Οι γιατροί είχαν πει στους γονείς της ότι η κόρη τους ίσως δεν μπορέσει να μιλήσει ποτέ. Και ότι ίσως δεν θα μπορούσε να αναπτύξει φυσιολογικές σχέσεις, όπως παιδιά της ηλικίας της.
Κι όμως, η 6χρονη Iris από τη Βρετανία όχι μόνο μίλησε, αλλά είδε τη ζωή της να αλλάζει από τη μια μέρα στην άλλη, χάρη σε μια γάτα ράτσας Maine Coon: την Thula.
Η ιστορία ξεκινάει πριν από μερικά χρόνια, όταν η μικρή Iris διαγνώστηκε με «μια βαριά μορφή αυτισμού», όπως ανέφερε η μητέρα της, μιλώντας στο BBC.
«Οταν πήραμε τη διάγνωση για τον αυτισμό, οι γιατροί ήταν πολύ απαισιόδοξοι», είπε η μητέρα τής Iris.
Και συνέχισε: «Μας είπαν ότι ίσως δεν μπορέσει να μιλήσει ποτέ. Και ότι ίσως δεν θα είναι σε θέση να αναπτύξει τις σχέσεις που άλλα παιδιά μπορεί να έχουν. Και μετά πήραμε την Thula και όλα άλλαξαν. Υπήρξε μια αξιοσημείωτη διαφορά. Πλέον, η Iris ήταν σε θέση να επικοινωνήσει μαζί μας για το τι ήθελε, λέγοντας αρχικά “περισσότερη γάτα” και “άρρωστη γάτα” – μας έδινε οδηγίες».
Το πρώτο δείγμα αλλαγής της Iris έγινε εμφανές ήδη από τις πρώτες ημέρες που οι γονείς της αγόρασαν τη γάτα. Ενώ μέχρι τότε η μικρή φοβόταν το νερό και οι γονείς της δυσκολεύονταν ακόμα και να την κάνουν μπάνιο, η παρουσία της Thula άλλαξε άρδην τα δεδομένα.
Η γάτα τη βοήθησε να ξεπεράσει μια για πάντα τους φόβους της και πλέον η μικρή Iris και η Thula κάνουν μπάνιο μαζί.
Και όχι μόνο αυτό, αλλά τώρα κάνουν σχεδόν τα πάντα μαζί: η Thula κάθεται μαζί με την Iris στον κήπο καθώς διαβάζει βιβλία, τη συνοδεύει σε βόλτες με το ποδήλατο, κοιμάται μαζί της.
Και το κυριότερο όλων, πριν από δύο χρόνια η Iris, με τη βοήθεια της Thula, άρχισε να μιλάει -κάτι που οι γιατροί είχαν προειδοποιήσει ότι μπορεί να μη συμβεί ποτέ.
Πριν οι γονείς της πάρουν την Thula, η Iris ήδη (από την ηλικία των 3 ετών) ζωγράφιζε υπέροχα τοπία, σε στιλ Μονέ, και μάλιστα όλοι μιλούσαν για ένα πηγαίο ταλέντο.
Και ήταν οι φαν της -κυρίως από τις ΗΠΑ- που προέτρεψαν τους γονείς της να της αγοράσουν μια γάτα Maine Coon για να της κάνει παρέα και να τη βοηθήσει ακόμα περισσότερο, ειδικά από τη στιγμή που οι συμβατικές θεραπείες απέτυχαν.
«Η Thula ήταν στο πλευρό της Iris από την πρώτη στιγμή που την είδε, και μάλιστα κοιμήθηκε στην αγκαλιά της από το πρώτο βράδυ, σαν ένας φύλακας άγγελος», είπε η μητέρα της, Arabella.
«Οταν η Iris διάβαζε τα βιβλία της, η Thula ήταν εκεί, δίπλα της, και ένιωθε τα αυτιά της και τα μακριά μουστάκια της να την αγγίζουν», συμπλήρωσε.
Λίγο διάστημα μετά, όπως λέει η μητέρα της, η Iris άρχισε να παρουσιάζει εντυπωσιακή πρόοδο και να επικοινωνεί με τους άλλους.
«”Κάτσε, γάτα” έλεγε στην Thula όταν αυτή προσπαθούσε να παίξει με το iPad της. Και μάλιστα το έλεγε με τέτοιο τρόπο που η γάτα αμέσως πειθαρχούσε», λέει η μητέρα τής Iris.
«Σε αντίθεση με τα περισσότερα παιδιά της ηλικίας της, η Iris δεν πείραζε την Thula, δεν τη σήκωνε ψηλά για να παίξει μαζί της. Η σχέση τους βασίστηκε στη συντροφικότητα.
Η Thula έβλεπε με μεγάλο ενδιαφέρον την Iris να παίζει και όποτε μπορούσε έπαιζε μαζί της. Και όταν την έβλεπε να παίζει με τις πλαστελίνες, καθόταν δίπλα της και μιμούνταν τις κινήσεις της», συμπληρώνει.
Και συνεχίζει: «Δεν μπορούσα να πιστέψω αυτό που έβλεπα. Αυτή η μικρή γατούλα εφάρμοζε τις βασικές αρχές της θεραπείας του παιχνιδιού. Καταλάβαιναν η μία την άλλη με τρόπο που εμείς δυσκολευόμαστε να το κάνουμε. Είχαν ένα αδιαμφισβήτητο δέσιμο μεταξύ τους, κάτι που ψάχναμε καιρό. Αν η Iris ξυπνούσε μέσα στη νύχτα, η Thula ήταν εκεί για να την ηρεμήσει. Σαν να ήξερε ενστικτωδώς πάντα τι θέλει. Κάποιες φορές κουβαλούσε ένα παιχνίδι στο στόμα της και το άφηνε δίπλα στην Ιris. Kαι έπαιζε για λίγο μαζί του, με τα πόδια της, που έκανε την Iris να χαλαρώνει και να πέφτει πάλι για ύπνο. Τις έβλεπα από την πόρτα».
Οσο για τον αυτισμό, η μητέρα της Iris κατέληξε λέγοντας ότι «κάποιες φορές μπορεί να είναι δύσκολο -πολύ δύσκολο- αλλά πιστεύω ότι αν σκύψετε πάνω από το παιδί και “δουλέψετε” μαζί του, θα δείτε σημαντικές αλλαγές, θα δείτε πρόοδο».
(Πηγή: Daily Mail,iefimerida.gr)
