Ένας χρόνος συμπληρώνεται από τη φονική πυρκαγιά που έπληξε την Ανατολική Αττική και, παρά τις υποσχέσεις της κυβέρνησης, τις μεγάλες κουβέντες της περιφερειακής αρχής, τη δήθεν «φιλευσπλαχνία» μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, τα αίτια των καταστροφών από τη μεγάλη φωτιά παραμένουν.
Τα προβλήματα, το κατεστραμμένο περιβάλλον, οι ανοιχτές πληγές στη ζωή των κατοίκων της Ανατολικής Αττικής, τα αιτήματα για αποζημιώσεις είναι εδώ. Ενα χρόνο μετά, και τίποτα δεν είναι καλύτερο για τους πυρόπληκτους, για όλη την περιοχή. Ακόμα υπάρχουν διάσπαρτα καμένα απομεινάρια, διάσπαρτα επικίνδυνα αποτεφρωμένα υπολείμματα.
Αν δεν παρθούν, έστω και τώρα, μέτρα είναι θέμα χρόνου να έρθει η επόμενη καταστροφή και τότε πάλι θα μας λένε ότι ευθύνονται τα ακραία φυσικά φαινόμενα και ο «κακός μας ο καιρός». Οι υποδομές παραμένουν ανύπαρκτες, οι υπηρεσίες υποστελεχωμένες, η χρηματοδότηση στο ναδίρ. Η πολιτική που εφάρμοσε πιστά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, και θεωρεί την προστασία της ζωής κόστος, θα συνεχιστεί και από τη νέα κυβέρνηση της ΝΔ, γιατί αποτελεί επίσημη πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, την οποία συνδιαμορφώνουν και υπηρετούν.
Η επιδίωξη της προηγούμενης και τωρινής κυβέρνησης να εξασφαλίζεται, με κάθε θυσία, ζεστό χρήμα στους επιχειρηματικούς ομίλους, για να θωρακίσουν την ανάκαμψη των κερδών τους, είναι η αιτία για τα δικά μας βάσανα. Είναι η αιτία που δεν κατασκευάζονται αντιπυρικά και αντιπλημμυρικά έργα, δεν δίνονται αποζημιώσεις, δεν υπάρχει ολοκληρωμένο σχέδιο πρόληψης και πολιτικής προστασίας, που παραδίδονται οι ζωές μας στο έλεος φυσικών και άλλων φαινομένων.
Το αστικό κράτος είναι αποφασιστικό και αποτελεσματικό, όταν πρόκειται να υπερασπίσει τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. Είναι ταχύτατο για τις φοροαπαλλαγές τους, την ψήφιση και προώθηση αναπτυξιακών νόμων, το ξεκοκάλισμα ευρωπαϊκών προγραμμάτων και προγραμμάτων δημόσιων επενδύσεων, για την προώθηση των σχεδιασμών των ιμπεριαλιστικών οργανισμών.
Είναι αποφασιστικό, όταν πρόκειται να αφαιμάσσει το πενιχρό εισόδημα των εργαζομένων και του λαού με φόρους δυσβάσταχτους, να προχωρήσει σε πλειστηριασμούς και κατασχέσεις των κατοικιών των λαϊκών οικογενειών, να βγάλει «στο σφυρί» τη δημόσια περιουσία, για να τη δώσει σε ιδιώτες, να ψηφίζει δέκα – δέκα τους αντιλαϊκούς νόμους, να ανοίγει κεφάλια αγωνιστών, να καταδικάζει απεργίες, να βγάζει παράνομους αγώνες, να φτιάχνει χωματερές παρά την αντίδραση των κατοίκων.
Στον αντίποδα, όμως, όταν πρέπει να προσλάβει προσωπικό για τα Δασαρχεία, για την Πυροσβεστική, την Πολιτική Προστασία, τους δήμους, όταν είναι ανάγκη να στηρίξει τους πυροπαθείς και πλημμυροπαθείς, όταν είναι να καθαριστεί το τοξικό χώμα για να ανασάνουν όσοι καταστράφηκαν, να έρθει το ρεύμα και το νερό στις πληγείσες περιοχές, να δοθεί άμεση αποζημίωση σε όσους έχουν πληγεί, όταν είναι να ικανοποιηθούν λαϊκές ανάγκες τότε αναδεικνύεται η «γύμνια» του. Οταν, για παράδειγμα, ένα χρόνο μετά, το πολυπόθητο δημόσιο νοσοκομείο στην περιοχή παραμένει ευχή, παρά τις διαμαρτυρίες και τις διεκδικήσεις των μαζικών φορέων της περιοχής, παρά την ίδια την πραγματικότητα που το καθιστά αναγκαίο.
Την ίδια στιγμή, ιδιαίτερα ελπιδοφόρο είναι το γεγονός ότι μετά τις καταστροφές υπήρξε άμεσα τεράστια προσφορά αλληλεγγύης από εργατικά σωματεία, μαζικούς φορείς και απλό λαϊκό κόσμο. Χρειάζεται να συνεχιστεί και να δυναμώσει ακόμη περισσότερο η οργάνωση των κατοίκων και των επαγγελματιών της περιοχής, χρειάζεται η αλληλεγγύη να συνδυαστεί με την αγωνιστική διεκδίκηση όλων αυτών που τους ανήκουν και τους τα στερούν οι κυρίαρχες πολιτικές.
Μόνο έτσι η αλληλεγγύη θα «πιάνει τόπο», μόνο έτσι θα μένει ζωντανή η προοπτική να κλείσουν οι πληγές, οι κάτοικοι να ξανασταθούν στα πόδια τους και να αντιμετωπιστούν πάνω απ’ όλα οι πραγματικές αιτίες της καταστροφής.
Το ΚΚΕ από την έναρξη της φωτιάς ήταν στην πρώτη γραμμή να συνδράμει με κάθε τρόπο. Αλλά και μέσω των εκλεγμένων του στους δήμους της περιοχής, στο Περιφερειακό Συμβούλιο, στη Βουλή και την Ευρωβουλή, που μέσα από παρεμβάσεις, τοποθετήσεις, Επερωτήσεις ανέδειξε την αναγκαιότητα:
• Αμεσης αποζημίωσης κατοίκων και επαγγελματιών της περιοχής στο 100% της συνολικής ζημιάς.
• Λήψης μέτρων ασφαλούς στέγασης, καθαριότητας και υγιεινής για όσους δεν μπορούν να μείνουν στην οικία τους, για επιδότηση ενοικίου σε όσους το χρειάζονται.
• Αμεσης αποκατάστασης των υποδομών, χωρίς επιβάρυνση των κατοίκων, για απορρύπανση της περιοχής.
• Επίσπευσης των απαραίτητων μελετών – μετρήσεων, προκειμένου να υλοποιηθούν τώρα έργα που σχετίζονται με την αντιμετώπιση πλημμυρών και πιθανής μόλυνσης του εδάφους, της ατμόσφαιρας και του υδροφόρου ορίζοντα στις πυρόπληκτες περιοχές.
• Εξασφάλισης δωρεάν ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης για όλους, με ευθύνη του κράτους. Να υπάρξουν άμεσα μέτρα στήριξης των Κέντρων Υγείας Ραφήνας και Νέας Μάκρης, με μόνιμο προσωπικό και σύγχρονα μέσα. Να κατασκευαστεί και να λειτουργήσει άμεσα γενικό δημόσιο νοσοκομείο στην Ανατολική Αττική, με αποκλειστική χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.
• Αμεσης λήψης ειδικών μέτρων για τα σχολεία της περιοχής, με στήριξη παιδιών, γονιών, εκπαιδευτικών.
• Δημιουργίας σύγχρονου οικισμού με ευθύνη και χρηματοδότηση του κράτους και χωροταξικό σχεδιασμό που να υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες.
• Απαλλαγής από τα δημοτικά τέλη όλων των πληγέντων.
• Λήψης μέτρων ουσιαστικής στήριξης εργαζομένων και επαγγελματιών που έχουν χάσει τη δουλειά τους.
• Να παγώσουν όλα τα χρέη σε εφορία, ΕΦΚΑ, τράπεζες, ΟΤΑ, χωρίς τόκους και προσαυξήσεις.
• Καθαρισμού και προστασίας του πευκοδάσους του Σχοινιά με ευθύνη του κράτους και άμεσης αντιμετώπισης των τραγικών ελλείψεων στους τομείς της Δασοπροστασίας και Πυρόσβεσης και εκπόνησης σχεδίου αντιμετώπισης παρόμοιων φαινομένων.
• Να μπει τέρμα σε κάθε σχεδιασμό δημιουργίας ΧΥΤΑ στο Γραμματικό, που θα βάλει ταφόπλακα στην περιοχή και να αποδοθεί ο χώρος αυτός στους κατοίκους για τις ανάγκες πολιτισμού και άθλησης.
Αυτά τα αιτήματα πρέπει να βρεθούν στο επίκεντρο ενός κινήματος διεκδίκησης, για έργα και υποδομές που θα υπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες.
Η συνάντηση αυτού του κινήματος με τον αγώνα για όλα τα μεγάλα προβλήματα που ταλαιπωρούν τον λαό, μπορεί να είναι το έδαφος για τη συγκρότηση μιας μεγάλης κοινωνικής συμμαχίας που θα βάζει στο στόχαστρό της το σάπιο αστικό κράτος, τον σημερινό βάρβαρο δρόμο ανάπτυξης και τα κόμματα που τον υπηρετούν. Μιας συμμαχίας που θα ανοίξει τον δρόμο για μια κοινωνία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, στην οποία θα κάνουν κουμάντο αυτοί που παράγουν τον πλούτο και στο επίκεντρο θα θέσουν τις δικές τους ανάγκες. Τη σοσιαλιστική κοινωνία.
