Μετά την πρώτη φορά αριστερά και τα όσα της έσουρναν… περιμέναμε από αυτή την κυβέρνηση πολλά… ή σχεδόν πολλά. Κάποια έγιναν με σωστό τρόπο, άλλα με λάθος, άλλα θα γίνουν και άλλα μπορεί και ποτέ.
Πριν λίγες ημέρες πέρασε ο πτωχευτικός νόμος, ένας νόμος που όπως μας είπε και ο Υπουργός, κ. Χατζηδάκης συνάδει τόσο με την πολιτική που ασκεί η κυβέρνηση όσο και με το προεκλογικό πρόγραμμα της ΝΔ.
Επί της ουσίας δηλαδή μας είπε πως αφού τα ξέραμε γιατί τώρα γκρινιάζουμε…
Η κυβέρνηση με απλά λόγια για όσους δεν έχουν καταλάβει τι τους περιμένει, καταργεί την προστασία της πρώτης κατοικίας, εξομοιώνοντας την πτώχευση επιχειρήσεων με εκείνη των φυσικών προσώπων. Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, δεν πτωχεύουν μόνο έμποροι και επιχειρηματίες, αλλά φυσικά πρόσωπα, δηλαδή απλοί πολίτες.
Πλέον μπορούν να πτωχεύσουν όσοι έχουν χρέη άνω των 30.000 ευρώ. Επιπλέον, θα πρέπει να είναι σε καθυστέρηση τουλάχιστον 6 μηνών το 40% των συνολικών υποχρεώσεων προς κάθε πιστωτή (Δημόσιο, τράπεζες, ταμεία). Αλλά για να το κάνει αυτό θα πρέπει να έχει ρευστοποιήσει το σύνολο της ακίνητης και κινητής περιουσίας του, συμπεριλαμβανομένης και της πρώτης κατοικίας.
Υπάρχει τεράστια παρανόηση ότι ο νόμος προστατεύει τους ευάλωτους αφού στο άρθρο 219 γίνεται μια νύξη στη δυνατότητα που θα έχουν οι τράπεζες και οι πιστωτές μέσω ενός ιδιωτικού Fund (του Φορέα Απόκτησης και Επαναμίσθωσης), το οποίο θα λαμβάνει παχυλή – άγνωστη ακόμα- κρατική εγγύηση, ώστε να γίνεται δεκτή η αίτηση ενός ευάλωτου που θέλει να παραμείνει στο σπίτι, το οποίο όμως πλέον δεν θα του ανήκει.
Ξεκάθαρα λοιπόν, θα πληρώνουν με κρατικό χρήμα τον ιδιώτη (Fund) για να νοικιάζει τα σπίτια στον πτωχευμένο δανειολήπτη ο οποίος αν θέλει πίσω το σπίτι του θα μπορεί να το επαναγοράσει μετά από μια 12ετια στη συνολική εμπορική του αξία! Και επιπλέον δεν θα μετράνε καν τα ενοίκια στο τελικό ποσό, σε περίπτωση επαναγοράς.
Οι νόμοι Φλαμπουράρη και Κατσέλη πάνε περίπατο και δεν προστατεύεται καμία πρώτη κατοικία ή καμιά κατοικία εν γένει. Είναι το λιγότερο αποκαρδιωτικό να προσπαθούν να μας πείσουν πως μας δίνετε μία δεύτερη ευκαιρία, όταν αυτό που έρχεται θα είναι με τις σημερινές συνθήκες οι μαζικοί πλειστηριασμοί.
Η χειρότερη μορφή βίας είναι η φτώχεια και ο πτωχευτικός καθιστά βίαια και ραγδαία τους υπερχρεωμένους, φτωχούς και ένοχους. Η ψήφιση του επί της ουσίας μεταφέρει με συνοπτικές διαδικασίες πλούτο, περιουσιακά στοιχεία, επιχειρήσεις, κατοικίες και μελλοντικό εισόδημα στα χέρια των ολίγων και των ισχυρών πιστωτών.
Καθιστά τη συνολική ρευστοποίηση ή τις βίαιες μεταβιβάσεις, υπέρτατες αρχές και τη μη χειροτέρευση της θέσης των πιστωτών, μέγα αξίωμα. Κάτι που φυσικά θυμίζει τις ανακεφαλαιοποιήσεις των Τραπεζών που εμείς ως φορολογούμενοι επιβαρυνθήκαμε – πληρώσαμε!
Αν λοιπόν η κρίση μάς έχει γονατίσει, αδυνατούμε να πληρώσουμε οφειλές και υποχρεώσεις, ας κοιμηθούμε ήσυχοι διότι ο πτωχευτικός ήρθε να μας δώσει μια δεύτερη ευκαιρία… μετατρέποντας τον έλληνα μέσω funds, ενοικιαστή στο σπίτι του.
Και αν αυτό δε σου φτάνει πάρε και ένα εργασιακό νομοσχέδιο που καθιερώνει το 10ωρο εργασίας, επεκτείνει την κατάργηση της Κυριακής –αργίας, ενώ παράλληλα επιβάλει ποινικούς περιορισμούς στην συνδικαλιστική δράση.
Επιτέλους λοιπόν μετά την δεύτερη ευκαιρία με τον πτωχευτικό θα μπει μία τάξη και στα εργασιακά κάτι το οποίο φαντάζομαι το αντιλαμβάνονται όλοι. Για όποιον δεν έχει καταλάβει οι εποχές άλλαξαν… πάντα προς το «καλύτερο» φυσικά.
Γράφει ο Βασίλης Σπαντούρος
Πηγή: Εφημερίδα Polis
