Διαχωριστικά Γραφείου: Η Πλέον Απαραίτητη Λύση

Ένας από τους κανόνες εργονομίας που έχει επικρατήσει στις σύγχρονες εγκαταστάσεις γραφείων είναι η χρήση διαχωριστικών. Εξ’ ορισμού, τα διαχωριστικά γραφείου αναφέρονται σε εσωτερικους τοίχους που δεν στοχεύουν σε κανένα είδος κτηριακής στήριξης, παρά μόνο στον διαχωρισμό και την γενικότερη τμηματοποίηση ενός χώρου.

Συνήθως, στηρίζονται στο πάτωμα και είναι ιδιαίτερα εύκολα στην εγκατάσταση, χωρίς να δημιουργούν αναστάτωση, ακόμα και σε μία επιχείρηση που ήδη λειτουργεί. Πολλά από τα είδη διαχωριστικών γραφείων είναι φορητά, είναι δηλαδή, εύκολα στην μετακίνηση και μετεγκατάσταση, με αποτέλεσμα να ικανοποιούν κάθε ανάγκη χωρικής αναδιάταξης ενός γραφείου.

Ας δούμε τώρα όμως μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά είδη διαχωριστικών γραφείου.

Χαμηλά Αυτοστήρικτα Διαχωριστικά

Πρόκειται για το πιο διαδεδομένο είδος διαχωριστικών γραφείου. Ουσιαστικά αναφερόμαστε σε κάποια είδη επίπλων ή φορητών τοίχων (πάνελ) που στοχεύουν στον διαχωρισμό ενός χώρου σε περισσότερα τμήματα. Οι πιο συνηθισμένες υποκατηγορίες είναι δύο.

Αρχικά, τα αναδιπλούμενα πάνελ τα οποία μπορούν να επεκταθούν κατά το δοκούν και συνήθως είναι φτιαγμένα από υλικά τα οποία παρέχουν ηχομόνωση.

Δεύτερον, τα μη αναδιπλούμενα πάνελ, τα οποία χρησιμοποιούνται για μόνιμο διαχωρισμό χώρων και συνήθως σχετίζονται με τα λεγόμενα cubicles, αν και στο σύγχρονο design, οι δυνατότητές τους έχουν διαφοροποιηθεί αρκετά.

Επιπλεον, ενα συνηθισμένο χαρακτηριστικό που προστίθεται είναι οι περσίδες, οι οποίες στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι στηριγμένες σε μία βάση, και με αριθμό αναλόγως με τον χώρο.

Διαχωριστικά συστήματα

Εδώ πλέον αναφερόμαστε κυρίως σε είδη διαχωριστικών τα οποία σχηματίζουν ξεχωριστούς χώρους και όχι απλά τμήματα μέσα σε χώρους, όπως η προηγούμενη κατηγορία. Στο μοντέρνο σχεδιασμό, το υλικό που χρησιμοποιείται κυρίως είναι το γυαλί, μιας και μπορεί να εξασφαλίσει κομψότητα, σε συνδυασμό με την σωστή φωτεινότητα. Τα είδη γυαλιού που χρησιμοποιούνται συνήθως ποικίλλουν από το απλό γυαλί μέχρι το καλυμμένο με σμύριδα (frosted), το σκληρυμένο (tempered) ή ακόμα και το διακοσμημένο, το οποίο όμως χρησιμοποιείται  κυρίως σε γκαλερί και άλλους παρόμοιους χώρους. Ακόμα μία διαφοροποίηση είναι το πάχος του διαχωριστικού, το οποίο μπορεί να αποτελείται από μονό ή διπλό τζάμι, αναλόγως με τις ανάγκες για ηχομόνωση του εκάστοτε χώρου.

Στα πλεονεκτήματα της συγκεκριμένης κατηγορίας περιλαμβάνονται οι δυνατότητες ρύθμισης φωτός και θερμοκρασίας καθώς και η ορατότητα, τόσο από μέσα προς τα έξω όσο και το αντίθετο.

Επιπλέον, οι κατασκευές αυτές διαθέτουν συνήθως τουλάχιστον έναν τοίχο από υλικό το οποίο επιτρέπει την εγκατάσταση μονάδων ήχου και εικόνας, καθώς και κλιματισμού και εξαερισμού.

Τα τελευταία χρόνια, έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούνται διαχωριστικά από γυαλί τα οποία οριοθετούν εξ ολοκλήρου ξεχωριστούς χώρους και παρέχουν δυνατότητα απομόνωσης (ηχητικής αλλά όχι μόνο) στον χώρο και συγκεκριμένης οριοθέτησης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα χρήσης αυτής της επιλογής είναι οι χώροι καπνιστών που συναντάμε στα αεροδρόμια.

Κινητοί Τοίχοι

Ο τύπος αυτός αναφέρεται σε διαχωριστικά ή πάνελ που είναι εγκατεστημένα από την οροφή ως το πάτωμα, και μπορούν να διαμορφωθούν ώστε να καλύψουν τις χωροταξικές ανάγκες του εκάστοτε χώρου, συνήθως για να χωρίσουν έναν μεγαλύτερο σε πολλούς μικρότερους, χωρίς ιδιαίτερες κατασκευαστικές απαιτήσεις. Το σημαντικότερο χαρακτηριστικό τους όμως έγκειται στο γεγονός ότι πρόκειται για αναδιπλούμενα διαχωριστικά τα οποία μπορούν να συμπτυχθούν, να μετακινηθούν ή να συγκαλυφθούν ανάλογα με την περίσταση. Συνήθως, χρησιμοποιούνται για να μετατρέψουν μεγάλους χώρους συνδιασκέψεων σε μικρότερες αίθουσες, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την χρήση τους σε διάφορα μεγάλα εκθεσιακά περίπτερα.

Και σε αυτήν την περίπτωση, έχουμε διάφορες υποκατηγορίες, οι οποίες διαφέρουν ανάλογα με τον τύπο εγκατάστασης και το υλικό. Στην πρώτη περίπτωση, συναντάμε κινητούς τοίχους για μόνιμη χρήση, οι οποίοι μπορούν όμως να μετακινηθούν εξ ολοκλήρου (όχι κατά τμήματα) και επί τόπου. Άλλοι είναι περισσότερο φορητοί, και στοχεύουν σε χρήση σε χώρους που απαιτούν συχνή αλλαγή διαρρύθμισης (όπως οι εκθεσιακοί που αναφέραμε παραπάνω) και κατά συνέπεια είναι εύκολοι στην μετακίνηση και εγκατάσταση.

Τα υλικά που χρησιμοποιούνται επίσης διαφέρουν και ουσιαστικά, ορίζουν τις επιπλέον υποκατηγορίες. Το πιο συνηθισμένο είναι ένας συνδυασμός από γυαλί και ατσάλι, με το πρώτο να σχηματίζει το τοίχωμα και το δεύτερο την συνδεσμολογία. Οι κινητοί αυτοί τοίχοι μπορούν να συρθούν ώστε να σχηματίσουν ένα συμπαγές διαχωριστικό για περισσότερη ηχομόνωση ή να παραμείνουν ανοιχτοί, ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε χώρου.

Άλλες κατηγορίες αποτελούνται από έναν συνδυασμό ατσαλιού, ξύλου και μοριοσανίδας το οποίο δίνει περισσότερη κομψότητα, με την υποκατηγορία αυτή να χρησιμοποιείται κυρίως για πιο μόνιμη χρήση, όπως αναφέραμε παραπάνω.

Τέλος, μια άλλη υποκατηγορία, και μάλλον η κορυφαία, αναφέρεται σε ηλεκτρικώς ρυθμιζόμενα διαχωριστικά που είναι πλήρως ελεγχόμενα με τηλεχειριστήριο.

Δείτε τις ειδήσεις από την Ανατολική Αττική και όλη την Ελλάδα και όλο τον κόσμο στο irafina.gr.
Κάντε like στη σελίδα του irafina.gr στο Facebook
Ακολούθηστε το irafina.gr στο Twitter

© 2022 - iRafina. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.

© 2022 - iRafina. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.