Δύο χρόνια μετά το Μάτι και τον Βουτζά, η Ραΐσα δεν θέλει να βγαίνει στον κήπο.
Παρακολουθώ, όσο μπορώ, κάποιες τηλεοπτικές εκπομπές που παρουσιάζουν περιπτώσεις ζώων με προβληματικές συμπεριφορές και τις λύσεις που προτείνουν οι ειδικοί. Σε μία απ’ αυτές, πρόσφατα, το θέμα ήταν η κραυγαλέα αλλαγή του χαρακτήρα ενός γάτου που γλίτωσε στο τσακ απ’ τη φωτιά η οποία έκαψε το σπίτι όπου ζούσε. Ο άλλοτε ήρεμος και χαδιάρης γάτος έγινε, μετά τη λαχτάρα που τράβηξε, ένα άγριο και επιθετικό ζώο. Στο νέο τους σπίτι πια, η οικογένεια φώναξε τον ειδικό μπας και βρεθεί κάποια λύση.
Αμέσως ο νους μου πήγε στη Ραΐσα, τη μία απ’ τις δυο σκύλες της Βάσως και του Χρήστου, δυο φίλων μου που ζουν στον Νέο Βουτζά, την περιοχή που μαζί με το Μάτι υπέφερε απ’ την πρωτοφανή πυρκαγιά του Ιουλίου του 2018. Οι φίλοι μου, έχοντας πείρα από άλλες πυρκαγιές, μάζεψαν τα απαραίτητα, έκλεισαν το σπίτι, κλείδωσαν τις σκύλες στη μεγάλη -και ασφαλή- τσιμεντένια αποθήκη και πήγαν σε φιλικό τους σπίτι στη Ραφήνα.
Οταν, μερικές ώρες μετά, η φωτιά έκαψε ό,τι ήταν να κάψει -μιλάμε για 102 ανθρώπους, χώρια τα άλλα-, η Βάσω πήγε να δει τι είχε γίνει. Εφτασε μετά τα μεσάνυχτα. Φωτίζοντας με έναν φακό κατάλαβε ότι το σπίτι, που έβγαζε καπνούς απ’ τα παράθυρα, είχε καταστραφεί σε μεγάλο βαθμό.
Μπήκε στον (πρώην) κήπο και άνοιξε την πόρτα της αποθήκης, απ’ όπου πετάχτηκε έξω η Φρίντα, η μία απ’ τις σκύλες, αναστατωμένη μεν, αλλά ζωντανή. Η Βάσω φώτισε κάθε γωνιά της αποθήκης ψάχνοντας για τη Ραΐσα. Τελικά την εντόπισε πίσω από ένα έπιπλο, ζωντανή κι αυτή αλλά ακίνητη, σε κατάσταση φοβερού σοκ.
Η Βάσω έβαλε τη Φρίντα στο αυτοκίνητο και έφυγε, αφήνοντας τη Ραΐσα, που δεν εννοούσε να μετακινηθεί. Τις επόμενες μέρες, οι φίλοι μου, επειδή είχαν ασφαλισμένο το σπίτι, ξεκίνησαν το ξαναχτίσιμό του. Εργάτες και τεχνίτες πήγαιναν πέρα δώθε καθαρίζοντας τον χώρο. Η Ραΐσα, που πριν έπρεπε να μυρίσει κάθε ξένο που θα έμπαινε στον κήπο και στο σπίτι, απλώς καθόταν στην αποθήκη, απόμακρη και αδιάφορη. Πέρασε σχεδόν ένας μήνας μέχρι να αποφασίσει να βγει στον κήπο -και περίπου 8 μήνες για μια βολτίτσα στον δρόμο.
Σήμερα η Ραΐσα δεν πολυπερπατάει: έχει αναθέσει την υποδοχή των ξένων στον πιτσιρικά τον Ρόκο, που υιοθετήθηκε όταν πέθανε η γλυκιά Φρίντα. Την περισσότερη ώρα την περνάει στην αποθήκη. Εκεί τη βρήκα πριν από λίγες μέρες που πήγα να τη φωτογραφήσω. Οταν την κοίταζα, μου φάνηκε ότι είδα στα μάτια της ζωγραφισμένο τον τρόμο…
Παναγιώτης Διαμαντής
