Εμείς ως έλληνες μέχρι τώρα τουλάχιστον και μακάρι ως το τέλος της πανδημίας, τα πάμε καλά. Ας φροντίσουμε να πάει έτσι, χωρίς στο μεταξύ να φτάσουμε σε ακρότητες, να βριζόμαστε και να πλακωνόμαστε…
Ο σκοπός είναι στο τέλος να μετρηθούμε και να είμαστε με τις λιγότερες απώλειες. Μετά έχουμε χρόνο και την πολυτέλεια να συνεχίσουμε την παράδοση της έριδας, των εμφυλίων και των μεταξύ μας διαφορών.
Σαφώς και θα γίνει κριτική, θα ακούσουμε διαφορετικές απόψεις, θα μιλήσουν οι ειδήμονες και οι ειδικοί περί της νόσου, αλλά όσοι δεν γνωρίζουν, δεν ξέρουν καλό είναι να κλείσουν το στόμα τους για λίγο -όσο διαρκέσει αυτή η ιστορία- και μετά πάρουν φόρα.
Τα μέτρα είναι προσωρινά κι όποιες αστοχίες και να υπάρχουν από βλακεία, έλλειψη πρόνοιας, δικαιολογούνται. Όλοι πρώτη φορά αντιμετωπίζουν κάτι τέτοιο. Η απόδειξη όμως πως είμαστε στη σωστή κατεύθυνση είναι οι αριθμοί. Έχουμε σταθερά λίγες απώλειες ζωών. Ας κάνουμε τα πάντα να μείνει έτσι, διότι, να θυμάστε, οι νεκροί δεν έχουν ελευθερίες. Πρέπει να προστατεύσουμε τους πολλούς λοιπόν από την αμέλεια και τον ωχαδερφισμό των λίγων κι αυτό δυστυχώς απαιτεί αστυνόμευση, ποινές, καταναγκασμό.
Σε μας η συντριπτική πλειοψηφία του λαού πειθαρχεί, όμως το Κράτος πρέπει να πειθαρχήσει και τη μειοψηφία των αφασιακών που θέτουν σε κίνδυνο τις οικογένειές μας. Τις υπερβολές στην αυστηρότητα θα μπορούμε να τις συγχωρήσουμε μετά και να τις ξεχάσουμε, τον θάνατο όχι. Έστω και μία ζωή να σωθεί από αυτή την αυστηρότητα και την όποια υπερβολή της, αξίζει. Δεν χρωστάμε ψυχές σε κανέναν.
