Ο γνωστός ηθοποιός μίλησε σχετικά με τα περιστατικά βίας, που γίνονται όλο και συχνότερα στην χώρα μας, αλλά και τις καταγγελίες στον χώρο του θεάτρου…
Ο Γιάννης Στάνκογλου παρατηρεί εδώ και πολύ καιρό τη μία καταγγελία να διαδέχεται την άλλη στο χώρο του θεάτρου, αλλά και όχι μόνο. Μιλώντας στο περιοδικό Enjoy τοποθετήθηκε σχετικά με τα τελευταία δυσάρεστα γεγονότα, που ακούμε να λαμβάνουν χώρα στην Ελλάδα.
Σχετικά με τα περιστατικά βίας, που το τελευταίο διάστημα συμβαίνουν όλο και πιο συχνά στην χώρα μας, ο ηθοποιός απαντάει: «Σημεία των καιρών. Άνθρωποι με πολλά ψυχολογικά προβλήματα, τα οποία κουβαλούν από τις οικογένειές τους, έκαναν πολύ κακό σε πολλές αθώες ψυχές. Μόνο αν όλοι μαζί αντιμετωπίσουμε αυτά τα φαινόμενα βίας και με οπλοστάσιο πιο αυστηρούς νόμους, θα βάλουμε ένα τέλος εποχής σε όλα αυτά τα πικτά και θλιβερά γεγονότα, που ρήμαξαν στον πόνο ολόκληρες οικογένειες. Δεν μπορώ να φανταστώ πόσο πόνο έζησαν πριν πεθάνουν, όλες αυτές οι γυναίκες που δολοφονήθηκαν στα χέρια των συντρόφων τους».
«Αν δεν μπορούν οι οικογένειες και οι γονείς να μεγαλώσουν τα παιδιά τους με αξίες και αρχές και να τους εμφυσήσουν τον σεβασμό στην ζωή του πλησίον τους, τότε πρέπει να κάνουν κάτι τα σχολεία μας. Η παιδεία μας. Να μπει μάθημα στις τάξεις και στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση για τον σεβασμό στην ανθρώπινη ζωή, στην αξιοπρέπεια, στην σεξουαλική αυτοδιάθεση, στην θρησκεία, στο φύλο, στην κουλτούρα και στην ψυχή του συνανθρώπου μας», πρόσθεσε ο Γιάννης Στάνκογλου.
Τέλος, μίλησε για τα περιστατικά σεξουαλικής παρενόχλησης και βιασμού στον χώρο του θεάτρου, που αποκαλύφθηκαν τελικά τόσα χρόνια μετά στα πλαίσια του κινήματος #metoo. «Θλίβομαι και θυμώνω με όσα έγιναν στον χώρο του θεάτρου με τις τόσες καταγγελίες για βιασμούς. Δεν χωράει στο μυαλό μου να ασκήσω εξουσία από την θέση μου και να κακοποιήσω σεξουαλικά έναν άνθρωπο. Δεν ξέρω με τι κόμπλεξ ή απωθημένα μπορει αν μεγάλωσε ο καθένας ή τις πληγές και τα συμπλέγματα, που μπορεί να κουβαλάει από την οικογένειά του. Οφείλει όμως, ως ενήλικας -και έχει την ευθύνη- να τα αποτινάξει, να μαλακώσει τα τραύματά του, να τα βρει με τον εαυτό του και να μην ψάχνει να βρει άλλα θύματα για να εκτονωθεί. Σε μια κοινωνία ισοτιμίας, ισονομίας και δικαιοσύνης ξέρουμε όλοι ποια είναι τα όριά μας και όταν πιστεύουμε ότι εμάς δεν μας αφορά λόγω θέσης, τάξης και εξουσίας, θα πληρώσουμε αργά ή γρήγορα το τίμημα και θα έρθει και η τιμωρία μας. Για εμένα οι άνθρωποι πρέπει να έχουν ήθος, ευαισθησίες, να αντιλαμβάνονται τον συνάνθρωπο, να αγωνίζονται για το καλό και την αγάπη. Δεν με νοιάζει αν είσαι σπουδαίος ηθοποιός. Άνθρωπος είσαι; Στο θέατρο έπεσε άπλετο φως και έφυγε ένα μεγάλο βάρος από αδικίες, που είχαν συμβεί σε δεκάδες ψυχές. Δεν μπορώ να το διανοηθώ, πίστεψέ με και αναρωτιέμαι, έρωτας με τη βία γίνεται; Πώς μπορεί το πιο όμορφο κομμάτι της ζωής να μην είναι αμοιβαίο;», κατέληξε ο ηθοποιός.
