Οι πίτες – οι βασιλόπιτες – που κόβουν και θα κόβουν σχεδόν έως το Πάσχα που πέφτει και νωρίς φέτος οι τοπικές και νομαρχιακές επιτροπές της Νέας Δημοκρατίας (ΔΗΜΤΟ και ΝΟΔΕ), αποτελούν τόσο πολιτικό όσο και κοινωνικό γεγονός των τοπικών κοινωνιών.
Και είναι και μια καλή ευκαιρία για τους πολιτικούς να έρχονται σε επαφή με τους πολίτες και εκτός από ευχές να ανταλλάσσουν και απόψεις.
Και βέβαια έχουν μια μοναδική ευκαιρία να πιάσουν τον σφυγμό των πολιτών αλλά να κάνουν και συγκρίσεις για τη μαζικότητα του κόσμου σε σχέση με άλλες παλιότερες.
Το κλασικό βέβαια σκηνικό είναι βουλευτές και πολιτευτές να σφίγγουν χέρια με πολλές φορές ψεύτικα χαμόγελα ένθεν κακείθεν. Και η λεπτομέρεια που έχει αξία είναι ότι οι πολίτες σπεύδουν στους πολιτικούς και όχι το αντίθετο, όπως κανονικά θα έπρεπε να συμβαίνει!
Κάτι βέβαια που ως σκηνικό δεν συναντάται μόνο στη Νέα Δημοκρατία αλλά σε όλα τα κόμματα ακόμη και στα… αντισυμβατικά αριστερά.
Στον… κανόνα αυτό όμως υπάρχουν εξαιρέσεις οι οποίες φωτίζουν τη σχέση πολίτη – πολιτικού. Μία από αυτές τις εξαιρέσεις είναι η βουλευτής Αττικής Γεωργία Μαρτίνου.
Γυναίκα χαμηλών τόνων πηγαίνει στις εκδηλώσεις αυτές όχι με κουστωδία παρατρεχάμενων αλλά πολλές φορές ακόμη και μόνη της.
Όταν μπαίνει στις αίθουσες όπου πραγματοποιούνται δεν σπεύδει να πιάσει καλή καρέκλα ή καλό τραπέζι για να φαίνεται από παντού.
Κινείται αθόρυβα και πλησιάζει αυτή τους ανθρώπους για να τους χαιρετήσει ενώ έχει μεγαλύτερη αξία ότι τους περισσότερους από αυτούς τους ξέρει με τα μικρά τους ονόματα.
Ο τόνος και η χροιά της φωνής της είναι απλή και δεν έχει ίχνος επισημότητας όπως κάνουν άλλοι πολιτικοί.
Συνομιλεί με τους ανθρώπους και δεν θέτει ως προτεραιότητα να περάσει κάποιο πολιτικό μήνυμα αλλά να μάθει για τη ζωή τους, για την οικογένειά τους για τα μικρά καθημερινά προβλήματά τους.
«Ακόμη και το χαμόγελό της είναι πιο ζεστό ειλικρινές», παρατηρούν όσοι της σφίγγουν το χέρι από κοντά.
«Καλησπέρα κύριε τάδε, χρόνια πολλά κύριε δείνα, γεια σου Γεωργία» ακούγεται. Η βουλευτής Γεωργία Μαρτίνου δεν είναι η κυρία βουλευτής ή έστω η κυρία Μαρτίνου. Είναι η Γεωργία. Των απλών καθημερινών ανθρώπων. Και ίσως αυτό έχει μεγαλύτερη αξία για έναν άνθρωπο που έχει θέσει ως σκοπό της ζωής του να βοηθά τους συνανθρώπους του.
notioanatolika.gr
