Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας ονομάστηκε, όχι άδικα, ως ο άρχοντας της ελληνικής κωμωδίας. Έζησε μια ζωή γεμάτη δόξα, επιτυχίες και τεράστια αγάπη από το κοινό. Η προσωπική του ζωή πλούσια, με θυελλώδεις έρωτες και δύο γάμους. Μέχρι σήμερα οι ατάκες και οι σκηνές από τις ταινίες που γέμιζαν τους κινηματογράφους, μένουν αξέχαστες.
Ο αγαπημένος ηθοποιός δημιούργησε μια ευτυχισμένη οικογένεια και απέκτησε δύο παιδιά.
Παντρεύτηκε το 1945 την επίσης ηθοποιό Γιούλη Γεωργοπούλου, με την οποία απέκτησε ένα γιο, τον δημοσιογράφο, συγγραφέα και πρώην βουλευτή Δημήτρη Κωνσταντάρα, ο οποίος του χάρισε δυο εγγόνια: την Παυλίνα (1974) και τον Λάμπρο (1979).
Ο γάμος ήταν επεισοδιακός, καθώς ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, έστησε τη νύφη στην εκκλησία για μία ώρα, γιατί άκουγε από το ραδιόφωνο τον αγώνα της ΑΕΚ. Ήταν φανατικός οπαδός. Μάλιστα, όταν έφτασε ήταν φανερά εκνευρισμένος, γιατί η αγαπημένη του ομάδα είχε χάσει.
Οι καλύτερες ατάκες που… υπογράφει ο Λάμπρος Κωνσταντάρας
Ο έρωτας με την Χριστίνα Σύλβα και την Άννα Καλουτά
Δεν είναι τυχαίο που στο Παρίσι το 1931, τον φώναζαν «Le beau Grec» δηλαδή ο όμορφος Έλληνας.
Με την Άννα Καλουτά γνωρίζονταν από τον πόλεμο του ’40, όταν τον είχε συναντήσει για πρώτη φορά τραυματισμένο σε νοσοκομείο. Ο έρωτάς τους γεννήθηκε όταν έπαιζαν μαζί στον θίασο της Κοτοπούλη. Αρχικά οι καβγάδες τους ήταν τόσο έντονοι που η Κοτοπούλη τους ρωτούσε αν είναι ερωτευμένοι. Έξαλλοι και οι δύο απαντούσαν θυμωμένα… «Εγώ μ’ αυτή την ψηλογαϊδούρα;» έλεγε ο Λάμπρος. «Εγώ μ’ αυτόν τον άχαρο ψηλέα;» έλεγε η Καλουτά.
Όλα μεταξύ τους άλλαξαν όταν τα ερωτικά φιλιά που έδιναν στην παράσταση από ψεύτικα άρχισαν να γίνονται αληθινά. «Ωραία φιλάς» της είπε ένα βράδυ μετά την παράσταση ο Κωνσταντάρας.
«Κι εσύ» του απάντησε η Καλουτά κι κάπου εκεί ένας έρωτας τρελός ξεκίνησε. Για την Άννα Καλουτά ο Λάμπρος Κωνσταντάρας ήταν ο άντρας που αγάπησε πιο πολύ στη ζωή της και ο πρώτος άντρας που δόθηκε ερωτικά. Κάποια στιγμή έμεινε έγκυος, έχασε όμως και τα δυο αγόρια από διπλή κύηση. Ο δυνατός αυτός έρωτας, διήρκεσε από το 1949 μέχρι το 1954.
Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας με την Χριστίνα Σύλβα συνεργάζονται το 1957 στο έργο του Σόμερσετ Μομ “Η λαίδη εξοφλεί” στο θέατρο “Ιντεάλ” (οδός Πανεπιστημίου), όπου ο Λάμπρος συμπρωταγωνιστεί δίπλα στην μεγάλη θεατρίνα Κατερίνα Ανδρεάδη και η Χριστίνα Σύλβα κάνει το ντεμπούτο της στην σκηνή.
Σύντομα η γνωριμία θα εξελιχθεί σε μια δυνατή και τρυφερή σχέση, λίγα χρόνια μετά τον θυελλώδη έρωτα του με την μεγάλη κυρία της επιθεώρησης και του μουσικού θεάτρου Άννας Καλουτά.
Στο πρόσωπο της πανέμορφης και ταλαντούχας νεαρής ηθοποιού θα βρει τον άνθρωπο που θα του δώσει ζωντάνια, χαρά και υπέροχα συναισθήματα, εντυπωσιασμένος από τα νιάτα, τον χαρακτήρα και τα συγκλονιστικά πράσινα μάτια της που αποτυπώθηκαν μαγικά από τον κινηματογραφικό φακό.
Εκείνη θα τον ερωτευθεί βαθιά, γοητευμένη από την αρχοντιά και την προσωπικότητά του, αποτελώντας γι’ αυτήν τον μέντορα που θα την βοηθήσει καλλιτεχνικά μέσα από τις γνώσεις και την εμπειρία του και θα την χρίσει πρωταγωνίστρια τόσο στο θέατρο όσο και τον κινηματογράφο.
Για τα επόμενα τέσσερα χρόνια αποτελούν ένα από τα πιο γνωστά καλλιτεχνικά ζευγάρια με κοινές κοσμικές εμφανίσεις, επιτυχημένες συνεργασίες στο πανί και την σκηνή και μια εξίσου επιτυχημένη μεγάλη περιοδεία σε όλη την Ελλάδα την χειμερινή περίοδο 1958-59. Το 1961 αποφασίζουν να τραβήξουν διαφορετικούς δρόμους μετά την άρνησή του στην πρόταση της να παντρευτούν, λόγω διαφοράς της ηλικίας τους.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ένα ακόμη σπάνιο καρέ με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα
Ο «μπον βιβέρ» του ελληνικού κινηματογράφου, Λάμπρος Κωνσταντάρας, γεννήθηκε στις 13 Μαρτίου του 1913. Βέρος Αθηναίος και γόνος αριστοκρατικής οικογένειας, δεν άργησε να ξεδιπλώσει το υποκριτικό του ταλέντο, ξεκινώντας από το Παρίσι το 1937. Λίγα χρόνια αργότερα, παρέα με τον Φίνο, έκαναν την πρώτη σύγχρονη ομιλούσα ταινία «Το Τραγούδι του Χωρισμού» (1940).
Η συνέχεια είναι λίγο-πολύ γνωστή, με ταινίες-διαμάντια και ρόλους αξεπέραστους ακόμα και σήμερα.
Όπως γράφει ο συλλέκτης και λάτρης του ελληνικού κινηματογράφου Άρης Λουπάσης, πρόκειται για μία κλασική ταινία που αποτελεί την πρώτη ομιλούσα με σύγχρονο ήχο στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου και την πρώτη και τελευταία απόπειρα του Φίνου.
Αναλυτικά, όπως γράφει ο Άρης Λουπάσης: “Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας στην πρώτη κινηματογραφική του εμφάνιση στην Ελλάδα το 1939 σε ηλικία είκοσι έξι ετών, στην ταινία “Το τραγούδι του χωρισμού”. Μια κλασική πλέον ταινία καθώς αποτελεί την πρώτη ομιλούσα με σύγχρονο ήχο στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου και την πρώτη και τελευταία σκηνοθετική απόπειρα του Φίνου ο οποίος τέσσερα χρόνια αργότερα θα ιδρύσει την δική του εταιρεία αλλάζοντας θεαματικά τα δεδομένα της μεγάλης οθόνης”.
Η ταινία σε παραγωγή Σκούρας Φίλμ κάνει πρεμιέρα τον Απρίλιο του ’40, με τα γυρίσματα να γίνονται το ’39 σε ένα υπερσύγχρονο για την εποχή στούντιο στο Καλαμάκι όπου ο Φίνος αναλαμβάνει όλη την τεχνική επεξεργασία και το οποίο καταστρέφεται στα χρόνια της Κατοχής.
Παρά το γεγονός ότι δεν κάνει την αναμενόμενη εισπρακτική επιτυχία, παραμένει ωστόσο ιστορική και για πολλά χρόνια θεωρείται χαμένη λόγω πολέμου μέχρι που μια φθαρμένη κόπια θα ανακαλυφθεί στην Αίγυπτο και θα αποκατασταθεί από την Ταινιοθήκη της Ελλάδας το ’94. Ο μεγάλος Έλληνας ηθοποιός θα δώσει μέσα από την ερμηνεία του ευρωπαϊκό αέρα στην ταινία καθώς ένα χρόνο πριν το ’38, επιστρέφει από το Παρίσι μετά από επτάχρονη παραμονή στην Γαλλική πρωτεύουσα.
Εκεί με αρχικό στόχο να σπουδάσει χρυσοχοΐα για να συνεχίσει την παράδοση της οικογένειας, θα ασχοληθεί ως μοντέλο και αργότερα θα σπουδάσει υποκριτική όπου θα σημειώσει αξιόλογη πορεία στις θεατρικές σκηνές του Παρισιού και τον γαλλικό κινηματογράφο με το όνομα Κωνστάν Νταράς. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα το ’38 για να εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, θα εμφανιστεί στην συνέχεια με μεγάλη επιτυχία στις Αθηναϊκές σκηνές, με τον πόλεμο του ’40 να διακόπτει την καριέρα του όπου στην πρώτη γραμμή ως Έφεδρος Ανθυπολοχαγός θα πολεμήσει με όλη του την ψυχή.
Η καριέρα που θα ακολουθήσει για τα επόμενα σαράντα χρόνια είναι πλέον γνωστή γεμάτη δόξα και αμέτρητες επιτυχίες στο πανί και την σκηνή, αποκτώντας την δική του σημαντική θέση στους κορυφαίους Έλληνες κωμικούς που συνεχίζουν μέχρι σήμερα να λατρεύονται με τρόπο ξεχωριστό”.
enikos.gr
