Αν αναζητούσε κανείς την ακριβή ερμηνεία της λέξης «Badlands» θα οδηγούνταν στην διπλή σημασία της, που ορίζει αφενός τις εκτεταμένες εκτάσεις βαριά διαβρωμένων μη καλλιεργήσιμων εκτάσεων με μικρή βλάστηση και αφετέρου την άγονη περιοχή του οροπεδίου των δυτικών Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, κυρίως στη Νεμπράσκα και στην Βόρεια και Νότια Ντακότα όπου ξεκινάει και η ιστορία της συνάντησης των δύο ηρώων της συγκεκριμένης ιστορίας, του Κιτ και της Χόλλι.
Όμως, αν κοιτάξουμε και από μια άλλη οπτική γωνία τον τίτλο της ταινίας του Τέρενς Μάλικ, θα ανακαλύψουμε ότι κρύβεται μια πιο βαθύτερη σημασία όπου οι «κακοί τόποι» θα αποδειχτούν άγονοι για την σχέση και τον έρωτα των δύο νεαρών πρωταγωνιστών που προσπαθούν να «καλλιεργήσουν» από την πρώτη στιγμή της γνωριμίας τους μέχρι το άδοξο φινάλε της την σχέση τους, μετά την περιπλάνηση στα όμορφα τοπία της ενδοχώρας που όμως έκρυβαν τελικά από πίσω τους κάτι κακό.
Η δημιουργία του 30χρονου τότε σκηνοθέτη Τέρενς Μάλικ κυκλοφόρησε την δεκαετία του 70 και διαδραματίζεται δέκα χρόνια πριν, καταπιάνεται με την θεματική της μεταπολεμικής αλλοτρίωσης μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο όπου αρκετοί νέοι βρέθηκαν χωρίς μόρφωση να περιπλανιούνται στην χώρα ψάχνοντας για οποιαδήποτε δουλειά αλλά κυρίως τον ρόλο τους μέσα στην καινούρια διαμορφωμένη κοινωνία.
Ένας τέτοιος νέος είναι και ο Κιτ τον οποίο υποδύεται ο Μάρτιν Σιν επιτυχημένα, θυμίζοντας μάλιστα στην όψη την μεγάλη προσωπικότητα και μορφή του Τζέιμς Ντιν, σχόλιο που αναφέρεται και μέσα στην ίδια την ταινία.
Όντας δέκα χρόνια μεγαλύτερος της 15χρονης Χόλλι (Σίσι Σπέισεκ) ερωτεύεται και εκείνη ύστερα από μια μικρή αντίσταση ξεκινάει να τον ακολουθεί πιστά ακόμα και στην δολοφονία (!) του πατέρας της από τον Κιτ, ο οποίος είχε εναντιωθεί αυστηρά μετά την αποκάλυψη της κρυφής σχέσης της κόρης του.
Από τα πρώτα δευτερόλεπτα μέχρι τους τίτλους τέλους ακούμε την φωνή της Χόλλι να μας αφηγείται το παρελθόν, τις σκέψεις και την περιπέτεια της σχέσης της με τον Κιτ όπου διέσχισαν την χώρα και τον άφηνε να κάνει ό,τι θέλει επιλέγοντας μιας άκρως άβουλη στάση από την μεριά της. Εντύπωση προκαλεί η ήπια έως απαθής αντίδραση της ακόμα και στους φόνους που συνέχισε να κάνει ο Κιτ κάθε φορά που πίστευε ότι κάποιος τους απειλεί ή πάει να τους «καρφώσει» στην αστυνομία,
Το Badlands είναι μια άκρως κινηματογραφική δημιουργία που οφείλεται καθαρά στην ματιά και στα πιστεύω του Τέρενς Μάλικ, ο οποίος εμφανώς επηρεασμένος από το πέρασμα του από το πεδίο της φιλοσοφίας πριν καταλήξει στον κινηματογράφο, αφήνει τα πλάνα και την εικόνα να κυριαρχεί έναντι των διαλόγων, παρουσιάζοντας μια αχανής αλλά άγονη γη μπροστά στα μάτια των θεατών που φανερώνει τα βαθύτερα ζητήματα που τον απασχολούν προσωπικά όπως αυτό της ίδιας της ύπαρξης.
Στα πλάνα του βασικό στοιχείο είναι η αμερικάνικη χώρα ως μια έρημο μοναξιάς, που όπως τονίζει η Χόλλι σε ένα σημείο της περιπλάνησης τους, το αίσθημα της μοναξιάς που νιώθει όσο αποξενώνεται από τον σύντροφο της παρουσιάζεται ως απομόνωση μέσα από τα λόγια του Κιτ όπου διορθώνει την διατύπωση αυτής της σκέψης της.
Είναι μια γεμάτη οπτική εμπειρία, με βαθιές θεματικές της ζωής με σκηνοθέτη και ηθοποιούς στα καλλιτεχνικά «νιάτα» τους, που μέσω των βιωμάτων του πρώτου έρωτα της ζωής τους προσδίδουν μια εναλλακτική όψη στον κόσμο των ερωτικών σχέσεων. Βασισμένη στην αληθινή ιστορία των έφηβων κακόφημων δολοφόνων της εποχής των 50s στην Αμερική, Charles Starkweather και Caril Ann Fugate, το «Badlands» αποτελεί μια κλασσική ταινία της ιστορίας του κινηματογράφου που κάθε φίλος του σινεμά οφείλει να παρακολουθήσει.
Υ.Γ. Θα παραθέσω το άρθρο με την αναλυτική ματιά του Αλέξανδρου Παπαγεωργίου που προλόγησε την ταινία στην θερινή προβολή της στα πλαίσια των ενεργειών της σελίδας «Midnight Express» και που στάθηκε αφορμή και παρακίνηση για να την παρακολουθήσω και εγώ.
Διαβάστε το άρθρο εδώ
Χρήστος Ιωάννου