Ο ρατσισμός δεν είναι μόνο για το χρώμα, τη φυλή, την αναπηρία, τη διαφορετικότητα, τον ιδιωματισμό –όλα αυτά, τέλος πάντων, που ξέρουμε και αποφεύγουμε ως αντιρατσιστές, αν είμαστε τέτοιοι.
Ρατσισμός είναι το να κάνεις μόνιμο στόχο την ηλικία μιας γυναίκας (ας πούμε της Ζωζώς Σαπουντζάκη), τις ατυχείς εκφράσεις μιας άλλης (λόγου χάρη της Άντζελας Δημητρίου) ή τα εξωτερικά χαρακτηριστικά κάποιου τρίτου (κοντός, παχύς κ.λπ).
Στις περισσότερες περιπτώσεις λειτουργούμε ρατσιστικά χωρίς να είμαστε ρατσιστές· απλώς επειδή δεν το καταλαβαίνουμε, επειδή δεν το έχουμε σκεφτεί ή επειδή μας ενδιαφέρει περισσότερο η πλάκα.
Πηγή: harddog-sport.blogspot.com
