Εάν κάποιος αρμόδιος τους είχε προειδοποιήσει στις 23 Ιουλίου 2018 για τις φλόγες που πλησίαζαν, τα πράγματα θα μπορούσαν να είχαν εξελιχθεί διαφορετικά. Το σπίτι που νοίκιαζε στον Νέο Βουτζά ο Γιώργος Καΐρης μαζί με τη σύζυγό του απείχε μόλις ένα τετράγωνο από τη λεωφόρο Μαραθώνος.
Η γυναίκα του, όμως, δεν πρόφτασε να απομακρυνθεί. «Ο κόσμος δεν κάηκε γιατί έμεινε να σώσει τις περιουσίες του. Δεν πρόλαβε ο κόσμος να φύγει», είχε πει στην «Κ» ο κ. Καΐρης, δύο χρόνια μετά τη φονική πυρκαγιά. «Από την αρχή φωνάζαμε ότι μας άφησαν να καούμε».
Τη Δευτέρα, μαζί με άλλους πυρόπληκτους, εγκαυματίες και συγγενείς θυμάτων βρέθηκε έξω από το κτίριο 9 στα δικαστήρια της Ευελπίδων, όπου στην αίθουσα του ΣΤ΄ Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών θα ξεκινούσε η εκδίκαση της υπόθεσης. Επικρατούσε το αδιαχώρητο.
Ο χώρος, μικρός και ακατάλληλος, με δυσκολία θα χωρούσε τους πολυάριθμους κατηγορουμένους και τους συνηγόρους τους, πώς θα μπορούσε να υποδεχτεί τους πολιτικώς ενάγοντες ή κοινό στο ακροατήριο; Κάποιοι σχολίασαν ότι ούτε η ογκωδέστατη δικογραφία θα μπορούσε να χωρέσει εκεί. Τα μικρόφωνα δεν δούλευαν καλά, δικηγόροι, οι οποίοι δεν μπόρεσαν να εισέλθουν στην αίθουσα, επιχειρούσαν να ακούσουν από τα παράθυρα.
«Ντρέπομαι για τη χώρα όπου ζω», τονίζει ο κ. Καΐρης για την εικόνα που αντίκρισε. «Δεν σεβάστηκαν ούτε τους μάρτυρες ούτε τους εγκαυματίες με τα προβλήματα υγείας. Δεν ήξεραν οι αρμόδιοι ότι θα υπήρχε όλος αυτός ο κόσμος; Προσπαθούν να θίξουν την αξιοπρέπειά μας, να υποβαθμίσουν το γεγονός;».
Πολίτες οι οποίοι έζησαν τη φωτιά στην Ανατολική Αττική το 2018, θρήνησαν συγγενείς ή φίλους ή τραυματίστηκαν οι ίδιοι βαριά, δήλωσαν στην «Κ» ότι με τη διαδικασία βίωσαν ακόμη μία φορά την απουσία μέριμνας από την πλευρά του κρατικού μηχανισμού ή ότι κλονίστηκε η εμπιστοσύνη τους στη Δικαιοσύνη, η οποία είχε ήδη δοκιμαστεί μετά και τη μακρά διελκυστίνδα για το εάν οι κατηγορούμενοι θα παραπεμφθούν για κακουργήματα ή πλημμελήματα.
«Μου προκάλεσε θλίψη. Απίστευτη απουσία κάθε σοβαρότητας, όπως υπήρξε απουσία του κράτους και τότε, έτσι ένιωσα και σήμερα», λέει για τη χθεσινή ημέρα ο Γιάννης Οικονομίδης, του οποίου το σπίτι στο Μάτι καταστράφηκε ολοσχερώς από τη φωτιά. «Ηλπιζα ότι θα υπήρχε μια σοβαρή διαχείριση, ότι θα αισθανόσουν πως όντως βρίσκεσαι σε δικαστήριο. Ηταν πολύ αποκαρδιωτικό και δείγμα της απαξίωσης του θέματος, αυτό αντιλαμβάνομαι. Δεν υπήρχε καμία αίσθηση ότι εδώ δικάζεται η χειρότερη στιγμή του ελληνικού κράτους σε καιρό ειρήνης, αλλά μια εντύπωση ότι όλα έγιναν στο πόδι», προσθέτει.
«Είχαν τέσσερα χρόνια περιθώριο για να οργανώσουν τη διαδικασία, θα έπρεπε να είχαν προετοιμαστεί», λέει ο Νίκος Γιαννόπουλος, ο οποίος έχασε τη μητέρα του στο Μάτι. Καταλογίζει ευθύνη και στο υπουργείο Δικαιοσύνης για την εικόνα στα δικαστήρια. Ο δρόμος που έχουν να διανύσουν μέχρι να ολοκληρωθεί η δίκη με περισσότερους από 200 μάρτυρες, ακόμη κι αν υπάρξει μέριμνα για αλλαγή αίθουσας, είναι μακρύς. Ο κ. Οικονομίδης τονίζει ότι το ζητούμενο είναι από όλη αυτή τη διαδικασία να υπάρξει στο τέλος απόδοση ευθυνών. «Αυτό είναι στο μυαλό μου τέσσερα χρόνια, να τιμωρηθούν οι ένοχοι, να μη θρηνήσουμε ξανά άλλα θύματα», υπογραμμίζει ο κ. Καΐρης.
