«Είμαστε δέκα ώρες στη φωτιά, τι θα γίνει νηστικοί θα μείνουμε;» – «Νομίζεις, έχω ζεστά τυροπιτάκια. Ο διοικητής φροντίζει για όλα» Δεν ήταν ψέμα. Ο διοικητής φρόντιζε για όλα…
ΦΡΟΝΤΙΣΕ να ταξιδέψει στην Αυστρία το 2002, να παρακολουθήσει τα απαραίτητα σεμινάρια και, επιστρέφοντας με γνώση και εμπειρία στις βαλίτσες του, να στήσει το Πυροσβεστικό Σώμα Εθελοντών Ν. Βουτζά-Προβαλίνθου.
Φρόντισε με την πάροδο των ετών να το στελεχώσει με μάχιμους εθελοντές και να αποκτήσει αξιοζήλευτο εξοπλισμό χάρη στις γνωριμίες του, αλλά κυρίως, στην εκτίμηση που του είχαν. Από αξιόμαχα πυροσβεστικά οχήματα μέχρι στολές, γάντια και ό,τι θεωρείται απαραίτητο για να μπορέσει ένας εθελοντής να συμμετάσχει σε κατάσβεση, μειώνοντας όσο το δυνατόν περισσότερο τον κίνδυνο.
ΦΡΟΝΤΙΣΕ να μεταλαμπαδεύσει τη γνώση και την αγάπη για τον εθελοντισμό και την προστασία του περιβάλλοντος από τις πυρκαγιές, στους δύο τους γιους, αλλά και σε δεκάδες νεαρούς εθελοντές και εθελόντριες που συνδράμουν το ΠΥΣΕΘ και μπορούν να νιώθουν βέβαιοι ότι διδάχθηκαν από τον καλύτερο.
ΦΡΟΝΤΙΣΕ να μην πιέσει ποτέ κανέναν από τους νεαρούς, αλλά να τους αφήσει να ανακαλύψουν μόνοι τους την αξία του εθελοντισμού, λέγοντας σε όλους «δεν πειράζει, όποτε μπορείς» την ώρα που εκείνος είχε αφιερώσει την κάθε μέρα, το κάθε λεπτό, το κάθε δευτερόλεπτο, όλη του τη ζωή στον Σταθμό.
ΦΡΟΝΤΙΣΕ ώστε όλα αυτά τα χρόνια που το Σώμα συμμετείχε σε δεκάδες κατασβέσεις, από τις πιο ακίνδυνες μέχρι τις πλέον επικίνδυνες όπως η περσινή στο Μάτι, ΚΑΝΕΙΣ από τους εθελοντές να μην πάθει το ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ.
ΦΡΟΝΤΙΣΕ να σώσει τον Σταθμό το περασμένο καλοκαίρι, την ώρα που κανείς δεν περίμενε ότι θα μείνει έστω και κουκουνάρι στη θέση του. Συνεργάτες του τον καλούσαν στον ασύρματο κι αυτός δεν απαντούσε. Νόμιζαν ότι είχε «πέσει» στο καθήκον κι αυτός τους έσωζε τα αυτοκίνητα.
ΦΡΟΝΤΙΣΕ να φτιάξει ένα Σώμα Εθελοντών το οποίο η ίδια η Πυροσβεστική εκτιμούσε ιδιαιτέρως. Οι επικεφαλής της ΠΥ δεν ένιωθαν φόβο και το έξτρα βάρος ότι «πρέπει να προσέχουμε και τους εθελοντές», όταν έβλεπαν τους εκπροσώπους του ΠΥΣΕΘ, αλλά γνώριζαν ότι είχαν μια υπολογίσιμη βοήθεια, έναν ικανότατο συνεργάτη.
ΦΡΟΝΤΙΣΕ όλους όσοι κατά καιρούς επισκέφθηκαν τον σταθμό ως καλεσμένοι, είτε για να μάθουν είτε για να διδάξουν. Πάντα του άρεσε να περιποιείται τους συνεργάτες του και ήταν αμέτρητες οι φορές που παρότι ήταν ταλαιπωρημένος από ξενύχτια, μαγείρευε για δεκάδες άτομα.
ΦΡΟΝΤΙΣΕ να δημιουργήσει από το μηδέν ένα Σώμα η παρουσία του οποίου αποτελούσε εγγύηση για τους κατοίκους της περιοχής. Νιώθαμε ασφάλεια που γνωρίζαμε ότι δίπλα μας βρίσκεται το ΠΥΣΕΘ και αντίστοιχα, θα νιώσουμε τεράστια ανασφάλεια αν το κενό που προκλήθηκε (και το οποίο είναι ΔΥΣΑΝΑΠΛΗΡΩΤΟ) γίνει αιτία να πάψει να λειτουργεί ο σταθμός.
ΦΡΟΝΤΙΣΕ να κάνει φίλους που τον εκτίμησαν για την ακεραιότητα του χαρακτήρα του και την προθυμία του να βοηθήσει. Φίλους που δε βρίσκουν έναν κακό λόγο γι’ αυτόν, παρότι τον συναναστράφηκαν και σε δύσκολες στιγμές του.
ΦΡΟΝΤΙΣΕ να μην μπει με ένα ανεξέλεγκτο όχημα βάρους περίπου 30 τόνων στον οικισμό της Ανατολής θέτοντας σε κίνδυνο πολίτες, σπίτια, καταστήματα.
ΦΡΟΝΤΙΣΕ -για να είναι σίγουρος- να ρίξει το πυροσβεστικό στην άκρη του δρόμου, ώστε να εκμηδενιστεί ο κίνδυνος.
ΦΡΟΝΤΙΣΕ ώστε η εθελόντρια που ήταν μαζί του να μην τραυματιστεί.
Ο Γιάννης Δαμιανόγλου δεν μπόρεσε να φροντίσει τον εαυτό του. Μπορεί να γλίτωσε από τουλάχιστον πέντε εμφράγματα, «έφυγε» όμως πάνω στο καθήκον. Τραγική ειρωνεία; Όχι ως θύμα μιας μεγάλης πυρκαγιάς, αλλά ενός τροχαίου δυστυχήματος.
Ο διοικητής σας φρόντισε τα πάντα για σας και για μας.
Οφείλουμε με τη σειρά μας το τεράστιο έργο, οι προσωπικές θυσίες και η παρακαταθήκη που αφήνει πίσω του να αξιοποιηθούν και να μην πάνε χαμένα. Αν το καταφέρουμε θα είναι πανευτυχής ακόμη κι από μακριά…
Γράφει o ΚΩΣΤΑΣ ΖΟΡΓΙΟΣ
Πηγή: news.marathonpress.gr
