Εσχάτως με την ανακοίνωση ότι ο ρυθμός ανάπτυξης του δευτέρου τριμήνου ανήλθε στο 16,2% υπήρξαν δυθύραμβοι για την πορεία της ελληνικής οικονομίας με κεντρικό επιχείρημα ότι η οικονομία ανακάμπτει με υψηλότερους ρυθμούς σε σχέση με τα υπόλοιπα κράτη της Ε.Ε.
Δικαιολογούνται όμως πράγματι οι πανηγυρισμοί;
Είναι πράγματι αληθή αυτά τα νούμερα;
Η κατάθεση του προσχεδίου του προυπολογισμού για το 2022, το οποίο κατατέθηκε προ ολίγων ημέρων δυστυχώς αποτυπώνει μια εντελώς διαφορετική πραγματικότητα για την ελληνική οικονομία σε σχέση με την ευρωπαική.
Ειδικότερα η ύφεση το 2020 στην χώρα μας κινήθηκε στο 9% όταν στην Ε.Ε. ήταν κοντά στο 6%. Για το 2021 η ανάπτυξη στην Ε.Ε. θα κινηθεί στο 5%- 6% ενώ στην πατρίδα μας με βάση το πιο αισιόδοξο σενάριο περίπου στο 6,5%. Τη στιγμή δηλαδή όπου οι περισσότερες χώρες θα έχουν καλύψει το χαμένο έδαφος ήδη από το 2021 εμείς θα το πετύχουμε αυτό το 2022, αφού το 2021 θα υπολοιπόμαστε κατά πολύ.
Ταυτόχρονα το δημόσιο έλλειμα στην Ε.Ε. το 2020 ήταν στο 6,9% ενώ στην χώρα μας περίπου στο 10%. Αντίστοιχα μεγέθη και ίσως ακόμη χειρότερα θα καταγραφούν το 2021, ενώ η ψαλίδα θα διατηρηθεί και το 2022.
Το δημόσιο χρέος εκτοξεύεται ταυτόχρονα σε δυσθεώρητα ύψη ανοίγοντας την ήδη μεγάλη ψαλίδα σε σχέση με την Ε.Ε. Ειδικότερα ο δανεισμός της κεντρικής κυβέρνησης αυξήθηκε από τα 355 δις στα 391 δις. Εάν συνυπολογισθούν οι δαπάνες από τα αναδρομικά των συντάξεων περίπου 4δις, οι εξοπλιστικές δαπάνες άλλα 9 δις, αλλά και οι απαιτήσεις της Ευρωπαικής Επιτροπής να υπολογισθούν στο χρέος οι επιστροφές φόρου, οι εκκρεμείς συντάξεις και οι εγγυήσεις στις τράπεζες για το πρόγραμμα Ηρακλής ΙΙ, συνολικά άνω των 25 δις, τότε προκύπτει επιβάρυνση του Χρέους τουλάχιστον κατά 75 δις -αύξηση μεγαλύτερη του 40% του ΑΕΠ σε απόλυτα μεγέθη-.
Η ταυτόχρονη αύξηση του εμπορικού ελλείματος κατά 20% περίπου με την συνακόλουθη αύξηση στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών καθιστά πλέον ξεκάθαρο ότι όχι μόνο δεν επιτρέπονται οι διθύραμβοι και ο εφησυχασμός αλλά ήδη βρισκόμαστε σε μία νέα βραδυφλεγή βόμβα!
Ταυτόχρονα το ιδιωτικό χρέος αυξάνει κάθε μήνα το οποίο σε συνδυασμό με την αυξηση του πληθωρισμού δημιουργεί επικίνδυνο κοκτέηλ τόσο για τα νοικοκυριά όσο και για τις επιχειρήσεις.
Όσα λοιπόν προκύπτουν από το κατατεθειμένο προσχέδιο του προυπολογισμού, υπαγορεύουν για την κυβέρνηση σύνεση, περίσκεψη, αλλαγή της ασκούμενης πολιτικής και κυρίως σφαιρική και πλήρη ενημέρωση των πολιτών, για να μη βρεθούμε πάλι ενώπιον μεγάλων και δυσάρεστων εκπλήξεων.
Χρήστος Ξενοκώστας,
Συγγραφέας, Αρθρογράφος
