H «Γαλιλαία» είναι μια πρότυπη μονάδα ανακουφιστικής φροντίδας, η μοναδική στη χώρα μας που προσφέρει δωρεάν ολοκληρωμένες υπηρεσίες ανακουφιστικής φροντίδας σε ασθενείς με καρκίνο και ασθενείς με νόσο του κινητικού νευρώνα (ALS) μέσω εξειδικευμένης, διεπιστημονικής προσέγγισης. Υποστηρίζοντας τους ασθενείς και τις οικογένειές τους σε όλη τη διάρκεια της νόσου, αγκαλιάζει ολιστικά τις συνέπειές της (σωματικές, ψυχοκοινωνικές, πνευματικές), βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής και δίνοντας αξία σε κάθε της στιγμή. Οι υπηρεσίες της προσφέρονται από ειδικά εκπαιδευμένους λειτουργούς υγείας και εθελοντές.
“Γαλιλαία”: Το έργο που προσφέρει η μονάδα ανακουφιστικής φροντίδας
Ιδρύθηκε το 2010 από τον μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, κ. Νικόλαο, και λειτουργεί υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Μεσογαίας και Λαυρεωτικής. Έχοντας ως πυξίδα τον άνθρωπο που πάσχει, ανεξαρτήτως εθνικότητας, θρησκευτικών πεποιθήσεων και οικονομικής ή ασφαλιστικής κατάστασης, η «Γαλιλαία» προσφέρει έργο, με όραμα να αποτελέσει, και στην Ελλάδα, η ανακουφιστική φροντίδα αναφαίρετο δικαίωμα όσων τη χρειάζονται.
Ο μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, κ. Νικόλαος, μας συστήνει τη «Γαλιλαία» και εύχεται να υπάρξουν μιμητές και συνεχιστές του οράματος για την ανακουφιστική φροντίδα: «Η “Γαλιλαία” αυτό που κάνει είναι να αντιμετωπίζει συμπτώματα σε ασθενείς που βρίσκονται σε τελικό στάδιο, όπου ο θεραπευτικός προσανατολισμός αποδυναμώνεται και δεν υπάρχουν πολλές ελπίδες θεραπείας τους», τονίζει ο κ. Νικόλαος και προσθέτει: «Ο ασθενής μένει μόνος του με το πρόβλημά του και με τη συνοδεία των συμπτωμάτων του, όπως πόνος, κατακλίσεις, ψυχολογική κατάρρευση, ένα περιβάλλον κοινωνικών προβλημάτων που είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπιστούν, μοναξιά, αίσθημα εγκατάλειψης. Είναι πολύ σημαντικό να βρεθεί ένας φορέας που να αγκαλιάσει τον ασθενή και το περιβάλλον του με όλο το πακέτο των προβλημάτων του σε αυτό ακριβώς το στάδιο. Χρειάζεται, λοιπόν, μια διεπιστημονική ομάδα, που να αποτελείται από νοσηλευτές, γιατρούς, κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους, εργοθεραπευτές, φυσιοθεραπευτές, ιερείς, ανθρώπους δηλαδή που μπορούν ολιστικά να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα. Όταν ένας ασθενής βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση, αντιμετωπίζει αυτά τα προβλήματα και απευθύνεται σε εμάς η οικογένεια, τότε γιατρός, νοσηλευτής και κοινωνικός λειτουργός επισκέπτονται το σπίτι, αξιολογούν την κατάσταση και τι προβλήματα υπάρχουν».
“Τώρα ετοιμάζουμε κι έναν ξενώνα μακροχρόνιας φροντίδας”
Στη συνέχεια, ο κ. Νικόλαος αναφέρει: «Τα πρώτα προβλήματα που πρέπει να λυθούν είναι ενδεχομένως κοινωνικής φύσεως (διαβίωση και συνθήκες, προβλήματα συνύπαρξης με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας). Αυτά τα αξιολογούν οι κοινωνικοί λειτουργοί και προσπαθούμε να βελτιώσουμε τις συνθήκες της ζωής, για να προσφέρουμε ποιότητα σε μια φάση που είναι πολύ δύσκολη και οι άνθρωποι μπορεί να αισθάνονται εγκαταλελειμμένοι. Ως “Γαλιλαία” απευθυνόμαστε βασικώς στους καρκινοπαθείς ασθενείς και σε αυτούς που πάσχουν από νόσο του κινητικού νευρώνα. Η ανακουφιστική φροντίδα, όμως, θα μπορούσε να δοθεί και σε καρδιοπαθείς (καρδιακή ανεπάρκεια), σε ανθρώπους που πάσχουν από AIDS και από άλλες ασθένειες και σε προγενέστερη ίσως φάση να γίνει ανακούφιση από τα συμπτώματα των ασθενών. Η “Γαλιλαία” δημιουργήθηκε βλέποντας ότι μια τέτοια ανακουφιστική φροντίδα δεν υπήρχε στην πατρίδα μας και υπήρχε απόλυτη αναγκαιότητα (πάνω από 135.000 συνάνθρωποί μας χρήζουν ανακουφιστικής φροντίδας κάθε έτος). Aρχισε η κινητοποίηση και της τοπικής κοινωνίας και εκπαιδεύσαμε πρώτα τους εαυτούς μας, τα μέλη που θα συμμετείχαν στη διεπιστημονική ομάδα, με επιστημονικά σεμινάρια σε όλες τις ειδικότητες που θα μπορούσαν να χρειαστούν. Κάποιοι, μάλιστα, πήγαν για εκπαίδευση σε αντίστοιχα κέντρα του εξωτερικού. Eίχαμε επικοινωνία με τέσσερα κέντρα στην Αγγλία. Εγώ πήγα στη Μόσχα, τη Βαρσοβία, τη Ρουμανία, την Κύπρο και με κάποια κέντρα εξ αυτών κάναμε αδελφοποίηση. Μπήκαμε στο υφιστάμενο δίκτυο των μονάδων ανακουφιστικής φροντίδας». Πώς, όμως, παρέχεται η φροντίδα στη «Γαλιλαία»;
Στο ερώτημα αυτό απαντάει ο μητροπολίτης Λαυρεωτικής: «Η φροντίδα αυτή παρέχεται με τρεις μορφές: η πρώτη είναι με κατ’ οίκον φροντίδα (αυτή καλύπτει το 80% διεθνώς). Η δεύτερη με τη μορφή ημερήσιας φροντίδας ή το κέντρο ημέρας. Το πρώτο το ξεκινήσαμε την 1η Μαρτίου 2010, το κέντρο ημέρας την 1η Νοεμβρίου 2011 και στις 12 Δεκεμβρίου του 2017 εγκαινιάσαμε και τον ξενώνα. Ο ξενώνας λειτουργεί υπό τη μορφή εντατικής φροντίδας, όχι θεραπείας, δεν είναι ΜΕΘ. Σε αυτόν μπορούν να έρθουν ασθενείς που βρίσκονται σε δυσκολότερη κατάσταση ή στην τελική φάση ή έχουν κουραστεί οι φροντιστές τους και πρέπει λίγο να ξεκουραστούν οι συγγενείς τους. Μπορούμε, λοιπόν, να τους πάρουμε για έναν μέσο όρο 15 ημέρες. Τώρα ετοιμάζουμε κι έναν ξενώνα μακροχρόνιας φροντίδας, για να μπορεί να μείνει κανείς παραπάνω, ιδίως αν δεν έχει περιβάλλον να τον φροντίσει στο σπίτι. Οι περισσότεροι επιλέγουν το σπίτι να είναι ο τόπος φροντίδας».
Δημοσιεύθηκε στα Παραπολιτικά
