Και στον Μαραθώνα έκαναν την εμφάνιση τους Μωβ μέδουσες σύμφωνα με όσα ανέφερε σε σχόλιο του αναγνώστης του irafina.gr, με αφορμή την εμφάνιση μωβ μεδουσών σε παραλία του Ευβοϊκού
Όπως ανέφερε οι μωβ μέδουσες εμφανίστηκαν πριν από περίπου δύο εβδομάδες στη παραλία του Μαραθώνα από το camping προς την Αγία Κυριακή κατά μήκος της ακτογραμμής.
Όπως αναφέρει μέτρησε περίπου στις δέκα. Επίσης εντόπισε ακόμα δύο στον Σχινιά
Οι λόγοι που ευνοούν την εξάπλωσή τους
Η μείωση του πληθυσμού των ψαριών, που είναι κυνηγοί τους αλλά και η μείωση των πληθυσμών των θαλάσσιων χελώνων που είναι ο βασικός κυνηγός τους ευνοεί την εξάπλωση των μεδουσών. Η μωβ μέδουσα είναι πελαγικό είδος και ζει σε τροπικά νερά. Έχει μέγιστο μήκος τα 10 εκατοστά σε διάμετρο και το μήκος των πλοκαμιών μπορεί να φτάσει μέχρι 10 μέτρα. Κυρίως τρέφεται με σάλπες, διάφορα χιτωνοφόρα, πλακτονικά καρκινοειδή και αυγά ψαριών. Οι μεγαλύτεροι φυσικοί θηρευτές της μέδουσας είναι η δερματοχελώνα, η καρέτα καρέτα, ο τόνος, ο ξιφίας και το φεγγαρόψαρο. Όταν είναι νεαρή το χρώμα της είναι πορτοκαλό – καφέ και όταν ενηλικιώνεται παίρνει έντονο πορφυρό-μωβ χρώμα.
Η αναγνώριση γίνεται από τα εξωτερικά μορφολογικά χαρακτηριστικά της, δηλαδή τι χρώμα είναι, αν έχει βούλες ή ρίγες στην καμπάνα της, αν φαίνονται οι γονάδες τις και τι σχήμα έχουν (για διάφανες μέδουσες, όπως π.χ. οι Aurelia sp.), πως είναι τα πλοκάμια τους σε σχήμα και αν έχουν κάποια χρώματα διαφορετικά ή λωρίδες στα πλοκάμια ή στην καμπάνα τους.
«Το κάθε είδος μέδουσας κάνει μια φυσική έξαρση ανά κάποια χρόνια. π.χ. η Μεσογειακή μέδουσα (Cotylorhiza tuberculata) έχει έξαρση κάθε χρόνο τον Αύγουστο, ενώ η Μέδουσα Πυξίδα (Chrysaora hysoscella) έχει έξαρση κάθε χρόνο από Μάρτιο μέχρι μέσα Μαϊου. Η μωβ μέδουσα (Pelagia noctiluca) είχε φυσική έξαρση κάθε 8 με 10 χρόνια και οι εξάρσεις τους κρατούσανε μέχρι 4 χρόνια μάξιμουμ. Αλλά λόγω κάποιων παραγόντων όπως π.χ. η κλιματική αλλαγή, η υπεραλίευση, η έλλειψη θηρευτών, κ.α. έχει βοηθήσει αυτές τις εξάρσεις να γίνονται πιο συχνά και με μεγαλύτερη εξάπλωση», εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο Χρήστος Τακλής που είναι Θαλάσσιος και Conservation Βιολόγος και Διαχειριστής του Ελληνικού Παρατηρητηρίου Βιοποικιλότητας. Σχεδόν όλα τα είδη μεδουσών απαντώνται στα βαθιά νερά και μακριά από τις παραλίες. Αλλά επειδή η μετακίνηση τους είναι παθητική καθώς παρασύρονται από θαλάσσια ρεύματα και κύματα, εξαρτώνται αποκλειστικά από τους ανέμους, τα κύματα, και κυρίως από τα υποθαλάσσια ρεύματα.
Οδηγίες για την αντιμετώπιση του τσιμπήματος
Ο Γεώργιος Ζαραφωνίτης, δερματολόγος – αφροδισιολόγος, μίλησε επίσης στην ΕΡΤ για το θέμα και έδωσε οδηγίες για την αντιμετώπιση του τσιμπήματος:
Με το που θα βγει ο λουόμενος έξω πρέπει να δούμε αν έχει κολλημένα πλοκάμια πάνω του και να τα απομακρύνουμε με θαλασσινό νερό.
Τοπικά θα πρέπει να τοποθετηθεί πάγος χωρίς τρίψιμο ή παγωμένο αναψυκτικό τυλιγμένο με ένα πανί.
Θα μπορούσε να βοηθήσει μια κρέμα κορτιζονούχα ή αντισταμινική, ενώ αυτό που έχουμε δει ότι βοηθάει τοπικά είναι ένα διάλειμμα μαγειρικής σόδας ανακατεμένη με θαλασσινό νερό.
Οι παλιές μέθοδοι με ξίδι και αμμωνία δεν βοηθούν.
Ο κ. Ζαραφωνίτης σημειώνει ότι εάν τυχόν εμφανιστούν δύσπνοια, χαμηλή πίεση, εμετός, θα πρέπει να αναζητήσουμε τη βοήθεια γιατρού ή φαρμακοποιού.
Όσον αφορά στα παιδιά, τόνισε ότι η ευαισθητοποίησή τους ως προς το ενδεχόμενο αναφυλαξίας είναι μικρότερη, ιδιαίτερα για παιδιά τα οποία δεν είχαν στο παρελθόν έρθει σε επαφή με μέδουσα.
«Στα παιδιά όμως είναι αυξημένη η τοξική επίδραση και έτσι θα έχουν περισσότερο πόνο που μπορεί να κρατήσει ακόμα και δύο ή τρεις εβδομάδες. Αυξημένη θα είναι επίσης η ερυθρότητα ή το οίδημα. Έχουν υπάρξει αναφορές για φουσκάλες που έχουν κρατήσει ακόμα και έξι μήνες» κατέληξε ο γιατρός.
