Προτρέχουμε; Ενδεχομένως. Αν το δει κανείς με τους «στυγνούς» αριθμούς, θα πει πως ακόμα είναι Μάιος και ότι τέτοια εποχή βουτάνε μονάχα οι χειμερινοί κολυμβητές και οι… τολμηροί. Δεκτό.
Από την άλλη, όμως, υπάρχει και το ευρέως γνωστό «Δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα, κρύο δεν έκανε ποτέ!»- πράγμα που, αν ρίξετε μια ματιά από το παράθυρό σας, θα διαπιστώσετε πως είναι εν πολλοίς αλήθεια.
Αν συνυπολογίσουμε μέσα σε όλα και το γεγονός πως προερχόμαστε από lockdown σχεδόν έξι μηνών, τότε καταλαβαίνει κανείς πως το να ονειρευόμαστε από τώρα, που ισχύουν ακόμα τα μέτρα (αλλά όχι για πολύ…), παραλίες και κολύμπι δεν είναι πρόωρο, αλλά αρχίζει να εντάσσεται στην κατηγορία «Και πολύ άργησες».
Γι’ αυτό, και με δεδομένο το ότι ολοένα και περισσότερος κόσμος εμβολιάζεται και υπάρχει μια τάση σταθεροποίησης της πανδημίας στη χώρα μας, έφτασε η ώρα για νοητές βουτιές, λίγο πριν τις πραγματικές.
Τι καλύτερο, λοιπόν, από τρεις παραλίες-διαμάντια πολύ κοντά στην Αθήνα;
Πόρτο Εννιά
Γαλαζοπράσινα νερά, υπέροχη αμμουδιά και, εξίσου σημαντικό, ένα σκάρτο 40λεπτο με το αμάξι από την πρωτεύουσα.
Η παραλία «Πόρτο Εννιά» βρίσκεται στην Κερατέα και παρά το γεγονός πως τα τελευταία χρόνια αρχίζει και κινείται στις παρυφές του ελεγχόμενου «viral», παραμένει μια σχετικά «κρυφή» επιλογή – τουλάχιστον τις καθημερινές, γιατί τα Σαββατοκύριακα (της… κανονικότητας, εννοείται) οι λουόμενοι αυξάνονται κατακόρυφα.
Καλό είναι όταν αρθούν τα μέτρα και αρχίσετε τις βουτιές σας εκεί, να πάρετε μαζί σας τα πάντα (ομπρέλες, ψάθες, νερά, καφέδες, φαγώσιμα ενδεχομένως) εκ των προτέρων, μιας και η συγκεκριμένη παραλία είναι ανοργάνωτη και οι συνήθεις ανέσεις δεν υπάρχουν.
Ποσώς. Τα υπέροχα νερά της θα σας αποζημιώσουν 200%.
Χάρακας
https://www.youtube.com/watch?v=bMacNIdzLlU&feature=emb_title
Βάζεις πλώρη για Σούνιο, φτάνεις Λαύριο και Κερατέα κι εκεί, περίπου στα όρια, θα βρεις τον οικισμό του Χάρακα.
Με το που θα περιηγηθεί το βλέμμα σου κατά μήκος της (μεγάλης, ιδίως για τα δεδομένα της Αττικής) ακτής, θ’ αποκομίσεις την αίσθηση πως βρίσκεσαι σε κυκλαδίτικο νησί ή κάπου, τέλος πάντων, εκτός πόλης.
Η ψιλή, απαλή άμμος του Χάρακα σε συνδυασμό με τα ρηχά και καταγάλανα νερά της θάλασσας δημιουργούν ένα θελκτικό μείγμα, ενώ υπάρχουν και ξαπλώστρες σ’ ένα κομμάτι της παραλίας, μαζί, φυσικά, με ορισμένα beach bars τα οποία θα φροντίσουν να σε ξεδιψάσουν όταν μετά από 6 ώρες ανηλεούς ηλιοθεραπείας η ξαπλώστρα θ’ αρχίσει να παίρνει επικίνδυνα το σχήμα του πίσω μέρους του σώματός σου.
Θυμάρι
Αν, για κάποιον ανεξήγητο λόγο, υπήρχε ένας άτυπος διαγωνισμός για τα καθαρότερα νερά εντός Αττικής (μόλις 55 χιλιόμετρα απόσταση από την Αθήνα), τότε το Θυμάρι κατά πάσα πιθανότητα θ’ ανέβαινε στο υψηλότερο σκαλί του υγρού βάθρου και θα περνούσε στο άυλο στήθος του το χρυσό μετάλλιο.
Επειδή μιλάμε όμως για… ινκόγκνιτο παραλία, δώσε βάση: κατευθυνόμενος νοτιονατολικά πρέπει να περάσεις πρώτα την Παλαιά Φώκαια και να προσέξεις να μη χάσεις το δρομάκι που θα σε οδηγήσει προς τα εκεί.
Έχει μεν ταμπέλα, αλλά για να την ξεχωρίσεις σε απόσταση μεγαλύτερη των δύο μέτρων πρέπει να έχεις κάνει εκπαίδευση sniper στις ειδικές δυνάμεις των ΗΠΑ. Γι’ αυτό, όσο πλησιάζεις η πιο έξυπνη κίνηση θα ήταν να πηγαίνεις με ρυθμό γυμνασμένης χελώνας και ν’ ακούς ευλαβικά το GPS σου.
Μόλις φτάσεις θ’ αντικρύσεις έναν εκπληκτικό κολπίσκο με βότσαλο και ακριβώς δίπλα έναν ακόμα με ψιλή άμμο. Κοινό γνώρισμα και των δύο; Τα φιλόξενα και εκθαμβωτικής ομορφιάς νερά τους.
Για να τ’ απολαύσεις στο έπακρο, όμως, θα πρέπει να κολυμπήσεις σχετικά στα βαθιά, γιατί «έξω» έχει αρκετούς βράχους που προσδίδουν μια ξεχωριστή πινελιά στο μέρος μεν, δεν συμπαθούν ιδιαίτερα τα δάχτυλα των ποδιών των λουόμενων δε.
Γι’ αυτό προσοχή…
