Μία καταγγελία από κάτοικο της περιοχής αναφορικά με την κατάσταση που βρίσκεται το δασάκι Νέας Μάκρης μετά τις τελευταίες εργασίες που πραγματοποιήθηκαν εκεί, δημοσιεύσει το marathonpress.gr
Αναλυτικά η κα Μάριζα Χριστοδούλου στην καταγγελία της αναφέρει:
«Η παρακμή της Νέας Μάκρης δεν έχει τέλος. Στις φωτογραφίες που τραβήχτηκαν αυτή την εβδομάδα βλέπετε το πρώην δασάκι μεταξύ Αύρας και Cuba να έχει αποψιλωθεί κατά το ήμισυ και να έχει σκεπαστεί, επίσης κατά το ήμισυ, από κοκκινόχωμα.
Το “ατάκτως ερριμμένο” κοκκινόχωμα έπεσε χωρίς πρώτα να έχει καθαριστεί το δασάκι. Παντού βλέπουμε στοίβες αποξηραμένων κλαδιών, πολλά εκ των οποίων καταπλακώθηκαν από το κοκκινόχωμα.
Το “φιλόδοξο έργο” του δήμου έχει μείνει έτσι εδώ και δυο εβδομάδες από τότε που έπεσε το κοκκινόχωμα. Για όσους δεν γνωρίζουν, το δασάκι προορίζεται να γίνει “πάρκο δρομέων” (!) από τον ΣΕΓΑΣ. Αυτό μένει να διερευνηθεί – τι θα περιλαμβάνει, πώς θα είναι, ποιους θα εξυπηρετεί, πότε θα αποπερατωθεί, κ.λπ.
Δυστυχώς, αν κρίνω από την τσαπατσουλιά, την προχειρότητα, την ακαλαισθησία και την ολιγωρία που χαρακτηρίζει τα ελάχιστα έργα του δήμου, το αποτέλεσμα δεν προβλέπεται να είναι ικανοποιητικό. Μακάρι να διαψευσθώ. Το μόνο που θα χρειαζόταν να γίνει εκεί ήταν να καθαριστεί και να μπουν μερικά παγκάκια με τραπέζι για να κάθονται οι λουόμενοι να δροσίζονται και να τρώνε ένα σνακ. Το περασμένο καλοκαίρι έγινε μισή προσπάθεια να καθαριστεί, αφού τα μισά απορρίμματα τα αφήσανε ως είχαν.
Στις άλλες φωτογραφίες βλέπουμε φοίνικες κομμένους και παρατημένους ή ξεραμένους και όρθιους, παλούκια από πρώην ομπρέλες και φανοστάτες σκουριασμένοι έτοιμοι να καταρρεύσουν γιατί τα χρήματα για την αγορά των νέων φανοστατών-οδοντογλυφίδων δεν έφτασαν για να αντικατασταθούν όλοι.
Το περίεργο είναι ότι κανείς δεν φαίνεται να διαμαρτύρεται. Όσοι περνούν από εκεί περπατούν ή τρέχουν αμέριμνα, μη δίνοντας καμιά σημασία για τα χάλια μας.
Δημότες, πολίτες, οι βασιλιάδες που μας κυβερνούν είναι γυμνοί! Αν δεν έχετε αντιληφθεί ως τώρα ότι θα πρέπει επιτέλους να το αντιληφθείτε και να κάνετε κάτι γι’ αυτό, γίνεστε συνένοχοι στη νοσηρότητα και στην παρακμή της σημερινής κοινωνίας. Ακόμα και αν δεν σας νοιάζει τίποτα από όσα γίνονται γύρω σας, σκεφτείτε τα παιδιά σας. Τι κληροδότημα θα τους αφήσετε;»
