Χωρίς αμφιβολία, η ασφάλεια των πολιτών – και σε υπέρτατο βαθμό όταν πρόκειται για μικρά παιδιά- πρέπει να απασχολεί όλους όσους εμπλέκονται με τη λειτουργία κοινωνικών υποδομών σε μια πόλη.
Συνεπώς, αν υπάρχει πραγματικός κίνδυνος για τη σωματική ακεραιότητα μαθητών ή δασκάλων, το κλείσιμο ενός σχολείου είναι επιβεβλημένη ενέργεια.
Αλλά εξ ίσου επιβεβλημένη ενέργεια αποτελεί η πραγματική εξέταση ευθυνών είτε σε επίπεδο παραλείψεων είτε σε επίπεδο λανθασμένων αποφάσεων. Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι το φταίξιμο δεν μπορεί ο δήμος να το ρίχνει στους ‘θυελλώδεις’ ανέμους!
Εντάξει, υπάρχει μικροκλίμα …αλλά όχι και σε επίπεδο σχολείου! Στα άλλα σχολεία του δήμου δεν θα επικρατούν θυελλώδεις άνεμοι;
Δεν πιστεύω ότι η αντιπολίτευση αποτελεί αυτοσκοπό και δεν θα σπεύσω να κατηγορήσω τη δημοτική αρχή για αυτό το συγκεκριμένο περιστατικό. Αλλά πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι ότι ο τομέας των υποδομών της Παιδείας στο δήμο μας είναι ένας ιδιαίτερα προβληματικός τομέας που απαιτεί σχέδιο, συνεργασία πολλών κοινωνικών εταίρων και – κυρίως- ΔΡΑΣΕΙΣ.
