Με τη Νεοελληνική Γλώσσα ξεκίνησαν σήμερα οι πανελλαδικές εξετάσεις για 103.366 υποψηφίους που θα διεκδικήσουν μία θέση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Το θέμα που διαγωνίστηκαν οι μαθητές περιελάμβανε κείμενο του Ευάγγελου Παπανούτσου, με αναφορά στη φιλία και οι υποψήφιοι κλήθηκαν να γράψουν για τα χαρακτηριστικά της φιλίας, αλλά και τον ρόλο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στη δημιουργία σχέσεων φιλίας.
Το θέμα που έπεσε είναι από το βιβλίο “Πρακτική φιλοσοφία” του Παπανούτσου και είχε να κάνει με την φιλία. Τίτλος: “Τα χαρακτηριστικά της γνήσιας φιλίας και ο ρόλος των ΜΜΕ, δηλαδή των κοινωνικών δικτύων και η διαμόρφωση της γνήσιας φιλίας”
ΕΡΩΤΗΜΑ: A1. Να γράψετε στο τετράδιό σας την περίληψη του κειμένου που σας δόθηκε
(90-110 λέξεις).
Μονάδες 25
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Α1. Ο συγγραφέας αναλύει τα χαρακτηριστικά και την αξία της γνήσιας φιλίας για τον άνθρωπο.
Αρχικά, παραθέτει τη σημασιολογική προσέγγιση του όρου και τη διαχρονικότητά του,
επικυρώνοντας την υψηλή της θέση στην ανθρώπινη συνείδηση. Ο θεσμός αυτός προυποθέτει την
καλοπροαίρετη διάθεση και την ανταποδοτικότητα συναισθημάτων σε έμψυχα όντα. Στη συνέχεια,
κατηγοριοποιεί τη φιλία με κριτήρια τον ωφελιμισμό και την ψυχική τέρψη, με κοινό άξονα την
ιδιοτέλεια και την ευχαρίστηση. Η σημαντικότερη έκφρασή της, όμως, αποκτά υπόσταση στις
ποιοτικές διαπροσωπικές σχέσεις, στις οποίες ο καθένας διατηρεί την αυτονομία του, αλλά και την
ανθρώπινη πλευρά του. Συνεπώς, η φιλία που εδράζεται στην αρετή είναι ακλόνητη, προστατευτική
και ο φίλος η διαρκής εσωτερική συνείδηση του ανθρώπου.
ΕΡΩΤΗΜΑ Β1. Να επαληθεύσετε ή να διαψεύσετε, σύμφωνα με το κείμενο, τις παρακάτω διαπιστώσεις, γράφοντας στο τετράδιό σας, δίπλα στο γράμμα που αντιστοιχεί σε κάθε πρόταση, τη λέξη Σωστό, αν η πρόταση είναι σωστή, ή
τη λέξη Λάθος, αν η πρόταση είναι λανθασμένη:
α. Ακόμα και οι τρυφερές σχέσεις μας με τα άψυχα είναι φιλία.
β. Η αμοιβαιότητα των αισθημάτων είναι απαραίτητη προϋπόθεση της
φιλίας.
γ. Η φιλία δεν αποκλείει την προσδοκία οποιασδήποτε υλικής ανταμοιβής και ευχαρίστησης.
δ. Η τέλεια φιλία είναι εκείνη που στηρίζεται σε ηθικές αξίες.
ε. Σε μια δύσκολη στιγμή της ζωής μας μπορούμε να στηριχτούμε και σεάλλους συμπαραστάτες και συμβούλους εκτός από έναν φίλο.
Μονάδες 10
ΑΠΑΝΤΗΣΗ Β1.
Β1.
α. λάθος
β. σωστό
γ. σωστό
δ. σωστό
ε. λάθος
ΕΡΩΤΗΜΑ Β2.
Β2. α) Να βρείτε δύο τρόπους ανάπτυξης της τρίτης παραγράφου του
κειμένου «Μπορούμε να διακρίνουμε … (την τέρψη της ευχάριστης
συναναστροφής).» και να τεκμηριώσετε την απάντησή σας με αναφορές
στο κείμενο.
Μονάδες 4
β) Ποια νοηματική σχέση εκφράζουν οι παρακάτω διαρθρωτικές λέξεις;
Άλλωστε (1η παράγραφος)
δηλαδή (2η παράγραφος)
Όταν (2η παράγραφος)
λοιπόν (4η παράγραφος).
Μονάδες 4
ΑΠΑΝΤΗΣΗ Β2.
α. Η τρίτη παράγραφος του κειμένου αναπτύσσεται με συνδυασμό των μεθόδων της διαίρεσης
(«Στην πρώτη περίπτωση … επιδέξιος συμπαίκτης κ.τ.λ.») και της αιτιολόγησης («Και στις δύο
περιπτώσεις … της ευχάριστης συναναστροφής»). Στη διαίρεση η διαιρετέα έννοια είναι η φιλία, η
διαιρετική βάση είναι ο στόχος της φιλίας και τα μέλη της είναι «διά το χρήσιμον», «δι’ ηδονήν» και «διά το αγαθόν». Επίσης, υπάρχουν και παραδείγματα («είναι διασκεδαστικός, έξυπνος
συνομιλητής, επιδέξιος συμπαίκτης κ.τ.λ.»)
β.άλλωστε → δηλώνει την έμφαση
δηλαδή → δηλώνει την επεξήγηση
όταν → δηλώνει το χρόνο
λοιπόν → δηλώνει το συμπέρασμα
ΕΡΩΤΗΜΑ Β3. α) Να γράψετε ένα συνώνυμο για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις του
κειμένου:
εγκωμίασαν, ευχαρίστηση, συναναστροφής, ακατάλυτη, φθείρεται.
Μονάδες 5
β) Να γράψετε ένα αντώνυμο για καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις του
κειμένου:
οικεία, επιδέξιος, ωφέλεια, αξία, αυστηρό.
Μονάδες 5
ΑΠΑΝΤΗΣΗ Β3.
α. εγκωμίασαν = εξύμνησαν
ευχαρίστηση = ευδαιμονία, τέρψη
συναναστροφής = επαφής
ακατάλυτη = σταθερή, αδιάκοπη
φθείρεται = αλλοιώνεται
β. οικεία ≠ ανοίκεια, αλλότρια
επιδέξιος ≠ αδέξιος
ωφέλεια ≠ ζημία
αξία ≠ απαξία
αυστηρό ≠ επιεική
ΕΡΩΤΗΜΑ Β4. α) Να αιτιολογήσετε τη χρήση των εισαγωγικών και της παρένθεσης στις
παρακάτω περιπτώσεις της τρίτης παραγράφου:
«διά το χρήσιμον»
«αγαπά»
(υλικό ή ηθικό).
Μονάδες 3
β) Να αιτιολογήσετε τη λειτουργία του β΄ ενικού ρηματικού προσώπου στη
δεύτερη παράγραφο και του α΄ πληθυντικού στην τρίτη παράγραφο.
Μονάδες 4
ΑΠΑΝΤΗΣΗ Β4.
α) «διά το χρήσιμον» : παράθεση σε ευθύ λόγο των λεγομένων του Αριστοτέλη/λόγια έκφραση
«αγαπά»: έμφαση
(υλικό ή ηθικό): επεξήγηση και καλύτερη κατανόηση του κειμένου από τον αναγνώστη
β. Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί το β΄ ενικό πρόσωπο για να δώσει στο κείμενό του αμεσότητα,
ζωντάνια, οικειότητα και συμβουλευτικό τόνο. Επίσης, χρησιμοποιεί το α΄ πληθυντικό πρόσωπο
για να του δώσει αμεσότητα, ζωντάνια και οικειότητα, καθώς και για να δηλώσει την συμμετοχή
στον προβληματισμό και του ίδιου, αλλά και του αναγνώστη.
‘
ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΘΕΜΑΤΩΝ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΕΝΙΑΙΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ 2016
Περίληψη: Το κείμενο είναι ευσύνοπτο και κατανοητό. Αποτελεί κλασικό δείγμα δοκιμίου, είδος με το οποίο οι μαθητές είναι εξοικειωμένοι.
Άσκηση κατανόησης κειμένου.: Βατή
Ερωτήσεις θεωρίας: Χαρακτηρίζονται βατές.
Λεξιλογικές ασκήσεις: Χαρακτηρίζονται βατές
Έκθεση: Τα πρώτο ζητούμενο προσφέρεται για ανάπτυξη,αν και ως θέμα εντάσσεται στην ύλη της πρώτης λυκείου,γεγονός που μπορεί να αιφνιδιάσει κάποιους μαθητές. Το δεύτερο ζητούμενο είναι οικείο στους περισσότερους μαθητές, αλλά θα πρέπει να το αναπτύξουν επισημαίνοντας και αρνητικές πλευρές.
Γενική εκτίμηση: Τα θέματα είναι προσιτά.
ΟΡΟΣΗΜΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
-ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΟΥΣΟΥΛΗΣ
-ΑΝΤΩΝΗΣ ΓΑΒΡΙΛΗΣ
Βατό χαρακτηρίζει το θέμα της Νεοελληνικής Γλώσσας ένας μαθητής της Γ’ Λυκείου, ο οποίος κλήθηκε –μαζί με χιλιάδες άλλους υποψήφιους- να διαγωνιστεί σε κείμενο του Έλληνα φιλόσοφου, παιδαγωγού και δοκιμιογράφου Ευάγγελου Παπανούτσου με θέμα τη φιλία.
«Πιστεύω, κατά τη δική μου κρίση, ότι δεν έκρυβε κάποιες παγίδες και ότι το θέμα ήταν βατό», σημείωσε ο μαθητής.
«Το θέμα ήταν για τη φιλία. Πιστεύω ότι δεν θα υπάρχει κάποιο θέμα», ανέφερε ακόμη και εξήγησε το θέμα στο οποίο εξετάστηκε…
Ποιος είναι ο Ευάγγελος Παπανούτσος
Ο Ευάγγελος Παπανούτσος (Πειραιάς 27 Ιουλίου 1900 – Αθήνα 2 Μαΐου 1982) ήταν σημαντικός Έλληνας παιδαγωγός, φιλόσοφος και δοκιμιογράφος του 20ου αιώνα. Η καταγωγή του ήταν από το Σοπωτό της Αχαΐας. Η συμβολή του στη λειτουργία και στην ανακαίνιση της Ελληνικής Παιδείας είναι ευρέως γνωστή. Οι κυριότερες μεταρρυθμίσεις που οφείλονται στον Ευάγγελο Παπανούτσο ήταν, μεταξύ άλλων, η καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας στην Εκπαίδευση και ο διαχωρισμός της Μέσης Εκπαίδευσης στις βαθμίδες Γυμνασίου και Λυκείου. Tο εκπαιδευτικό του έργο υπέστη έντονη κριτική από τους πραξικοπηματίες της δικτατορίας των συνταγματαρχών και αναιρέθηκε σχεδόν ολοσχερώς την περίοδο 1967-74. Ωστόσο, με την αποκατάσταση της δημοκρατίας, η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση Ράλλη του 1976 ουσιαστικά στηρίχτηκε στις δικές του ιδέες.
Συγκεκριμένα το θέμα της Νεοελληνικής Γλώσσας ήταν απόσπασμα από το έργο «Πρακτική Φιλοσοφία» (σσ. 111-121) και είχε ως εξής:
«Η φιλία, δώρο ακριβό και ευτύχημα σπάνιο, έχει πανάρχαιους τίτλους ευγένειας. Την εχάρηκαν άνθρωποι εκλεκτοί, σε όλα τα γεωγραφικά και τα ιστορικά πλάτη της οικουμένης, και την εγκωμίασαν ποιητές, σοφοί, πολιτικοί με τον τρόπο του ο καθένας, αλλά όλοι με την ίδια συγκίνηση.
Άλλωστε, εκτός από την καταγωγή της λέξης (που είναι κατευθείαν παράγωγο του κύριου για την «αγάπη» ρήματος: φιλείν), και μόνο το γεγονός ότι, για να τονίσουμε την εκτίμηση και την εμπιστοσύνη μας προς τα πιο οικεία μας πρόσωπα, δηλώνουμε ότι τους θεωρούμε «φίλους», μαρτυρεί πόσο ψηλά η κοινή συνείδηση τοποθετεί τη φιλία.
Τι είναι η φιλία; «Εύνοια», φυσικά, όπως λέγει ο Αριστοτέλης• να έχεις, δηλαδή, καλές διαθέσεις απέναντι σ’ έναν άνθρωπο, να αισθάνεσαι στοργή γι’ αυτόν, να επιζητείς την συντροφιά του και να θέλεις την ευτυχία του• να είσαι εύνους προς κάποιον και αυτός εύνους προς εσένα• να υπάρχει ανταπόκριση, αμοιβαιότητα στα αισθήματά σας, να τον αγαπάς και να τον τιμάς κι εκείνος, επίσης, να σε αγαπά και να σε τιμά.
Γι’ αυτό, όσο τρυφερές κι αν είναι οι σχέσεις μας με τα άψυχα, δεν λέγονται φιλία. Όταν αγαπούμε ένα άψυχο πράγμα, αυτό που αισθανόμαστε δεν είναι φιλία. Μπορούμε να διακρίνουμε τρία είδη φιλικών σχέσεων, κατά τον Αριστοτέλη: «διά το χρήσιμον», «δι’ ηδονήν», «διά το αγαθόν».
Στην πρώτη περίπτωση, συνδεόμαστε μ’ έναν άνθρωπο, επειδή ο ένας μας είναι στον άλλο χρήσιμος (για τις υποθέσεις, τις ανάγκες, τη σταδιοδρομία, τις πολιτικές φιλοδοξίες μας κ.τ.λ.). Στη δεύτερη, διατηρούμε στενές σχέσεις μαζί του, επειδή μας προξενεί ευχαρίστηση (είναι διασκεδαστικός, έξυπνος συνομιλητής, επιδέξιος συμπαίκτης κ.τ.λ.).
Και στις δύο περιπτώσεις, «αγαπούμε» τον άλλο κι εκείνος μας «αγαπά» όχι για την ανθρώπινη ποιότητά μας, επειδή, δηλαδή, είμαι εγώ αυτός που είμαι και είναι εκείνος αυτός που είναι (κατά το σώμα και την ψυχή, το ήθος, το πνεύμα), αλλά επειδή κάτι άλλο περιμένουμε απ’ αυτόν και αυτός από εμάς, ένα κέρδος (υλικό ή ηθικό) ή μιαν απόλαυση (την τέρψη της ευχάριστης συναναστροφής).
Του τρίτου είδους ο φιλικός δεσμός είναι η τέλεια, η ουσιαστική και ακατάλυτη φιλία. Τον κάνω συντροφιά, τον τιμώ, τον αγαπώ, με κάνει συντροφιά, με τιμά, με αγαπά, όχι επειδή περιμένω απ’ αυτόν ή εκείνος περιμένει από μένα ωφέλεια (με όλο που βέβαια και μπορώ και θα τον ωφελήσω, όπως και εκείνος επίσης, και μπορεί και θα με ωφελήσει), ούτε επειδή μου είναι ευχάριστος και του είμαι ευχάριστος (με όλο που πραγματικά αισθανόμαστε ευχαρίστηση ο ένας κοντά στον άλλο), αλλά επειδή, όντας ο καθένας μας αυτό που είναι, μοιάζουμε ο ένας στον άλλο –η ομοιότητά μας βρίσκεται στην ανθρώπινη αξία μας, στο υψηλό ποιόν της ανθρωπιάς μας.
Η τέλεια, λοιπόν, φιλία είναι συνάντηση και δεσμός δύο προσώπων απάνω στον ίδιο ηθικό άξονα, στην ίδια αξιολογική κλίμακα. Θεμέλιο και εγγύηση της αγάπης τους είναι η «αρετή», και επειδή η αρετή είναι «κτήμα ες αεί» του ανθρώπου, ούτε αλλοτριώνεται, ούτε φθείρεται• οι φιλίες που δημιουργούνται απάνω σ’ αυτή τη βάση είναι σταθερές και μόνιμες, αδιάλυτες.
Φίλος είναι ο παραστάτης και σύμμαχός μας στον τραχύ αγώνα να υπάρξουμε, να σηκώσουμε το βάρος της ανθρωποσύνης μας, χωρίς να συντριβούμε ή να ευτελιστούμε. Όταν σε μια βαρυσήμαντη καμπή του βίου μελετούμε ή επιχειρούμε κάτι πολύ σοβαρό και επικίνδυνο, έχουμε ανάγκη από ένα καλόγνωμο σύμβουλο και αυστηρό κριτή, για να συζητήσουμε μαζί του ελεύθερα και χωρίς περιστροφές το πρόβλημά μας. Ποιος μπορεί να είναι αυτός ο σύμβουλος και κριτής; Μπορεί το πρόσωπο τούτο να είναι άλλος εκτός από τον φίλο;».
Στο μάθημα που είναι γενικής παιδείας εξετάστηκαν οι υποψήφιοι των γενικών λυκείων, είτε δίνουν με το παλιό, είτε με το νέο σύστημα, αλλά και οι υποψήφιοι των ΕΠΑΛ (ομάδα Β’) που δίνουν με το παλιό σύστημα.
Αύριο, Τρίτη 17 Μαΐου, τη σκυτάλη παίρνουν τα ΕΠΑΛ (οι υποψήφιοι των ΕΠΑΛ που δίνουν με το νέο σύστημα και οι υποψήφιοι ΕΠΑΛ-ομάδα Α’ που δίνουν με το παλιό σύστημα), κάνοντας την αρχή και πάλι με το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας.
Πηγή: madata.gr
