηξαν τα πληρώματα εκείνη τη νύχτα μόνο εκείνοι το ξέρουν.
Φυσικά ήταν μια πολύ δύσκολη νύχτα και για τους επιβάτες που έζησαν την αγωνιώδη προσπάθεια των πλοίων να δέσουν κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες.
Αλλά και οι λιμενεργάτες ήταν εκεί, βρεγμένοι ως το κόκκαλο, για πέντε ολόκληρες ώρες.
Αυτές είναι πολύ δύσκολες στιγμές που καλό είναι να τις έχουμε πάντα κατά νου και να μην ξεχνάμε τι τραβούν τα πλοία και οι ναυτικοί μας για να εξυπηρετήσουν τα νησιά μας όλο το χρόνο.
Λιμάνι Ραφήνας. Καθαρά Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012. Απόψε το βράδυ, το λιμάνι της Ραφήνας τράβηξε για λίγη ώρα τα φώτα της δημοσιότητας επάνω του. Η αιτία ήταν ότι εξαιτίας των θυελλωδών ανέμων που πνέουν στην περιοχή η πρόσδεση του “Superferry II” στο λιμάνι της Ραφήνας κατέστη για αρκετή ώρα μη εφικτή.
Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά.
Στη Ραφήνα από το μεσημέρι φυσούν θυελλώδεις βορειοανατολικοί άνεμοι. Ο αέρας που φυσά είναι ο πιο δύσκολος για το απροστάτευτο λιμάνι της πόλης μας.
Πρώτο πλοίο θα φτάσει στο λιμάνι το «Θεολόγος Π», γύρω στις 17:00 το απόγευμα προερχόμενο από Άνδρο-Τήνο-Μύκονο. Θα δυσκολευτεί στην αρχή, αλλά θα καταφέρει να δέσει στην γνωστή του θέση πρόσδεσης (είναι η «8»-«9»).
Γύρω στις 18:30 θα φτάσει στο λιμάνι το «Πανόραμα» προερχόμενο από το Μαρμάρι. Το πλοίο θα προσπαθήσει να δέσει στη θέση πρόσδεσης «4». Το πλοίο θα τα καταφέρει, αρχικά. Θα ξεκινήσει η αποβίβαση επιβατών και οχημάτων, αλλά δεν θα ολοκληρωθεί, μιας και θα κοπεί ο ένας από τους δύο αριστερούς κάβους, οπότε το πλοίο θα αναγκαστεί να απομακρυνθεί από το μόλο.
Θα επακολουθήσει δεύτερη προσπάθεια, η οποία θα είναι και αυτή επιτυχής.
Όμως, και πάλι η αποβίβαση επιβατών και οχημάτων δεν θα ολοκληρωθεί, μιας και πάλι θα κοπεί ο ένας από τους δύο αριστερούς κάβους. Το πλοίο θα αναγκαστεί να αναχωρήσει για το Μαρμάρι παίρνοντας πίσω και επιβάτες και οχήματα που δεν πρόλαβαν να αποβιβαστούν.
Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι ο πλοίαρχος του πλοίου, ο καπετάν-Κώστας Νίκας, έκανε ότι ήταν δυνατόν για να δέσει το πλοίο, αλλά ο μεγάλος κυματισμός που επικρατούσε μέσα στο λιμάνι δεν επέτρεψε την ολοκλήρωση της αποβίβασης.
Το πλήρωμα του πλοίου έκανε τιτάνιο αγώνα για να αποβιβαστούν οι επιβάτες και τα οχήματα.
Τον ίδιο τιτάνιο αγώνα έδωσαν και οι καβοδέτες του λιμανιού, οι οποίοι κυριολεκτικά μέσα στα κύματα προσπαθούσαν να πιάσουν το βιλάι και να τραβήξουν τους κάβους για να τους καπελώσουν στις πίντες. Ο Γιώργος ο Υψηλάντης, ο πιο παλιός καβοδέτης της Ραφήνας, ο Θοδωρής, ο Γιάννης, ο Θοδωρής και ένας ακόμα καβοδέτης (του οποίου δεν συγκράτησα το όνομα), κινδύνεψαν πραγματικά για να επιτελέσουν το καθήκον τους. Χωρίς αυτούς, η πρόσδεση του πλοίου θα ήταν αδύνατη. Ο Γιώργος ο Υψηλάντης και οι υπόλοιποι καβοδέτες ήταν, κυριολεκτικά, βρεγμένοι έως το κόκκαλο κατά τη διάρκεια όλων αυτών των ωρών, από τις 17:00 έως τις 22:00.
Άξιοι συγχαρητηρίων είναι, φυσικά, και οι λιμενικοί που δίνουν και αυτοί καθημερινά τον καλύτερο εαυτό τους. Και, απόψε, βρεγμένοι και αυτοί έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους.
Και, κάπου εδώ, γύρω στις 19:45 με 20:00 αρχίζει η μεγάλη περιπέτεια του «Superferry II”, του πλοιάρχου του, του καπετάν-Τάσου Τρέσσου και του πληρώματός του. Το πλοίο προερχόμενο από Μύκονο-Τήνο-Ραφήνα με 1200 επιβάτες, θα ξεκινήσει τις προσπάθειες του προκειμένου να δέσει στο λιμάνι. Οι καιρικές συνθήκες, όμως, όσο περνούν οι ώρες, επιδεινώνονται.
Το πλοίο δυσκολεύεται πολύ για να προσεγγίσει με ασφάλεια την προβλήτα. Οι πρώτες προσπάθειες στοχεύουν στο να δέσει το πλοίο στις θέσεις «1»-«2», αλλά στην πράξη αυτό αποδεικνύεται πολύ δύσκολο. Το πλοίο απαομακρύνεται για λίγο από το λιμάνι. Κάποια στιγμή ακούστηκε ότι δεν αποκλείεται οι άγκυρες του πλοίου να μπλέχτηκαν, γεγονός, που αν συνέβη, παρέτεινε την αγωνία για την πρόσδεση του πλοίου.
Ο καπετάνιος θα προσπαθήσει να δέσει το πλοίο στη θέση «4». Θα πλησιάσει το πλοίο κοντά στη θέση «5» και σιγά-σιγά θα το φέρει στη θέση «4». Οι κάβοι θα δεθούν με αγωνία στις πίντες, το πλοίο θα ακινητοποιηθεί και θα αρχίσει η αποβίβαση των επιβατών. Όμως, όπως συνέβη και προηγούμενα με το «Πανόραμα», το πλοίο θα σταθεί αδύνατο να κρατηθεί στη θέση του και θα απομακρυνθεί από το λιμάνι, έχοντας αποβιβάσει λίγους μόνο επιβάτες.
Τελικά, έπειτα από αρκετή ώρα, το πλοίο θα καταφέρει, τελικά, να δέσει στη θέση «5» αυτή τη φορά και να αποβιβαστούν οι επιβάτες και τα οχήματα. Η τελική πρόσδεση έγινε περίπου στις 22:00.
Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια σε όλους όσους συνέβαλλαν στην πρόσδεση των πλοίων στο λιμάνι της Ραφήνας κάτω από τόσο αντίξοες συνθήκες.
Ο καπετάν-Μάκης Σκιαδάς, καπετάνιος στο «Θεολόγος Π», ο καπετάν-Κώστας Νίκας, καπετάνιος στο «Πανόραμα», ο καπετάν-Τάσος Τρέσσος, καπετάνιος στο “Superferry II”, οι αξιωματικοί και τα πληρώματα των πλοίων είναι άξιοι συγχαρητηρίων. Το ίδιο ισχύει για τους λιμενικούς της Ραφήνας και τους καβοδέτες του λιμανιού.
Όσο για το γεγονός ότι το λιμάνι της Ραφήνας είναι κυριολεκτικά πάνω στο «μάτι» του ανέμου και το κύμα μπαίνει μέσα στο λιμάνι «ολοζώντανο», αυτά τα ζητήματα θα πρέπει να εξεταστούν κάποια στιγμή από τους υπεύθυνους και να δοθούν οι κατάλληλες λύσεις. Για να γίνει, όμως, αυτό θα πρέπει απαραίτητα να εισακουστούν οι θέσεις των πλοιάρχων.
Οι άνθρωποι αυτοί γνωρίζουν καλύτερα από όλους πού πονάει το λιμάνι της αγαπημένης μας Ραφήνας.
Αντώνης Λαζαρής
