Εικόνες με σκυλιά κρεμασμένα σε κλαδιά δέντρων, τεμαχισμένα ή χτυπημένα σε διάφορα σημεία του σώματος, ζώα δεμένα με αλυσίδα σε κάποιο ερημωμένο σημείο χωρίς…
… τροφή και νερό, κουτάβια τοποθετημένα μέσα σε χάρτινες κούτες που βρίσκονται πεταμένες στους κάδους απορριμμάτων και τετράποδα εγκαταλελειμμένα σε κεντρικούς δρόμους με σπασμένα άκρα, είναι κάποιες μόνο από τις εικόνες που, δυστυχώς, είναι σχεδόν καθημερινά φαινόμενα τον τελευταίο καιρό στη χώρα μας.
Πλέον, όλο και πιο συχνά έρχονται στο φως της δημοσιότητας περιπτώσεις κακοποίησης ανά την Ελλάδα που ακόμη και ο πιο νοσηρός νους θα αδυνατούσε να συλλάβει.
Ενδεικτική είναι η περίπτωση της βάναυσης θανάτωσης δύο μικρόσωμων σκυλιών στο δημοτικό κυνοκομείο Σερρών που σημειώθηκε το περασμένο Σάββατο 23 Ιουλίου. Τα άτυχα τετράποδα βρέθηκαν νεκρά μέσα σε μια σακούλα, ένα εκ των οποίων ήταν απανθρακωμένο.
O Wilson (φωτο) είναι το ένα από τα σκυλιά του κυνοκομείου που σκότωσε ο συμβασιούχος υπάλληλος.
Ο 37χρονος δράστης, που ήταν μάλιστα και συμβασιούχος υπάλληλος του κυνοκομείου, αφού καταδικάστηκε σε 1 χρόνο φυλάκιση με αναστολή και πρόστιμο αξίας 5.000 ευρώ, άσκησε έφεση στην απόφαση κι έτσι αφέθηκε ελεύθερος. Σύμφωνα με όσα είπε ο πατέρας του στην Ιωάννα, εθελόντρια του κυνοκομείου και μάρτυρα στο δικαστήριο, ο 37χρονος ήταν για 18 χρόνια τοξικομανής και παρακολουθούταν από έναν ψυχίατρο και δύο ψυχολόγους. «Μου είπε πως ο γιος του ήταν καθαρός τους τελευταίους μήνες αλλά όσοι είμαστε εδώ δεν καταλάβαμε ποτέ πως ο συγκεκριμένος υπάλληλος είχε σχέση με ναρκωτικά στο παρελθόν. ‘Εδειχνε να αγαπά πολύ τα ζώα και ήταν ήρεμος κι ευγενικός με όλους», εξηγεί.
Η Μάνια (φωτο) είναι το δεύτερο σκυλί που βρέθηκε νεκρό στο κυνοκομείο.
Η ίδια πάντως τα μεσάνυχτα της επόμενης ημέρας δέχθηκε απειλητικό τηλεφώνημα από κάτοικο της περιοχής που της είπε πως θα της κάψει το αυτοκίνητο και θα πάθει ό,τι έπαθαν τα δυο άτυχα σκυλιά. Όπως αποκάλυψε η νεαρή γυναίκα, πρόκειται για «φιλόζωους του καναπέ» που υπάρχουν στην περιοχή και πιστεύουν πως οι εθελοντές του κυνοκομείου είτε συγκαλύπτουν τον δράστη είτε συμμετείχαν στη δολοφονία των ζώων. «Πως μπορεί να συμβαίνει αυτό αφού εμείς οι ίδιοι οδηγήσαμε την αστυνομία στο σπίτι του 37χρονου άνδρα και ο ίδιος παραδέχθηκε τις πράξεις του στο δικαστήριο;», διερωτάται και προσθέτει: «δεχόμαστε συνέχεια πόλεμο από ανθρώπους που ποτέ δεν έχουν βοηθήσει αδέσποτο, αλλά δηλώνουν φιλόζωοι και οι δράσεις τους περιορίζονται σε αναρτήσεις στο διαδίκτυο. Δυστυχώς κάποιοι άνθρωποι με τον φερετζέ της φιλοζωίας προσπαθούν να κερδίσουν χρήμα και προβολή».
Πάντως, αυτό δεν είναι το μόνο περιστατικό κακοποίησης που έλαβε χώρα στην περιοχή. Φόλες, παραμέληση και κρεμάσματα ζώων, είναι σχεδόν καθημερινά φαινόμενα , ιδιαίτερα στα χωριά γύρω από την πόλη. Μάλιστα, οι πρακτικές αυτές είναι τόσο φυσιολογικές στις αγροτικές περιοχές που κάποιες γυναίκες μεγάλης ηλικίας τηλεφωνούν για καταγγελίες στα κρυφά διότι ντρέπονται μήπως το μάθουν οι συγχωριανοί τους.
«Η στιγμή που δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι όταν αντίκρισα πολλά σκυλιά μαζί κλεισμένα σ’έναν μικρό χώρο, χωρίς φαγητό και νερό. Το ένα έτρωγε το άλλο ενώ κάποια τρεφόντουσαν από τα πτώματα που υπήρχαν μέσα», δηλώνει. Όπως μας λέει, πρόκειται για μια υπόθεση γνωστή στην τοπική κοινωνία η οποία ωστόσο δεν έλαβε διαστάσεις διότι αυτός που μάντρωνε τα ζώα απειλούσε τους κατοίκους λέγοντας τους πως είναι συγγενής του πρωθυπουργού ή… υπάλληλος της Ιντερπόλ.
«Δεχόμαστε απειλές και μας δέρνουν»
Ανάλογη είναι η κατάσταση και στο Αγρίνιο όπου σε καθημερινή βάση εθελοντές της φιλοζωική οργάνωσης απειλούνται από κατοίκους της περιοχής. Όπως μας είπε η κ. Ρούλα, πρόεδρος του συλλόγου, κάθε φορά που βγαίνει στους δρόμους για να ταΐσει τα αδέσποτα, την απειλούν τόσο για τη ζωή των ζώων όσο και για τη σωματική ακεραιότητά της. «Με προειδοποιούν πως θα δηλητηριάσουν τα ζώα και πως θα με χτυπήσουν. Ένας άνδρας μάλιστα κατέβηκε από το αυτοκίνητό του και με έσπρωξε. Δε μπορείτε να φανταστείτε τι περνάμε, μόνο αν το βιώσει κάποιος, θα καταλάβει», δηλώνει.
Εκτός από τις φόλες, τον ξυλοδαρμό και τις θανατώσεις, ιδιαίτερα έντονο είναι στην περιοχή και το φαινόμενο της εγκατάλειψης των ζώων. Σύμφωνα με την πρόεδρο του σωματείου, σε μια τέτοια πράξη προχωρούν κυρίως οι φοιτητές που παίρνουν ένα σκύλο, τον κρατάνε το χειμώνα και το καλοκαίρι που φεύγουν, τον εγκαταλείπουν στο δρόμο. «Θα περίμενε κανείς πως η νέα γενιά θα ήταν περισσότερο ευαισθητοποιημένη αλλά δυστυχώς δεν είναι. Σαφώς υπάρχουν και οι φωτεινές εξαιρέσεις παιδιών που πήραν κάποιο κακοποιημένο ζώο για να το φιλοξενήσουν ώσπου να βρεθεί κάποιος να το υιοθετήσει και τελικά το κράτησαν και το έχουν μέχρι σήμερα», τονίζει.
Σε μια προσπάθεια ευαισθητοποίησης της τοπικής κοινωνίας σε θέματα που αφορούν στην εγκατάλειψη και κακοποίηση των τετράποδων, τα μέλη του συλλόγου από τον ερχόμενο Σεπτέμβρη θα πραγματοποιούν ομιλίες σε σχολεία προκειμένου να ενημερώσουν τα παιδιά για ζητήματα γύρω από τα ζώα και τα δικαιώματα αυτών.
«Πλέον παρατούν στο δρόμο και σκυλιά ράτσας»
Στον Ασπρόπυργο η κατάσταση δεν διαφέρει σχεδόν καθόλου από τις προαναφερθείσες περιοχές μιας κι εκεί σημειώνονται καθημερινά ανάλογα περιστατικά. Εκείνο που ίσως μπορεί να χαρακτηριστεί ως νέο φαινόμενο, είναι πως σύμφωνα με εθελόντρια της περιοχής, ο κόσμος πια δεν παρατά μόνο τα ζώα που υιοθέτησε από κάποιο καταφύγιο αλλά κι εκείνα για τα οποία πλήρωσε και μάλιστα αδρά. Έτσι, μαλτέζ, τζακ ράσελ, ακίτα, πιτ μπουλ και πολλά άλλα σκυλιά που παλιότερα συναντούσε κανείς σε σπίτια και pet shops, εγκαταλείπονται στο δρόμο και αφήνονται στο έλεος της τύχης τους.
Αυτό πάντως που δυσκολεύει σε μεγάλο βαθμό το έργο των λιγοστών εθελοντών της περιοχής είναι η αδιαφορία και σε κάποιες περιπτώσεις ο φόβος των κατοίκων που έχουν γίνει κατά καιρούς μάρτυρες κακοποίησης ή εγκατάλειψης.
«Υπάρχει στην περιοχή ένας άνδρας ψυχικά άρρωστος που πυροβολεί σκυλιά και γάτες. Πολλοί μας είπαν πως τον έχουν δει με τα μάτια τους να το κάνει αλλά κανείς δεν τον καταγγέλει. Επίσης, κάποιοι μας κατήγγειλαν πως είδαν αυτοκίνητο διερχόμενο να πετά στο δρόμο κουτί με κουτάβια. Πήραν μάλιστα και τον αριθμό της πινακίδας του εν λόγω οχήματος αλλά όχι την αστυνομία. Φοβούνται», υπογραμμίζει η 21χρονη Φένια, εθελόντρια της περιοχής.
Η σκηνή που τη σημάδεψε περισσότερο όσο καιρό ασχολείται με την προστασία των τετράποδων, ήταν η θέα ενός άγρια χτυπημένου σκύλου, στο κεφάλι του οποίου υπήρχαν αίματα και πολλά σκουλήκια.
«Κάποιος πιθανότατα το χτύπησε δυνατά στο κεφάλι και μετά το παράτησε», αναφέρει φανερά λυπημένη.
«Σημαντικά τα μηνύματα που δέχονται τα παιδιά μέσα στην οικογένεια»
Σε κάθε περίπτωση, αυτό που προκαλεί έντονο προβληματισμό μετά από μία βάναυση κακοποίηση είναι το πώς μπορεί ένας άνθρωπος να φέρεται με τόση βαρβαρότητα και σαδισμό σ’ένα ανυπεράσπιστο πλάσμα. ένα από τα βασικά ερωτήματα που γεννιούνται σε πολλοί είναι εκείνοι που αναρωτιούνται για ποιο λόγο κάποιοι άνθρωποι φέρονται με τόσο βάναυσο τρόπο σε ανυπεράσπιστα πλάσματα, όπως είναι τα ζώα. Σύμφωνα με τον Δημήτρη Παπαδημητριάδη MD MSc ψυχίατρο- ψυχοθεραπευτή, εκείνοι που απολαμβάνουν την κακοποίηση των ζώων στην πραγματικότητα αντλούν ευχαρίστηση από την κατάχρηση εξουσίας.
«Ακριβώς επειδή αισθάνονται μια έλλειψη ελέγχου ή δύναμης σε άλλους τομείς της ζωής τους, νιώθουν ότι γίνονται ισχυροί με την αδίστακτη επιβολή της κυριαρχίας τους πάνω σε αδύναμους και ευάλωτους στόχους», δηλώνει ο ίδιος στα parapolitika.gr. Άλλωστε, όπως εξηγεί, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι πολλές μελέτες που αφορούν σε σειριακούς βιαστές και δολοφόνους, επιβεβαιώνουν ότι σχεδόν οι μισοί από αυτούς έχουν βασανίσει ζώα κατά την παιδική ηλικία και δεν είναι λίγοι εκείνοι που συνεχίζουν και ως ενήλικες.
«Πρόκειται δηλαδή για συμπεριφορές που απαντούμε σε ανθρώπους στους οποίους συνυπάρχει η ψυχοπαθητική διαταραχή της προσωπικότητας με το παραβατικό ιστορικό, ή με αλλά στοιχεία της σκοτεινής τριάδας της προσωπικότητας, που περιλαμβάνει ακόμη τον μακιαβελισμό και τον ναρκισσισμό, άτομα δηλαδή με έντονη παρορμητικότητα, ανένδοτο εγωισμό, φτωχή ενσυναίσθηση και έλλειψη τύψεων για πράξεις που παραβιάζουν τις ελευθερίες και τα δικαιώματα των άλλων».
Όπως επισημαίνει ο γνωστός ψυχίατρος, ο τυπικός ζωοσαδιστής είναι το εννιάχρονο αγόρι με ιστορικό παραμέλησης ή κακοποίησης από τους γονείς και με μάλλον μέση νοημοσύνη.
«Έχει, επομένως, τη δική της ξεχωριστή σημασία η φροντίδα που δέχονται τα παιδιά στην οικογένεια, και βέβαια τα μηνύματα και πρότυπα που προβάλλονται στα παιδιά από γονείς. Ειδικά σε ό,τι αφορά στο τελευταίο, ο σεβασμός για το σύνολο της φύσης, όχι μόνο μέσω της συμπεριφοράς προς τα ανυπεράσπιστα ζώα, αλλά ακόμη και προς τα ενοχλητικά έντομα…, είναι μια στάση ζωής που μαθαίνουμε από το σπίτι μας», καταλήγει.
Κέλλυ Φαναριώτη
Πηγή: www.parapolitika.gr
