Σε ηλικία 92 ετών έφυγε από τη ζωή η περίφημη Régine, η γυναίκα που εμπνεύστηκε και καθιέρωσε τον όρο “discotheque” που διαδόθηκε παγκοσμίως! Εκτός από μία αυτοκρατορία από 22 χορευτικά κλαμπς που είχε κάποτε, ήταν τραγουδίστρια και ηθοποιός.
Του Ιωσήφ Αβράμογλου
Πρόκειται για το τέλος μίας ολόκληρης εποχής, δεδομένου ότι η “Βασίλισσα της νύχτας” είχε κάποτε όλους τους σούπερ σταρς του πλανήτη να χορεύουν στα μαγαζιά της.
Γεννημένη ως Regina Zylberberg στο Βέλγιο, άνοιξε την πρώτη της ντισκοτέκ το 1953 στο Quartier Latin, όπου αντικατέστησε το jukebox με disc jockey, που επέλεγε εκείνος τα τραγούδια!
Πριν όμως από αυτό δούλευε στην γκαρνταρόμπα του θρυλικού nightclub “Whisky à Gogo” του Παρισιού. Τότε είναι που έγινε κολλητή φίλη με τον Jean-Paul Belmondo, τον Alain Delon και μέλη της οικογενείας Rothschild, που την χρηματοδότησαν στην πρώτη της ντισκοτέκ.
Η Régine συνήθιζε να λέει ότι “αν δεν μπορείς να χορέψεις, τότε δεν μπορείς να κάνεις έρωτα”. Έτσι λοιπόν εγκατέστησε μία στρογγυλή πίστα στη μέση του μαγαζιού της, τοποθετώντας και διάφορα χρωματιστά φώτα που στόχευαν την πίστα. Αντικαθιστώντας το jukebox ανέλαβε πρώτη εκείνη να κάνει τον d.j., αλλά επειδή τότε δεν υπήρχαν ακόμα μίξερς και επειδή τα κενά ανάμεσα στα τραγούδια ήταν λίγο άβολα για τον κόσμο, ανέβαινε σε μία καρέκλα και κουνώντας τα χέρια της μπροστά σε έναν λευκό προβολέα προσπαθούσε να κάνει ένα παιχνίδισμα με το φως, κάτι σαν αυτό που αργότερα αποκαλέσαμε strobe-light.
Σε εκείνο το πρώτο μαγαζί της η Régine έφτιαχνε τα ποτά, καλωσόριζε τον κόσμο στην είσοδο, τους τοποθετούσε στα τραπέζια, φρόντιζε τις τουαλέτες και… έβαζε τραγούδια!
Ίσως να μην ήταν πολύ γνωστό αλλά ο πρώτος disc jockey στην ιστορία ήταν γυναίκα και ήταν η Régine.
Στην ναυαρχίδα που λεγόταν “Chez Régine” σέρβιρε μακαρονάδα στις 3 το πρωί σε όποιον είχε λιγούρα ή χόρευε τανγκό με τον Charlie Chaplin ή χόρευε τουίστ με τον Δούκα του Windsor.
Εκεί η Régine σέρβιρε μπουκάλια αλκοόλ αντί για κοκτέιλς και στη συνέχεια έβαζε τραγούδια με ρούμπες, τανγκό, μερένγκε αλλά και ροκ κομμάτια. Ανάμεσα στους πελάτες της ήταν οι Yves Saint Laurent, Brigitte Bardot, Rudolf Nureyev, Georges Pompidou, Pelé, Sean Connery, Johnny Hallyday, Serge Gainsbourg, Jacques Brel, καθώς και κορυφαίοι ηθοποιοί του Hollywood. Όπως ο John Wayne που σε κάποια φάση της είπε ” Ώστε εσύ είσαι η Régine?” διότι ήξερε ότι είχε ένα… “νταλαβέρι” με τον Robert Mitchum. Ενώ με τον Gene Kelly χόρευε κάθε βράδυ επί δύο βδομάδες.
Η πιο δυνατή συνάντηση έγινε το 1959 με τον Elvis Presley! Η Régine ήταν με τον 17χρονο τότε Johnny Halliday, ο οποίος ήταν φανατικός θαυμαστής του Elvis. Ο Presley υπηρετώντας την στρατιωτική του θητεία στην Δυτική Γερμανία πέρασε 24 ώρες στο Παρίσι. Η Régine μαζί με τον Halliday έπεσαν κατά σύμπτωση επάνω του. Η Régine δεν δίστασε να μιλήσει στον “βασιλιά” και να συστήσει και τον νεαρό Johnny. Ο Elvis ανταποκρίθηκε ευγενικά και είπε “nice to meet you”.
Ως τραγουδίστρια η Régine έκανε εμφανίσεις στο Olympia του Παρισιού και στο Carnegie Hall της Νέας Υόρκης. Επίσης, τραγούδησε στα γαλλικά το “I Will Survive” της Gloria Gaynor. Ως ηθοποιός εμφανίσθηκε σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές και εκπομπές καθώς και σε ταινίες, όπως στο “The Seven-Per-Cent Solution”, που ήταν ένα φιλμ μυστηρίου του Sherlock Holmes, με πρωταγωνιστή τον Robert Duvall.
Εκτός από ντισκοτέκ, έφτιαξε καφετέριες, σχολές χορού, έβγαλε σειρά αρωμάτων και ένα περιοδικό. Για μία περίοδο τα κλαμπ της έκαναν τζίρο μισό δισεκατομμύριο δολάρια τον χρόνο!
Πάνω από 20 χιλιάδες του διεθνούς τζετ-σετ διέθεταν χρυσές κάρτες μέλους, που τις φύλαγαν μέσα σε πολυτελείς θήκες του Cartier, οι οποίες προσέφεραν άμεση πρόσβαση σε κάθε μαγαζί της Régine, είτε ήταν στην Kuala Lumpur, το London, το Cairo ή την Νέα Υόρκη. Το 1976 άνοιξε άνοιξε ένα εστιατόριο και μία ντισκοτέκ μέσα στο περίφημο Delmonico Hotel της Νέας Υόρκης. Εκεί ανάμεσα στους πελάτες της ήταν και οι Andy Warhol, Jack Nicholson και ο Mick Jagger.
