Το πανέμορφο σκαρί “Άγιοι Ανάργυροι” στο λιμάνι της Μυκόνου τον χειμώνα του 1997.
Το βαποράκι πίσω του είναι το «Δήλος» που εκτελούσε δρομολόγια από τη Μύκονο για τη Δήλο.
Το πλοίο άραζε για πολλά χρόνια στον παλιό μόλο, μπροστά από εκεί που έδεναν τα πλοία για τη Δήλο.
Το «Άγιοι Ανάργυροι” ήταν ένα πανέμορφο σκαρί που έκλεβε τα βλέμματα όλων όσων περνούσαν από κοντά του.
Σκαρί από αυτά που χαρακτηρίζονται “περάματα” μετέφερε για χρόνια εμπορεύματα στα νησιά των Κυκλάδων και ακόμα παραπέρα.
Προσέξτε το καγκελάκι μπροστά από τη γέφυρα. Πραγματικός πλούτος τέχνης και τεχνικής.
Στο «Καπετάν Χρήστος», το οχηματαγωγό του καπετάν-Βαγγέλη Σουρμελή που ταξιδεύει από την Ελευσίνα για τις Κυκλάδες και την Κρήτη βρήκαμε το χαμένο μίτο του φημισμένου περάματος “Άγιοι Ανάργυροι”.
Για μία ακόμα φορά αποδεικνύεται πόσο μικρός είναι ο κόσμος του Αιγαίου και της Ελλάδας …
Όσα αναφέρονται παρακάτω μας τα αφηγήθηκε ο καπετάν-Βαγγέλης Σουρμελής:
Το πέραμα «Άγιοι Ανάργυροι» ναυπηγήθηκε στην Σκόπελο το 1946 από τον Χρήστο Χρήστου.
Ο Χρήστος Χρήστου είναι ο παππούς του καπετάν-Βαγγέλη Σουρμελή, του πλοιοκτήτη του οχηματαγωγού «Καπετάν Χρήστος».
Ο καπετάν-Βαγγέλης Σουρμελής είναι γιος του Σταμάτη Σουρμελή από την Μύκονο.
Η μητέρα ήταν από τη Σκόπελο, κόρη του Χρήστου Χρήστου.
Ο πατέρας του ήταν καπετάνιος στα πλοία του Τυπάλδου και στο “Πορτοκαλής Ήλιος” του Κώστα του Λάτση.
Ο καπετάν-Βαγγέλης Σουρμελής είναι ο αδελφός του καπετάν-Αντώνη Σουρμελή, ο οποίος ήταν στο παλιό «Παναγία Τήνου» και σε πολλά ακόμα πλοία της Ακτοπλοΐας.
Η οικογένεια Σουρμελή ξαναπήρε πίσω το καΐκι το 2000.
Το έφερε πίσω ο ξάδελφος, ο Χρήστος Χρήστου του Χρήστου.
Στην Πειραϊκή ήταν μαζεμένη όλη η οικογένεια και το περίμενε.
Το καΐκι ναυπηγήθηκε στη Σκόπελο το 1946 από ξύλο από τα δάση της οικογένειας από τη Σκόπελο.
Το κράτησε μέχρι το 1961.
Ταξίδευε από Κρήτη για Θεσσαλονίκη μεταφέροντας κρασιά.
Μέσα στο καΐκι είναι τα οστά του πατέρα του, του Σταμάτη Σουρμελή.
Η οικογένεια είχε αρκετά πλοία.
Ξεκίνησαν με το τουριστικό «Ρομάντικα» στην Κέρκυρα.
Στη συνέχεια πήραν το «Καπετάν-Αντώνης», το «Καπετάν-Σταμάτης» και το «Καπετάν-Χρήστος».
Το «Καπετάν-Χρήστος» το κράτησαν 25 χρόνια.
Το «Καπετάν-Αντώνης» με τα δύο κομοδέσια το πήραν από το Σπλιτ της Γιουγκοσλαβίας» …
Για το «Άγιοι Ανάργυροι» να συμπληρώσουμε όσα μοιράστηκαν μαζί μας οι καλοί φίλοι Μιχάλης Γρυπάρης και Δημήτρης Ρίζος.
Ο Δημήτρης ο Ρίζος από την Κίμωλο, μόνιμος κάτοικος Μυκόνου, αναφερόμενος στη ιστορία του περάματος “Άγιοι Ανάργυροι”:
«Ήρθε στη Μύκονο από τον Μάδουπα με το μοναδικό προνόμιο να κουβαλάει εκρηκτικά από το Κερατσίνι.
Το 1988, περίπου, αγοράστηκε από τον Βράκα που το χρησιμοποίησε τοπικά μέχρι το 1999-2000. Τα τελευταία χρόνια το καπετάνευε η κόρη του, η Κατερίνα.
Στη συνέχεια το αγόρασε ξανά ο γιος (ο εγγονός όπως καταλάβαμε από τα παραπάνω) του αρχικού ιδιοκτήτη και το μετασκεύασε σε τουριστικό. Έκτοτε βρίσκεται στη μαρίνα του λιμανιού του Περάματος . Το καΐκι είχε κατασκευαστεί στη Σκόπελο, κατά πάσα πιθανότητα από ναυπηγό με το παρατσούκλι “Μπουνταλάς” ο οποίος έχει ναυπηγήσει ίσως τα ωραιότερα περάματα του Αιγαίου …».
Ο Μιχάλης ο Γρυπάρης από τη Μύκονο συμπληρώνει:
«Το καΐκι «Άγιοι Ανάργυροι» είναι το πέραμα του Γιώργου Νάζου-Μαδούπα-χτισμένο στην Σκόπελο. Την δεκαετία 80 μετέφερε εκρηκτικά στα λατομεία. Για κάποια φεγγάρια έκανε χρέη «βοϊδάδικου» (για τη μεταφορά των ζώων) στις Μεγάλες Δήλες, τη Ρήνεια.
Την ημέρα που βούλιαξε το «Ηράκλειον» (το Δεκέμβριο του 1966) το «Άγιοι Ανάργυροι» ταξίδευε από Πειραιά για Μύκονο.
Τότε δεν είχε γέφυρα και ο καπτα-Γιώργης καθόταν στην πρύμη αγκαλιά με το δυάκι και η θάλασσα να βγάζει….φίδια !! (Αφήγηση του συχωρεμένου Γιώργη Μαδούπα στον Μιχάλη Γρυπάρη).
TheSeaNation
