Η μέρα που οι Ουκρανοί, έπαιξαν για την ζωή τους έναντι των Γερμανών Ναζί

Ήταν καλοκαίρι του 1942. Η Ουκρανία τελούσε υπό ναζιστική κατοχή. οι ποδοσφαιριστές της τοτε ομαδα της Ντιναμό Κιέβου εργάζονταν σε ένα αρτοποιείο στο Κίεβο.

Στον ελεύθερο χρόνο τους έπαιζαν ποδόσφαιρο, και αφου εντοπιστηκαν απο Γερμανους στρατιώτες, τους ζητήθηκε να δημιουργήσουν μια μικτή ομαδα, ώστε να δίνουν αγωνες εναντίον άλλων μικτών ομάδων, που άνηκαν στις στρατιωτικες μονάδες των Γερμανων.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΝΑΖΙΣΤΙΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ

Η Σταρτ, ήταν η μικτή ομάδα των Ουκρανών, αποτελούμενη από οκτώ ποδοσφαιριστές της Ντιναμό Κιέβου, του τοτε φαβορί της Ουκρανιας και αλλους τρεις της Λοκομοτίβ Κιέβου. Η Σταρτ νικουσε επανειλημμένα τις μικτές ομαδες των Γερμανών στρατιωτών, ωσπου μια μερα, οι Γερμανοι αποφασισαν να δημιουργησουν την πιο δυνατή ομάδα που μπορούσαν με την ελπιδα οτι θα κερδισουν την Σταρτ, αλλά οι Ουκρανοι την συνέτριψαν με 6-0.

Οταν ακολούθησε μια ήττα της Σταρτ από μια ομάδα Ούγγρων αιχμαλώτων, οι Γερμανοι πήραν την ευκαιρία να στείλουν την ομαδα της Γερμανικης Αεροποριας ονοματι Flakelf, με μια δευτερη ελπιδα πως αυτη την φορα θα τα καταφέρουν. Εκεινος ο αγωνας ειχε παρει μεγαλη εκταση, τοσο στις εφημεριδες οσο και σε ολη την ουκρανια. Ο αγώνας έγινε στο στάδιο της σημερινης Ζενιτ Αγιας Πετρουπολης στην Ρωσια στις 5.00 το απόγευμα. Εκει οι Θεατές ήταν μόνο Γερμανοί φαντάροι και Ουκρανοί δοσίλογοι αστυνομικοί ενώ υπηρχαν στρατιώτες με τεράστια λυκόσκυλα, που έδιωχναν τους ουκρανούς υποστηρικτες της Σταρτ, που ήθελαν να δουν τον αγώνα και να την υποστηρίξουν.

Για διαιτητής στον τοτε αγωνα «ορίστηκε» ένας αξιωματικός των Ες-Ες. Λίγο πριν αρχίσει ο αγώνας ο αρχηγός της Στάρτ και ο τερματοφυλακας της, Νικολα Τσουσεβιτς, επιστρατευτηκε τις νεες φανελες της ομαδας, οι οποιες ειχαν το κοκκινο χρωμα προς τιμην της Σοβιετικης Ενωσης, ενώνοντας τους συμπαίκτες του και λέγοντας: « Σας καλώ σήμερα για να παίξουμε για αυτό το χρώμα, που είναι το χρώμα της σημαίας μας της Σοβιετικής Ένωσης και να τους δείξουμε ότι αυτή η σημαία δεν χάνει ποτέ». Την ώρα που τελείωσε τον λόγο προς τους συμπαίκτες του, ο αρχηγός των Ουκρανών, μπήκε στα αποδυτήρια ο Γερμανός διαιτητής λεγοντας πως συμφωνα με τους κανονες θα επρεπε να χαιρετουν ναζιστικα. Οταν ομως οι ομαδες εισήλθαν στον αγωνιστικο χωρο, οι Ουκρανοί αμφισβήτησαν τα λεγόμενα του αξιωματικού, και κατα την διαρκεια της υπόκρουσης του ναζιστικου υμνου, με ολους τους Γερμανους να χαιρετουν εχοντας σηκωμενο το χερι, δεν σηκωσαν το χερι τους για να χαιρετήσουν.

Στο ξεκίνημα του αγώνα, δεν αρχισαν να ερθουν οι κλωτσιες, οι αγκωνιες, τα κλαδεματα, ή ακομα και τα τραβηγματα απο τις φανελες, συμφωνα με τον γιο ενος παικτη των Σταρτ, τονιζοντας το ποσο κτηνώδης ήταν η εξέλιξη του αγώνα, με τον διαιτητη να είναι σαφώς υπερ της Γερμανικης ομαδας. Αφου το ημίχρονο έληξε 3-1 υπερ των ουκρανων, εισβαλει στα αποδυτήρια των σταρτ, ο Γερμανός διοικητής της πόλης, συνοδευομενος απο αξιωματικους των ΕΣ-ΕΣ. Εκει ο διοικητης εκανε λογο στους παικτες, πως παρα τις ικανότητες τους, θα πρέπει να χάσουν, τονιζοντας να υπολογίσουν την ευθυνη των πραξεων τους, αν έκαναν το αντίθετο. Παρα την απειλη του, οι ουκρανοι παικτες, αδιαφορούσαν υποτιμητικα τους Γερμανους κατα την διαρκεια του μονολόγου, με τον εναν παικτη ειτε να δενει τα κορδονια του, ειτε με τον αλλον να πινει νερο, ή να κανει διατασεις ή ακομα και να φτιαχνει τα μαλλια του.

Κανενας δεν εδωσε καμια σημασια. Στην εκκίνηση του δευτέρου ημιχρόνου, ο Αλεξέι Κλιμένκο, ενας εκ των 11 παικτων της Σταρτ, χόρεψε στο ταψί πέντε ναζί παίκτες, περνώντας τους με τρίπλες και βρισκόμενος σε τετ α τετ με τον Γερμανό τερματοφύλακα, καταφερνει να τον ζαλίσει και να τον ρίξει κάτω, με απανωτες προσποιήσεις. Με το που φτάνει στην γραμμη του άδειου τέρματος, ο Ουκρανός χαμογελάει επιδεικτικα, και γυρίζει την πλάτη του, σουτάροντας με δύναμη προς το κέντρο του γηπέδου.

Έξαλλος ο διαιτητης ληγει τον αγωνα μολις στο 85′, με τους ουκρανους να πανηγυρίζουν την νικη τους, και με τους Γερμανους να φευγουν εκνευρισμενοι απο τον αγωνιστικο χωρο.

Η ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΩΝ ΠΑΙΚΤΩΝ ΚΑΙ Η ΦΥΛΆΚΗΣΗ ΣΤΗΝ ΣΊΡΕΤΖ

Μια εβδομάδα μετά, το βράδυ της 16ης Αυγούστου όσοι παίκτες της Start, συμμετείχαν στον αγώνα, συνελήφθησαν από τους Γερμανούς, σε εναν αγωνα εναντι της Ρουκ, η οποια ηταν μια ακομα απεσταλμενη ομαδα, της Γερμανικη μοναδας. Οι παικτες κατηγορηθηκαν για κατασκοπεια, με τους Γερμανους να απετουν αμέσως την διάλυση της Σταρτ, και ζητώντας την σύλληψή τους, και την φυλακιση τους στο στρατοπεδο συγκεντρωσης της Σιρετζ.

Εκει τον Φεβρουάριο, τρεις παικτες καταφεραν να δραπετευσουν απο το στρατοπεδο, ενω αλλοι παικτες εχασαν την ζωη τους υποκύπτωντας απο βασανιστηρια και ξυλοδαρμο, και αλλοι στην προσπάθειά τους να κανουν εξεγερση, πιαστηκαν επ’ αυτοφώρω και εκτελεστηκαν απο Γερμανους στρατιωτες. Ο αγωνας αυτος ονομαστηκε ο αγωνας του θανατου, αφήνοντας πολλες πληγες στην ιστορια της Ντιναμο Κιεβου, για τους ποδοσφαιριστες που εχασαν την ζωη τους, που τιμησαν την φανελα τους, και την ιδια την Σοβιετικη Ενωση.

Εξω απο το πρώην στάδιο «Ζενίτ» και νυν «Σταρτ» στο Κίεβο, υπαρχει ενα άγαλμα που αναπαριστά την εικόνα τεσσάρων ποδοσφαιριστών, που στέκονται αιώνιο σύμβολο θάρρους και αυταπάρνησης. «Η δόξα σας δεν θα ξεθωριάσει στους αιώνες…» αναφέρει η επιγραφή, για εκείνους τους ανθρώπους που μπόρεσαν να μη δειλιάσουν, κοιτάζοντας κατάματα το θάνατο….

Γράφει ο Αντώνης Κυράννας

Δείτε τις ειδήσεις από την Ανατολική Αττική και όλη την Ελλάδα και όλο τον κόσμο στο irafina.gr.
Κάντε like στη σελίδα του irafina.gr στο Facebook
Ακολούθηστε το irafina.gr στο Twitter

© 2022 - iRafina. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.

© 2022 - iRafina. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.