«Ενώ τον συγχώρεσε ο συμπατριώτης μου, εγώ θα τον κυνηγήσω μέχρι τέλους. Θα πρέπει να πληρώσει για όλη αυτή την ταλαιπωρία» είπε ο δικηγόρος
«Η δοκιμασία που πέρασαν οι συμπατριώτες μου δεν μπορείτε να φανταστείτε τι πέρασαν οι άνθρωποι αυτοί» λέει ο δικηγόρος των γονέων του νεκρού βρέφους, Αναούρ Μπάκρι. Φτάσαμε στη δικαίωση ύστερα από τόσες ημέρες. Με τον δικό μας ιατροδικαστή, με τη συμβολή της Αστυνομίας, που έψαξε να βρει την αλήθεια και δικαιωθήκαμε πανηγυρικά.
Εκανα τα παράπονά μου για τις ατυχείς δηλώσεις των ιατροδικαστών. Ενώ τον συγχώρεσε ο συμπατριώτης μου, εγώ θα τον κυνηγήσω μέχρι τέλους. Θα πρέπει να πληρώσει για όλη αυτή την ταλαιπωρία. Να ζητήσει ο Μπουζιάνης δημόσια συγγνώμη και θα τελειώσει εκεί η ιστορία.
Ο πατέρας όλες αυτές τις μέρες ήταν χαμένος… «Ηταν μεγάλο χτύπημα για εμάς. Αν είναι δυνατόν έλεγα. Είναι δυνατόν 10 μηνών το κοριτσάκι μου να έλεγαν ότι το βίασα; Δεν πίστευα στα αυτιά και στα μάτια μου» τόνισε μιλώντας στο Open TV, ενώ για τη σύζυγό του, η οποία εγκυμονεί επεσήμανε: «Πληγώθηκε και ψυχικά ήταν ράκος η γυναίακ μου. Ηταν σίγουρη πάντως ότι δεν υπήρχε κανένα ίχνος αλήθειας».
Οι άνθρωποι αυτοί έχουν περάσει οικογενειακώς από τη Μόρια όπου έφτασαν μέσω Τούρκων δουλεμπόρων από τα παράλια της Τουρκίας, έδωσαν 800€ το κεφάλι στους διακινητές κι επιθυμούν να πάνε στη Γερμανία και να στήσουν εκεί ξανά τη ζωή τους.
Για το άλλο παιδί της οικογένειας και το παιδάκι του ξαδέλφου του που ζούσαν στο ίδιο σπίτι το τελευταίο διάστημα είπε: «Και το άλλα παιδάκια, τα μάζεψαν όλα με συνοπτικές διαδικασίες και τα πήραν. Όταν συνειδητοποίησε το παιδάκι ότι πήραν τον πατέρα και τη μητέρα του, ήταν αποσβολωμένο». «Δεν θα το ξεχάσει ποτέ» προσθέτει ο δικηγόρος.
Τέλος, για το πώς έφτασε να διαλευκανθεί η υπόθεση και να λάμψει η αλήθεια είπε: «Η ελληνική αστυνομία ήταν αυτή που μας πίστεψε πρώτη. Προς τιμήν της ήταν αυτή που δεν πίστεψε εξ’ αρχής το σενάριο κι έσπευσε να ψάξει την ιστορία, που θα μπορούσε απλά να πάρει το πόρισμα και να στείλει τη δικογραφία στον εισαγγελέα και την υπόθεση στο συρτάρι».
