Τέτοια ημέρα του Ευαγγελισμού ήταν που ο ποιητής Γιώργος Σεφέρης κατέφυγε στο Σούνιο και εμπνεύστηκε τούτο το τελευταίο του ποίημα.
γράφει ο Αντώνης Λαζαρής
Γιώργος Σεφέρης – “Επί Ασπαλάθων”. Το τελευταίο ποίημα του μεγάλου ποιητή.
“Ήταν ωραίο το Σούνιο τη μέρα εκείνη του Ευαγγελισμού πάλι με την άνοιξη.
Λιγοστά πράσινα φύλλα γύρω στις σκουριασμένες πέτρες
το κόκκινο χώμα κι ασπάλαθοι
δείχνοντας έτοιμα τα μεγάλα τους βελόνια
και τους κίτρινους ανθούς.
Απόμακρα οι αρχαίες κολόνες, χορδές μιας άρπας αντηχούν ακόμη …
Γαλήνη.
– Τι μπορεί να μου θύμισε τον Αρδιαίο εκείνον;
Μια λέξη στον Πλάτωνα θαρρώ, χαμένη στου μυαλού τ’ αυλάκια·
τ’ όνομα του κίτρινου θάμνου
δεν άλλαξε από εκείνους τους καιρούς.
Το βράδυ βρήκα την περικοπή:
«Τον έδεσαν χειροπόδαρα» μας λέει
«τον έριξαν χάμω και τον έγδαραν
τον έσυραν παράμερα τον καταξέσκισαν
απάνω στους αγκαθερούς ασπάλαθους
και πήγαν και τον πέταξαν στον Τάρταρο, κουρέλι».
Έτσι στον κάτω κόσμο πλέρωνε τα κρίματά του
ο Παμφύλιος Αρδιαίος ο πανάθλιος Τύραννος.
31 του Μάρτη 1971”
Δυστυχώς, οι τύραννοι δεν πλήρωσαν ακόμα τα κρίματά τους.
Οι τύραννοι είναι πάντα εδώ.
Δεν έφυγαν ποτέ.
Δεν πλήρωσαν ποτέ τα κρίματά τους…..
Στη Γαλήνη του Έτους.
Οι Ασπάλαθοι στο λόφο Έτος στο Πικέρμι.
Με άπλετη θέα.
Απέναντι από την θέση Κισδάρι, όπου βρέθηκαν εξαιρετικά πλούσια απολιθώματα της Πικερμικής Πανίδας το 1970.
Στην πανέμορφη μα πληγωμένη Αττική ….
