Οι Μαρίκες με φεγγάρι και την αντανάκλασή του. Σκέφτομαι πόσο αγαπώ το φεγγάρι. Ίσως επειδή η Άρτεμις ήταν και θεά του Φεγγαριού. Πάλι συνειρμοί με κατακλύζουν.
Θυμάμαι ένα βιβλίο που διάβασα στα 20 περίπου για τους Ινδιάνους, τους οποίους αγαπούσα ανέκαθεν “Αυτοί που φέρνουν τον τροχό τον ονείρων”. Κι η φίλη Γιοβάνα μού είχε φέρει ένα φτερό αληθινό ινδιάνικο, το οποίο το περνούσες απ’ το σεληνόφως κι έκανες ευχή. Το κρατούσες πάνω σου δυο μέρες κι η ευχή πραγματοποιούνταν.
Μετά το “καθάριζες” στη χάση του φεγγαριού ώστε να είναι έτοιμο για την επόμενη ευχή.
Σήμερα έκανα, μετά από χρόνια, ευχή περνώντας το φτερό απ’ το Σεληνόφως.
Θα πραγματοποιηθεί η ευχή μου γιατί οι Ινδιάνοι πράγματι φέρνουν τον τροχό των Ονείρων!
Ακούς ,λευκέ; Εμείς οι ερυθρόδερμοι, τρομάζουμε με τα τσιμεντένια μπαούλα σας. Το δέντρο είναι το χέρι μας. Δεν είμαστε κομμάτι της φύσης !Είμαστε η φύση.”
Το φεγγάρι ξέρει…
Πηγή: Artemis Bogiatzi (fb)
