Δυστυχώς το βιώνουμε από πολύ κοντά, μια και μένουμε ακριβώς δίπλα από την είσοδο του δημοτικού σχολείου της Ραφήνας…
Ναι το δυστυχώς δεν έχει καμιά υπερβολή. Κυκλοφοριακό χάος παρατηρείται δυό φορές μάλιστα την ημέρα μπροστά από την είσοδο του σχολικού κτιρίου. Μία το πρωί όταν είναι η ώρα να πάνε τα παιδιά σχολείο και μία όταν σχολάνε. Φυσικά τα παιδιά δεν φταίνε σε τίποτα. Απλά οι γονείς έχουν συνηθίσει (να το πω), έχουν μάθει, τους φαίνεται πιο βολικό, πιο άνετο, πιο σωστό… φέρνουν τους μικρούς μαθητές με το αυτοκίνητο και σταματούν μπροστά στην κεντρική πόρτα. Όλοι όμως. Άντε η πλειοψηφία για να μην αδικήσουμε κάποιους. Κι από κει και πέρα αρχίζει το μαρτύριο. Κάνε εσύ μπροστά, να κάνω εγώ πίσω κλπ.
Ασε που κάποιοι “πονηροί” έρχονται ανάποδα. Δηλαδή σε δρόμο με απαγορευτικό. Τώρα πως γίνεται να μην υπολογίζουν ότι κινδυνεύουν τα παιδιά τους, αυτό είναι μια μεγάλη ιστορία…
Έτσι είναι και δεν υπάρχει ίχνος υπερβολής. Ξέρω στην Ελλάδα είμαστε κι έτσι έχουμε μάθει. Πρώτα εμείς να εξυπηρετηθούμε κι όλοι οι άλλοι ας πάνε στο καλό! Το κακό είναι με το κυκλοφοριακό τράφικ που δημιουργείται κάθε φορά υπάρχει ορατός ο κίνδυνος να πέσει το ένα αυτοκίνητο πάνω στο άλλο. Κοινώς να τρακάρουν. Έχει συμβεί και αυτό,. Δεν είναι νέο…
Πάρτε μια εικόνα πάντως, γι αυτούς που ίσως δεν το γνωρίζουν το θέμα…
